- Φίλε οι ξαπλώστρες είναι δωρεάν;
- Ναι, αν πάρεις καφέ.
- Ωραία, τις καφέ θα πάρουμε.
***
*- ΞΕΚΙΝΗΣΕ η μάχη με τα κουνούπια. Στην περιοχή μας τα πράγματα είναι όπως πάντοτε ξεκάθαρα. Ή ταν ή αουτάν.
Ζ.
Οσονούπω
*ΕΝΤΟΣ του Μαΐου λέει προγραμματίζεται η κορύφωση διαδικασιών για τη συγκρότηση ευρύτερων, συνεργατικών κινήσεων, συμπαραταξιακές τις λένε οι εμπνευστές τους. Πρωτοβουλίες στους δήμους της περιοχής, ίσως και στην Περιφέρεια. Ναι, από ΣΥΡΙΖΑ μεριά τις απεργάζονται.
Ζ.
Ο φιλόζωος
*-ΕΙΜΑΙ κι εγώ φιλόζωος, διατράνωσε χθες ο Λαρισαίος εκπλήσσοντας την παρέα.
-Εσύ; Γράφτηκες σε κάνα όμιλο φίλων καμιανής Ζωής; Μόνο έτσι θα μπορούσες…
-Εγώ είμαι φιλόζωος με την καζαντζακική έννοια…
-Δηλαδή;
-Να το λέει ο Μεγάλος Κρητικός, χαρακτηρίζει φιλόζωο τον ήρωά του τον Αλέξη Ζορμπά. Επειδή αγαπούσε το φαΐ, το πιοτί, τις γυναίκες, τον χορό. Φιλόζωος που αγαπούσε τη ζωή, τη γλεντούσε…
Ζ.
Στο ιδιωτικό
*- ΤΙ θα γινόταν αν ο κομαντάντε Νέστορ είχε γράψει ένα βιβλίο για ασθενείς και παρουσιαζόταν αυτό σε εκδήλωση που θα οργάνωνε μια ιδιωτική κλινική της Λάρισας;
- Σούσουρο μεγάλο…
Είχε κάνει το πονηρό άνοιγμα στη συζήτηση των Λαρισαίων, καμία σχέση ο άνθρωπος με τον Γ. Καψάλη της Δευτεροβάθμιας, ωστόσο την Ελ. Αναστασοπούλου έβαλε στο σκαμνί.
- Γιατί δεν θα επιτρεπόταν για τον υπεύθυνο της Υγείας, ενώ η αντίστοιχη της Εκπαίδευσης μπορεί να παρουσιάζει βιβλίο της για παιδιά σε εκδήλωση που οργάνωσε ιδιωτικό σχολείο; (Το οποίο από την πλευρά του πολύ καλά έκανε βέβαια...)
Ζ.
Ίσως, μπορεί…
*ΑΠΟ ΝΔ μεριά προέκυψε ως επιδιωκόμενο ενδεχόμενο. Μετά το σκαλί της ΠΕΔ Θεσσαλίας και τη διεύρυνση της επιρροής του, να είναι ο Γ. Κωτσός υποψήφιος βουλευτής στις επόμενες εκλογές. Αντί για δήμαρχος Μουζακίου. Προοπτική που όμως ενοχλεί άλλους ενδιαφερόμενους στην Καρδίτσα. Οι οποίοι επικαλούνται το κομματικό ασυμβίβαστο ότι η ΝΔ δεν θα βάλει στα ψηφοδέλτιά της εν ενεργεία δημάρχους. Μήπως όμως εννοούν δημάρχους σε πρωτεύουσες νομών;
Ζ.
Αφού χάνει
*ΟΙ συνήθεις περιπλοκές σε ζευγάρια Λαρισαίων.
- Γιατί μπαμπά οι πετεινοί λαλούν τόσο νωρίς το πρωί;
- Γιατί παιδάκι μου είναι η ώρα που μπορούν να μιλήσουν. Ύστερα ξυπνούν οι κότες.
***
*- ΧΩΡΙΣΑΜΕ για λόγους ενδυματολογικούς...
- Δηλαδή;
- Μου τα φορούσε.
***
*- ΤΟ σπίτι διαλύεται κι εσύ σκέφτεσαι μόνο το ποδόσφαιρο.
- Δεν είναι αλήθεια ρε γυναίκα, τα παραλές...
- Να, η βρύση χάνει.
- Με ποιον παίζει;
Ζ.
