Η Λαρισαία εκθείαζε την εαρινή καλοκαιρία των ημερών.
- ΤΙ ωραία να βγαίνεις έξω το πρωί και να μην κρυώνεις… Εξίσου ωραία να επιστρέφεις το μεσημέρι και να μην ζεσταίνεσαι. (Άνοιξη η καλύτερη εποχή.)
Ζ.
Καλό Πάσχα
*ΣΕ κάποιους Λαρισαίους έφτασε ήδη το Πάσχα. Όπως πάντα πολύ νωρίτερα απ’ τους υπόλοιπους. Είναι οι καταστηματάρχες με τα πασχαλινά είδη, οι οποίοι κάνουν υπερωρίες ήδη. Αυγά, λαμπάδες αλλά και παιχνίδια και ρούχα, παραλαβές, τακτοποιήσεις, βιτρίνες που ετοιμάζονται πυρετωδώς. Όλα έτοιμα στην ώρα τους…
Ζ.
Γαλαντόμος
*ΔΙΑΒΑΖΕ ο Λαρισαίος, λαρτζ τύπος, και το αποφάσισε αμέσως.
-Στα 50 ευρώ το παράβολο υποψηφιότητας δημοτικού συμβούλου στην εφορία, ηλεκτρονικά το πληρώνεις, και 100 ευρώ στην υποψηφιότητα
για δήμαρχος. Μια ζωή την έχουμε ρε παιδιά, σιγά τα ωά, θα κατέβω για δήμαρχος. Τσιγκουνιές θα κάνουμε;
Ζ.
Μα είναι όλοι
*Ο άλλος όμως είχε τις φοβίες του.
-Το σκέφτομαι πια να παραγγείλω, γιατί φοβάμαι μήπως όταν έρθει ο ντελιβεράς, μου δώσει κάρτα και μου πει "κατεβαίνω για δημοτικός σύμβουλος. Θα με ψηφίσεις;"
Ζ.
Το μετέωρο πόδι
*ΚΑΙ έρχεται η στιγμή που ο δημοσιογράφος κινεί το ήδη μετέωρο πόδι του και περνάει τη γραμμή, την τόσο αχνή πια, που χωρίζει το επάγγελμα με την κάλπη, για να πατήσει στο μεγάλο, σπαρμένο με υψηλές φιλοδοξίες, οικόπεδο της πολιτικής. Ο Δ. Π. σχολιάζει αιχμηρά το φαινόμενο των τελευταίων δεκαετιών μα και ημερών: Για να γίνει αυτό υπήρξε προπαρασκευή χρόνων. Ο δημοσιογράφος πλησίαζε με βηματάκια ή με άλματα το όριο με το εύφορο από φιλοδοξίες και χρήμα οικόπεδο, προσφέροντας στήριξη στο κόμμα και παίζοντας «ξύλο» για χατίρι του από την τηλεόραση, το ραδιόφωνο ή τις στήλες των εφημερίδων. Δηλαδή έκανε δουλειά, εκτέθηκε, τον έβγαλαν στη σέντρα και τελικά σήκωσε μετέωρο το πόδι πάνω από το «όριο» περιμένοντας ένα ελαφρύ ούριο αεράκι, ένα νεύμα, μια επίσημη κομματική πιστοποίηση, για να περάσει στην άλλη πλευρά.
***
*ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΙ και τις διαφορές: Το έκαναν πολλοί που ήταν πραγματικά άξιοι της τιμής να γίνουν εκπρόσωποι του έθνους, ακόμα και υπουργοί σε πολλές περιπτώσεις. Όμως το έκαναν και κοινοί, κυνικοί ευκαιρισάκηδες, που εκμεταλλεύτηκαν τη δημοσιότητα που τους έδωσε το επάγγελμα. Υπάρχουν φυσικά και δημοσιογράφοι που θα μπορούσαν να δρέψουν καρπούς από το «οικόπεδο», αλλά αρνήθηκαν. Λέγεται ότι υπάρχει μια βαθιά αντίφαση μεταξύ του ελέγχου της εξουσίας και της άσκησης της εξουσίας. Ναι, σιγά, αυτό μας μάρανε, αυτές οι διαχωριστικές γραμμές έχουν θολώσει προ πολλού. (Θα πει κάποιος, εδώ πολιτεύεται η σάρα και η μάρα, εδώ το κόμμα του Λεβέντη το στηρίζει σταθερά ένα αλλόκοτο 3%, οι δημοσιογράφοι σε πείραξαν; Καλύτεροι είναι, δηλαδή, οι δικηγόροι, οι γιατροί, οι πολιτευτές καριέρας, οι γόνοι και οι συγγενείς;)
***
*ΥΠΑΡΧΟΥΝ και τα λόγια του Αμερικανού δημοσιογράφου: «Η δημοσιογραφία είναι σαν ένα ελάττωμα χαρακτήρα. Είναι σαν να ζεις τη ζωή από μια ασφαλή απόσταση, σαν να κοιτάς την παρέλαση που περνάει, σημειώνοντας τις αστοχίες, τα λάθη της και προτείνοντας ανέφικτες λύσεις για τη βελτίωσή της. Δεν είναι ζωή αυτή για σοβαρά άτομα και οι δημοσιογράφοι το γνωρίζουν κατά βάθος».
Ζ.
Γούναρη-Αιόλου
*ΓΙΑ τη μόνιμη αναστάτωση στους δρόμους Γούναρη-Αιόλου-Βλάχου, διαμαρτυρόταν άνθρωπος της γειτονιάς. Η οποία και πυκνοκατοικημένη είναι κι ένα σωρό σχολεία έχει και κίνηση, πεζών και οχημάτων. Έργα λέει διαρκώς, η μία ΔΕΚΟ βγαίνει η άλλη εισβάλλει στο οδόστρωμα, μήνες τώρα από μπάλωμα σε μπάλωμα και σκόνη και φασαρία. Ή έπεσαν όλα τα έργα μαζί ή δεν μπήκε μια σειρά να περιοριστεί η ταλαιπωρία. Υπομονή χρειάζεται, ως συνήθως, με την ελπίδα ότι μετά θα ασφαλτοστρωθούν κανονικά οι δρόμοι, να λείψει η κυριαρχία της λακκούβας.
Ζ.
Θλιβεροί
*ΕΙΝΑΙ πραγματικά θλιβεροί αυτοί των κομμάτων. Πρόσφατα όταν αποκαλύφθηκε η υπόθεση Γεωργιάδη, οι του ΣΥΡΙΖΑ -δικαίως- κρέμασαν στα μανταλάκια τη ΝΔ, στελέχη της οποίας εποίησαν τη νήσσαν. Για βουλευτή λέμε, με αγοράκια και με δικαστική απόφαση σε βάρος του.
Προχθές που αποκαλύφθηκε η υπόθεση Λοΐζου, η ΝΔ -και δικαίως- βγήκε στα κάγκελα τονίζοντας το «χαμένο» ηθικό πλεονέκτημα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Η διαφορά είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ακύρωσε την υποψηφιότητα Λοΐζου ενώ στη ΝΔ ακόμη σιωπούν για την υπόθεση Γεωργιάδη.
Όχι δεν συγκρίνονται οι υποθέσεις, ούτε μπορεί να συγκριθεί ποιος έχει μεγαλύτερη… την ηθική, όταν πρόκειται για ανήθικες καταστάσεις. Ρωτάει η ΝΔ, «ποιος συνεργάτης του κ. Τσίπρα επέλεξε την κ. Λοΐζου και μια ποια ακριβώς κριτήρια;». Γιατί τον κ. Γεωργιάδη ποιος τον επέλεξε για συνεργάτη του κ. Μητσοτάκη; Τόσο σοβαρή η πολιτική αντιπαράθεση των δύο μονομάχων. Αλλά όταν κάνουν πολιτική με τέτοια κριτήρια, τότε να μην απορήσουν γιατί τους τρώνε… τα πίτουρα και τους δύο.
Β.Κ.
Προίκα
*ΜΕ την ευκαιρία, η υπόθεση Λοΐζου για πολλοστή φορά επιβεβαιώνεται πως το να είναι κάποιος ή κάποια, γιος ή κόρη αντίστοιχα ενός σπουδαίου καλλιτέχνη, ενός κορυφαίου πολιτικού, ενός ρήτορα δικηγόρου δεν σημαίνει τίποτε απολύτως.
Δεν είναι καθόλου βέβαιο δηλαδή ότι τα χαρίσματα του πατέρα θα αποτελέσουν ταυτόχρονα και χαρίσματα των παιδιών. Άρα καλά θα κάνουν τα κόμματα όταν επιλέγουν υποψηφίους να τους επιλέγουν με αυστηρά πολιτικά κριτήρια και όχι με το πόσα τρίποντα έβαζαν όταν έπαιζαν μπάσκετ, για παράδειγμα. Το πόσο καλοί ηθοποιοί ήταν κάποιοι όταν ασκούσαν το επάγγελμα δεν σημαίνει ότι θα είναι και καλοί πολιτικοί.