Αδικία
*ΓΙ’ ΑΥΤΟ μάλλον θα το είχε γράψει ο Τρικαλινός Β. Τσιτσάνης το «Βόλο Λάρισα, Καρδίτσα θα γυρίσουμε που λες…». Συμπαραστεκόμενος στους συμπατριώτες του, καθότι πανθεσσαλικός σύλλογος οργανώνοντας μονοήμερη εκδρομή στην Αθήνα με κοινό λεωφορείο, όρισε να ξεκινήσει το πούλμαν άγρια χαράματα από Τρίκαλα κι αφού αυτό περιόδευσε τις υπόλοιπες θεσσαλικές πόλεις μαζεύοντας και τους υπόλοιπους εκδρομείς ξεκίνησε κάποια στιγμή για την πρωτεύουσα. Το ίδιο και στην επιστροφή, πάλι αδικία, τελευταίοι αποβιβάστηκαν οι Τρικαλινοί, μεταμεσονύκτιες ώρες πια. Κουδούνια γύρισαν, με τέσσερις ώρες επιπλέον ταξίδι ανά τη Θεσσαλία. Ποιος Ε65 που τους φέρνει πια κοντά στην Αθήνα…
Ζ.
Ανάποδα
*ΑΛΛΗ εσαεί αδικία και στρέβλωση. Με τον Καλλικράτη, τα χωριά του Δήμου Ευρυμενών εντάχθηκαν αβλεπί στον Δήμο Αγιάς. Κι όμως λέει, υπάρχουν ηλικιωμένοι κάτοικοι του Ομολίου ή και του Στομίου που δεν έχουν πάει ποτέ Αγιά στη ζωή τους. Δεν χρειάστηκε, δεν έχει γύρισμα η περιοχή τους προς Αγιά. Κι όμως εκεί προστέθηκε η άλλη πλευρά της Κοιλάδας, οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως κάτοικοι του Δέλτα Πηνειού, εξαποστάλθηκαν στην Αγιά. Τους έφαγε ο πολύς ορθολογισμός στο υπουργείο τότε. Ή μήπως οι σκοπιμότητες, οι εκλογικές ισορροπίες στους δήμους…
Ζ.
Μελετημένα
*ΣΤΗ στρατηγική προβολής για κρίσιμους τουριστικούς προορισμούς της χώρας αναφέρεται η Ιωάννα Δρέττα, διευθύνουσα σύμβουλος της Marketing Greece, στην ολοσέλιδη παρουσίασή της στη ’’Ναυτεμπορική’’. Ως παραδείγματα στην ανάλυσή της χρησιμοποιεί την Αθήνα και τη Σαντορίνη, το βαρύ πυροβολικό του ελληνικού Τουρισμού, ενώ ειδική μακροσκελή αναφορά κάνει στη Θεσσαλία. Ναι, στο τουριστικό προϊόν της Θεσσαλίας, που «από τα επιβλητικά Μετέωρα και τα μοναδικά χωριά του Πηλίου, τον ζωντανό Βόλο και τα παραδοσιακά Τρίκαλα και τα καταπράσινα νησιά των Σποράδων και πολλά ακόμη- προσφέρει πλούτο τουριστικών εμπειριών καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου».
***
*Και η μάνατζερ πληροφορεί ότι «στο πλαίσιο της «Σύμπραξης Τουρισμού για τη Θεσσαλία», η οποία υλοποιήθηκε από τη Marketing Greece, την Coca Cola Τρία Εψιλον και την Περιφέρεια Θεσσαλίας, σχεδιάστηκε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα δράσεων για την προβολή του τουριστικού προϊόντος της Θεσσαλίας. Βασικό στάδιο στην ανάπτυξη της στρατηγικής marketing αποτέλεσε η μελέτη του κοινού στόχευσης, η οποία ανέδειξε εκτός από τις παραδοσιακές αγορές (π.χ. Αγγλία, Ιταλία, Γερμανία) και άλλα ελκυστικά κοινά για τη περιοχή. Για παράδειγμα ενδιαφέρον παρουσιάζουν γειτονικές χώρες, οι πολίτες των οποίων επισκέπτονται τη χώρα οδικώς - μια τάση που παρουσιάζει ανοδική πορεία τα τελευταία χρόνια. Η Πολωνία αποτελεί μια τέτοια αγορά με προτίμηση στον οδικό τουρισμό, αλλά και αυξανόμενο ενδιαφέρον για την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Επίσης, σημαντικό κοινό για τη Θεσσαλία αποτελεί και ο εγχώριος επισκέπτης που διαχρονικά επιλέγει την περιοχή και «στηρίζει» προορισμούς λιγότερο γνωστούς στο διεθνές κοινό». (Την ψάχνει, μελετημένα, μεθοδικά την υπόθεση Τουρισμός ο Κ. Αγοραστός.)
Ζ.