Έτσι όταν ο αξιόλογος –την περίοδο που έπαιζε μπάλα– ποδοσφαιριστής, εκλέγεται βουλευτής και λαμβάνει τον λόγο από το βήμα της Βουλής, η ομιλία του μετατρέπεται σε… βολή με οπλοβομβίδες. Αλλά πάνε χρόνια που τα κόμματα αντιγράφουν τις ΠΑΕ στις μεταγραφικές περιόδους…
Β.Κ.
Καραμέλα
*ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ αρκετά τον τελευταίο καιρό ότι κακώς έπραξε η κυβέρνηση που αύξησε τον κατώτατο μισθό. Όχι πως μετά από αυτή την απόφαση θα τρέχουν τα λεφτά από τα μπατζάκια των εργαζομένων και δη των χαμηλόμισθων.
Η θέση αυτή μεταφέρεται κυρίως από τα «παπαγαλάκια» της αντιπολίτευσης που ειρωνικά σημειώνουν το ποσό της αύξησης, όπως τονίζουν επίσης ότι η αύξηση του μισθού θα σημάνει και την αύξηση της ανεργίας, γιατί οι βιομήχανοι δεν έχουν να δώσουν…
Μόνο που οι της αντιπολίτευσης (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) ξεχνάνε να πούνε πόσο αυξήθηκαν οι θέσεις εργασίας όταν μειώνανε τους μισθούς. Για να γίνει ανταγωνιστική η ελληνική οικονομία και να έρθουν επενδυτές; Αυτή την καραμέλα δεν πιπίλιζαν τότε για να δικαιολογήσουν τις μειώσεις μισθών με τα πρώτα μνημόνια;
Οι μισθοί όχι μόνο μειώθηκαν αλλά η ανεργία στη χώρα μας αυξήθηκε σημαντικά. Ούτε επενδύσεις έγιναν πατριώτ’…
Β.Κ.
Ευτυχώς
*ΒΛΕΠΕΙΣ τον Μέσι να βάζει τέτοια γκολ και ως ποδοσφαιρόφιλος, απολαμβάνεις τα πάντα σε τέτοιες αναμετρήσεις. Από την τεχνική των ομάδων έως την ατμόσφαιρα στο γήπεδο.
Χαζεύεις με τις ώρες την επανάληψη της φάσης και συνειδητοποιείς ότι αυτός ο ποδοσφαιριστής δεν έχει πόδι, έχει μοιρογνωμόνιο, έχει διαβήτη, τέλος πάντων κατέχει γεωμετρία και… κίνηση.
Βλέπεις ποδόσφαιρο και το χαίρεσαι γιατί αν ξεχασθείς και καθίσεις να δεις το Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός για παράδειγμα, αντί για γκολ και φάσεις θα δεις δακρυγόνα και συμπλοκές και… μετά εξαγγελίες και κατηγορώ υπουργών και κομμάτων.
Τις ΠΑΕ να αλληλοκατηγορούνται την ώρα που ο «φίλαθλος» βολτάρει στο γήπεδο κρατώντας το σημαιάκι του κόρνερ λες και παρελαύνει. Οργανωμένοι φίλαθλοι τα κάνουν γυαλιά – καρφιά, φίλαθλοι σκοτώνονται και στο ελληνικό «πρωτάθλημα», αξίζει απευθείας κόκκινη. Προσβολή του ποδοσφαίρου…
Β.Κ.
Διαγωνισμός
*Η πρακτική του Δήμου Λαρισαίων να προκηρύσσει αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς προκειμένου να αξιοποιούνται διαθέσιμοι χώροι, αποδεικνύεται πολύτιμη. Οταν δηλαδή ένας Δήμος δεν αυτοσχεδιάζει, αντιθέτως συμβουλεύεται τους ειδικούς.
Οι προτάσεις για την αξιοποίηση του ΕΘΙΑΓΕ –έκταση κατά πολύ μεγαλύτερη αυτής του πάρκου Αλκαζάρ- δείχνουν εντυπωσιακές και κυρίως επιβεβαιώνουν πως όταν υπάρχει πολιτική βούληση, μια αναξιοποίητη σήμερα έκταση μπορεί να μετατραπεί σε κόσμημα για την πόλη.
Το πού θα βρεθούν τα χρήματα για την υλοποίηση του όποιου έργου αποφασισθεί τελικά, είναι βεβαίως άλλο ζήτημα. Αλλά αφού έγινε η αρχή …
Β.Κ.
Οι επαφές
της Νίκης
*ΕΞΑΝΤΛΗΤΙΚΟ ήταν το πρόγραμμα της τομεάρχη Παιδείας της ΝΔ Νίκης Κεραμέως στη Λάρισα την Παρασκευή, για την παρουσίαση του κυβερνητικού προγράμματος. Η περιοδεία της ξεκίνησε με επίσκεψη στο 39ο Δημοτικό Σχολείο, όπου είχε συνάντηση με τον Σύλλογο Διδασκόντων, ενώ στη συνέχεια επισκέφτηκε τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμο. Ακολούθησε η συνέντευξη Τύπου στα γραφεία της ΝΟΔΕ και το απόγευμα η εκδήλωση στο Ιμπέριαλ. Στο μεσοδιάστημα η γαλάζια παρέα, αποτελούμενη από την ίδια, τον Χρ. Καπετάνο, τη Β. Ζιάκα, τους Ηρ. Γερογιώκα, Σ. Ζαχαρή, Ξ. Σπηλιώτη γευμάτισε σε ουζερί στον πεζόδρομο της Βενιζέλου. Σε απέναντι τραπέζι μάλιστα βρισκόταν η πρώην –πια- περιφερειακή διευθύντρια Εκπαίδευσης Θεσσαλίας Ελ. Αναστασοπούλου. Δεν μάθαμε αν οι δύο παρέες χαιρετήθηκαν, αλλά σίγουρα δεν υπήρξε κέρασμα.
Γ.Ρ.
Χαιρετισμοί
*ΘΕΤΙΚΑ σχολιάζεται από τους Λαρισαίους το γεγονός ότι κάθε Παρασκευή, στην περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής θα τελείται, στις 9:30 το βράδυ, και δεύτερη Ακολουθία των Χαιρετισμών προς την Υπεραγία Θεοτόκο σε κάποιους ιερούς ναούς(Αγ. Αχίλλιο, Άγ. Νικόλαο), για τους εργαζόμενους και νέους. Σημαντικό, γιατί πολλοί εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα και ιδιαίτερα στα εμπορικά καταστήματα παραπονιούνταν ότι δεν μπορούν να καταλάβουν Πάσχα, αφού ποτέ δεν προλαβαίνουν να πάνε στην εκκλησία. Και για τους νέους όμως που με τόσα φροντιστήρια τους παίρνει το βράδυ.
Ν.Π.
Αναψυκτήριο
*ΠΟΛΛΑΠΛΑ τα οφέλη από την παραχώρηση του αναψυκτηρίου του Διαχρονικού Μουσείου στον Δήμο Λαρισαίων. Ο λόφος του Μεζούρλου είναι σημαντικός πνεύμονας πρασίνου στη Λάρισα και με στολίδι το Διαχρονικό Μουσείο μπορεί να γίνει πόλος έλξης τόσο για τους κατοίκους όσο και τους επισκέπτες του. Σημαντική εξέλιξη και φυσικά συνδυάζει το τερπνό μετά του ωφελίμου, αφού και ο περιβάλλων χώρος θα διαμορφωθεί ώστε να γίνει ακόμη πιο ελκυστικός.
Ν.Π.
Αξιοκρατικά
*ΑΝ μη τι άλλο πρόκειται για ελπιδοφόρο σημάδι ότι κάτι έχει αλλάξει. Αδιανόητο σε άλλες εποχές, όχι προπολεμικές μα πρόσφατες, πριν πέντε-δέκα χρόνια δηλαδή, να ορίζονται αξιωματούχοι της δημόσιας διοίκησης που να μην είναι προσκολλημένοι στο εκάστοτε γκουβέρνο. Κι όμως στη Λάρισα κι απ’ ότι φαίνεται όχι μόνο σ’ αυτή, οι διευθυντές εκπαίδευσης, μα και των σχολείων, επιλέγονται πλέον αξιοκρατικά μεταξύ των υποψηφίων για τις θέσεις. Μόνο αυτονόητο δεν ήταν αυτό, ή της ΔΑΚΕ ή της ΠΑΣΚ ήταν πάντοτε τα στελέχη της εκπαίδευσης, ανάλογα ποιος κυβερνούσε. Κι όμως τώρα δεν είναι συριζαίοι. Δεν έχει ο ΣΥΡΙΖΑ στελέχη, δεν διαθέτει συνδικαλιστές πρόθυμους να αναδειχθούν και να διοικήσουν; Υπάρχουν όμως άλλοι με περισσότερα προσόντα, οπότε επιλέγονται εκείνοι. Κι όταν η αξιοκρατία ξεκινάει από την Παιδεία, τότε υπάρχει ακόμα ελπίδα.