Με χορηγό
*ΕΙΧΑΝ τις ανησυχίες τους οι Λαρισαίοι φοιτητές.
- Το καλό πάλι όταν δεν είσαι σε σχέση είναι ότι κρατάει περισσότερο η μπαταρία του κινητού σου.
***
*Ο άλλος έχει παντρευτεί τόσες φορές ρε σεις, που στον τελευταίο του γάμο, χορηγός ήταν το ρύζι Μπάρμπα Μπεν.
***
*- ΤΟ πορτοφόλι μου είναι σαν το κρεμμύδι. Όποτε το ανοίγω, κλαίω.
Ζ.
Η πέτρα
*ΤΟ φιλοσοφούσε χθες στην παρέα, στον καφέ, ο μεσήλικος Λαρισαίος.
- Ο αφηρημένος σκόνταψε. Ο βίαιος τη χρησιμοποίησε ως όπλο. Ο οικοδόμος τη χρησιμοποίησε για να κτίσει. Ο αγρότης κουρασμένος, για να καθίσει. Και τα παιδιά, για παιχνίδι. Με την πέτρα, ο Δαβίδ σκότωσε τον Γολιάθ, ενώ ο Φειδίας έφτιαξε τα ωραιότερα αγάλματα. Σε κάθε περίπτωση, τη διαφορά δεν την κάνει η πέτρα αλλά ο άνθρωπος. (Σωστά;)
Ζ.
Συμβιβάστηκε
*ΤΗΝ περιπέτειά της διηγιόταν η Λαρισαία φοιτήτρια.
-Χθες ξύπνησα με μια όρεξη να φτιάξω φασιανό, σβησμένο σε ιρλανδέζικο ουίσκι, αρωματισμένο με σαφράν, καθισμένο σε ζελέ μαύρου σύκου, συνοδευόμενο με μους γλυκοπατάτας γαρνιρισμένης με κάσιους και χουρμάδες, μέσα σε φωλιά ολικής αλέσεως με παπαρουνόσπορο και πινελιές από πικάντικη σως σαγκουίνι και μάνγκο. Μετά όμως σκέφτηκα ότι δεν έχω κάσιους. Κι έτσι έφτιαξα αυγά τηγανιτά.
Ζ.
Η πάσα αλήθεια
*ΕΙΝΑΙ βράδυ και το ζευγάρι των Λαρισαίων χαλαρώνει σπίτι. Η γυναίκα ρωτάει κάποια στιγμή.
- Πεινάω, τι θα έλεγες για κάνα σουβλάκι;
- Κι εγώ πεινάω, λέει ο άντρας, θα πεταχτώ δίπλα να πάρω από τον Κώστα.
Και ξεκινά με τις φόρμες για το σουβλατζίδικο. Την ώρα που ετοιμαζόταν να μπει στο αμάξι, σταματάει δίπλα του ένα απαστράπτον αυτοκίνητο και βγαίνει από μέσα μια κουκλάρα δίμετρη ξανθιά, η φαντασίωση κάθε άντρα.
- Σας παρακαλώ, μήπως ξέρετε πώς θα πάω στην οδό δείνα; Κομπιάζει ο άνθρωπος, τραυλίζει λίγο.
- Θα πάτε ίσια, δύο στενά μετά δεξιά και στον τρίτο δρόμο αριστερά, μετά πάλι ίσια… Ε...
- Αχ, συγνώμη κιόλας, δεν μπορώ να προσανατολιστώ εύκολα τη νύχτα, σας παρακαλώ μπορείτε να με πάτε, θα σας ήμουν υπόχρεη.
***
*ΜΕ τόση ευγένεια, να μην δεχτεί; Παρκάρει αυτή και μπαίνει στ΄ αμάξι του. Φτάνοντας στην οδό δείνα η κούκλα τον ευχαριστεί θερμά.
- Ξέρετε, είναι μόνο μερικές μέρες που έχω μετακομίσει εδώ και δεν βρίσκω εύκολα το σπίτι τα βράδια. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την εξυπηρέτηση, θα ήθελα να έρθετε πάνω να σας κεράσω κάτι. Οπωσδήποτε…
- Μια άλλη φορά, είναι αργά, εκείνος, επέμενε αυτή, με τα πολλά ανεβαίνουν επάνω, η κοπέλα του προτείνει να βάλει κάτι να πιει μέχρι «να φορέσει κάτι πιο άνετο». Και φυσικά ακολούθησε ό,τι ήταν να συμβεί.