***
*ΩΣ επιβεβαίωση της νέας κατάστασης ήρθε η επιλογή του Γιώργου Δοδοντσάκη στην κορυφαία θέση της εκπαιδευτικής πυραμίδας στη Θεσσαλία. Σε μια διαδικασία που οι πάντες χαρακτήρισαν αδιάβλητη, ο Λαρισαίος φιλόλογος αναδείχθηκε πρώτος σε προσόντα μεταξύ των συνυποψηφίων του και κατέλαβε τη θέση της Ελένης Αναστασοπούλου, η οποία προς τιμήν της τον συνεχάρη δημοσίως αναγνωρίζοντας ότι ο διάδοχός της υπερτερούσε, σημειωτέο ότι η ίδια που διεκδίκησε ξανά το αξίωμα, αυτή τη φορά κατέλαβε την τρίτη θέση σε μόρια. Οι κανόνες που είχαν οριστεί τηρήθηκαν με ευλάβεια. Ναι, η διαδικασία επιλογής περιλάμβανε και συνέντευξη σε Επιτροπή του υπουργείου, με αυτονόητη την υποκειμενική κρίση των μελών της και τη δυνατότητα να προωθηθούν ημέτεροι. Ωστόσο η τελική κατάταξη δεν άλλαξε, ίσχυσε η σειρά που προέκυψε από τη βαθμολόγηση των τυπικών προσόντων των υποψηφίων.
***
*ΚΑΙ ο "παπανουτσικός" καθηγητής, που έχει γράψει και βιβλίο για τον μεγάλο Έλληνα παιδαγωγό, αναλαμβάνει περιφερειακός διευθυντής Εκπαίδευσης. Με λαμπρές σπουδές και σημαντικό επιστημονικό έργο, με διδακτική εμπειρία αλλά και γνώστης της διοίκησης, καθώς εκτός από σχολικός σύμβουλος στα Τρίκαλα, ο εξηντάχρονος Λαρισαίος διετέλεσε διευθυντής Δευτεροβάθμιας εκτός έδρας και μάλιστα όχι όπου-όπου αλλά στη δύσκολη έδρα του Βόλου.
Ζ.
Άλλο μετερίζι
*ΚΑΙ τι θα κάνει τώρα πια η Ελ. Αναστασοπούλου; Το είπε η ίδια στην αποχαιρετιστήρια δήλωσή της, μετά από την τετραετή θητεία στην Περιφερειακή Διεύθυνση. Ότι θα συνεχίσει «από άλλες θέσεις κοινωνικών και πολιτικών αγώνων». Έτυχε κιόλας να ολοκληρωθεί η θητεία της πριν τις εκλογές...
Ζ.
Ευρωφάνης
*ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ πλέον στην πιο κατάλληλη περίοδο. Ο εξηνταπεντάχρονος Φάνης Μπανές, ο παλιός συνεταιριστής και πρώτος δήμαρχος Πλατυκάμπου, κατεβαίνει στις εκλογές του Μαΐου. Ως υποψήφιος ευρωβουλευτής, ναι. Με το ΑΚΚΕ, το Αγροτικό Κτηνοτροφικό Κόμμα Ελλάδας. Η επιτυχία δεδομένη. Άλλωστε ο ίδιος ορίζει τι θα θεωρηθεί ως τέτοια.
Ζ.
Στουν κάμπου...
*ΤΕΤΟΙΕΣ μέρες, κάπου στα 1971, προβαλλόταν στην Καρδίτσα η θρυλική ταινία "Παπαφλέσσας", σε συμπαραγωγή Τζέιμς Πάρις και Φίνος Φιλμ με Δημήτρη Παπαμιχαήλ, Κάτια Δανδουλάκη κλπ...
Είναι η Π. Α. που διηγείται: Ο κόσμος από τα γύρω χωριά μετακινούνταν τότε με λεωφορεία, καθώς τα ΙΧ ήταν ακόμη λιγοστά, για να παρακολουθήσει την ταινία, η οποία είχε και απογευματινές αλλά και μεσημεριανές προβολές λόγω της μεγάλης προσέλευσης.
Σε κάποια προβολή, ανάμεσα στους άλλους θεατές, ήταν και μια παρέα Ζαϊμιωτών, που όμως δεν είχαν υπολογίσει καλά τον χρόνο και κάπου προς τα μέσα της ταινίας έπρεπε να φύγουν, γιατί θα έφευγε το τελευταίο λεωφορείο για το χωριό τους, το Ζαΐμι.
***
*ΣΗΚΩΝΟΝΤΑΙ λοιπόν κάποια στιγμή όλοι μαζί και βιαστικά πάνε να φύγουν. Τη στιγμή εκείνη ακριβώς ο Παπαμιχαήλ, ως Παπαφλέσσας, φώναζε στους Έλληνες μαχητές που άρχισαν να λακίζουν, όταν έμαθαν πως οι Τούρκοι που θα αντιμετώπιζαν στο Μανιάκι ήταν πολυπληθέστεροι:
-Μη φεύγετε πατριώτες...
Τι να κάνουν οι Ζαϊμιώτες... Νομίζοντας πως ο Παπαφλέσσας απευθύνεται σ’εκείνους, συμμορφώθηκαν και γύρισαν στις θέσεις τους. Όμως ο χρόνος έσφιγγε... Έπρεπε οπωσδήποτε να φύγουν, γιατί θα έχαναν το λεωφορείο, ήταν το τελευταίο για το χωριό. Συνεννοήθηκαν λοιπόν να φύγουν μπουσουλώντας μέσα στο σκοτάδι, μη και τους δει πάλι ο Παπαφλέσσας και τους γυρίσει πίσω. Ξεκίνησαν έτσι να φεύγουν προσεκτικά, σκυμμένοι "στα τέσσερα". Παράλληλα, οι μαχητές της ταινίας λιποτακτούσαν άτακτα από τον φόβο των Τούρκων. Στη φάση αυτή ανέλαβε ο Κολοκοτρώνης να σταματήσει τη φυγή με το κύρος που διέθετε:
- Έλληνες... Έλληνες... Πώς κάνετε έτσι μωρέ; Πού πάτε ωρέ ζαγάρια...
Σηκώνεται τότε δειλά ένας απ’ τους Ζαϊμιώτες και λέει ντροπιασμένος:
- Στου Ζαϊμ’ι...Φέγει του λιφουρείου...
Κι ο άλλος από δίπλα ψιθύριζε.
- Άτιμους Κουλουκουτρώντς... Πού μας πήρι χαμπάρι;
Ζ.
Ποιον Θανάση;
*ΣΥΖΗΤΟΥΣΑΝ στην παρέα, μετά και το σχόλιο στα Ψιθυριστά, για το ποιον θα στηρίξει για δήμαρχο Κιλελέρ ο Σπύρος Ακριβούλης. Και οι ειδικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι Θανάση θα στηρίξει, αλλά το θέμα είναι ποιον Θανάση;
-----------------------------------------------------
*ΣΤΑ ΑΖΗΤΗΤΑ... το στεφάνι του εκπροσώπου της κυβέρνησης στις χθεσινές εκδηλώσεις στη Λάρισα για την εθνική επέτειο. Η απουσία τελικά του κυβερνητικού εκπροσώπου, αποτέλεσε παιδαριώδες πολιτικό λάθος της κυβέρνησης.
Γιατί οι πολιτικές επιλογές έχουν μεν το πολιτικό κόστος αλλά στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Άσχετα λοιπόν από τον πραγματικό λόγο απουσίας του κυβερνητικού εκπροσώπου, χθες έμεινε η εντύπωση ότι οι ΣΥΡΙΖΑίοι «όπως έστρωσαν θα κοιμηθούν» και πως «έσπειραν ανέμους και θα θερίσουν θύελλες». Επειδή, εκεί που βρίσκονταν χθες τα μέλη του Μακεδονικού Συνδέσμου βρίσκονταν κάποτε (και) οι ίδιοι όταν οι τότε κυβερνώντες δεν τολμούσαν να παραστούν στις παρελάσεις οι οποίες γίνονταν με κιγκλιδώματα και ισχυρά αστυνομικά μέτρα.
Με την ευκαιρία, όσοι πολιτικά ενθάρρυναν ή ενθαρρύνουν – για μικροκομματικούς λόγους – τον πολιτικό διχασμό ενδεχομένως να ζήσουν και οι ίδιοι τον τρόμο της αποδοκιμασίας γιατί η βία δεν κάνει διακρίσεις. Επικίνδυνο πράγμα ο εθνικός διχασμός, πολύ επικίνδυνο...
Β.Κ.