***
*ΚΙ όταν κάποια στιγμή ο άνθρωπος συνήλθε, είδε να μπαίνει από τις γρίλιες το πρώτο φως της ημέρας. Τρομοκρατημένος, «ωχ η γυναίκα μου», ντύνεται όπως-όπως και κουτρουβαλάει τις σκάλες αναζητώντας στο μυαλό του πειστική δικαιολογία. Τι να βρει να πει όμως…
Ανάστατος, σταματάει στον δρόμο, παίρνει απ΄ το περίπτερο και πίνει στα γρήγορα δυο μπίρες μπας και του προκύψει καμιά ιδέα. Φτάνοντας στο σπίτι βρήκε τη γυναίκα του να ωρύεται. Έξαλλη.
- Πού ήσουνα βρε παλιοτόμαρο, πού στο καλό πήγες παλιοαλήτη, πες μου, πού κοπροσκύλιαζες όλο το βράδυ και πήγα να τρελαθώ…
Τα χάνει εκείνος εντελώς. Και μέσα στην απελπισία του αποφασίζει να ομολογήσει την πάσα αλήθεια.
- Πού να στα λέω, δεν θα το πιστέψεις αγάπη μου. Την ώρα που έφυγα από εδώ και πριν μπω στο αμάξι, το και το…
***
*Η γυναίκα τον κοιτούσε καχύποπτα.
- Και μετά, τι έγινε;
- Τη συνόδευσα μέχρι το σπίτι της και μου ζήτησε να ανέβω επάνω για ένα ποτό για να με ευχαριστήσει, κι έτσι κι έτσι, δεν τα είπε και λεπτομερώς. Τι να σου πω τώρα βρε μωρό μου, ότι μετάνιωσα;
Τον κοιτάζει η γυναίκα του καλά-καλά. Τον περιτριγυρίζει, πλησιάζει το πρόσωπό της στο δικό του, τον μυρίζει λιγάκι.
- Βρε χαμένε, θες να πιστέψω όλες αυτές τις αηδίες που μου λες; Για σκύψε λίγο και φύσα να σε μυρίσω…
- Ε;
- Α ρε χαμένο κορμί, πάντα ψέματα μου λες, πάλι στις μπύρες, με τα ρεμάλια τους φίλους σου, κόλλησες...
Ζ.
* ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΜΕΝΗ αναχώρησε από την επίσκεψή της στα Αμπελάκια η πρέσβειρα της Αυστραλίας κ. Κέιτ Λόγκαν, και πώς να μην ήταν άλλωστε, από ένα τόσο όμορφο γραφικό χωριό.
Ο οικοδεσπότης, δήμαρχος Τεμπών κ. Κώστας Κολλάτος, έδειξε στην πράξη τι σημαίνει ελληνική φιλοξενία και ξενάγησε την πρέσβειρα στα δρομάκια του χωριού, στα μνημεία του καθώς και στο σπίτι της συγγραφέως κ. Βάσας Σολωμού-Ξανθάκη και στο σχολείο του χωριού, όπου φιλοξενήθηκε το 1941 ομάδα Αυστραλών στρατιωτών, που έπεσαν μαχόμενοι στην Κοιλάδα των Τεμπών.
Φυσικά δεν έλειψε από την ξενάγηση και η γευσιγνωσία του ντόπιου κόκκινου κρασιού, ως είθισται στη φιλοξενία των ξένων, ενώ έπεται συνέχεια, καθώς ο δήμαρχος της πρότεινε καλοκαιρινές διακοπές στα παράλια του Δήμου Τεμπών.
Στη φωτογραφία διακρίνονται η πρέσβειρα κ. Λόγκαν, ο δήμαρχος κ. Κολλάτος, ο αντιδήμαρχος κ. Κώστας Τσεργάς, ο πρόεδρος της Κοινότητας Αμπελακίων κ. Σωτήρης Μιχαλάκης και ο δημοτικός σύμβουλος κ. Κώστας Νταφούλης.
Λ.Κ.
*- Α ρε Νίκου, ικεί στην Ιβρόπ, αρισύ, δε μας τα λιέτι κι τόσου καλά, α… Ο Ντίνος Μπλιάτσος ενώ καθοδηγεί τον εν Λαρίση ευρισκόμενο σύντροφο ευρωβουλευτή Ν. Ανδρουλάκη.
Ζ.
* ΜΟΝΟ κάποιος νεοέλληνας θα πετούσε το άδειο κουτί της μπίρας μέσα στο Αρχαίο Θέατρο, σε αυτό το παγκόσμιας σημασίας ιστορικό μνημείο που έχουμε την τύχη να βρίσκεται στο Κέντρο της Λάρισας. Ίσως να υπάρχει και άλλος, πιο ακριβής χαρακτηρισμός, αλλά λόγω… πολυχρησίας του όρου με το παραμικρό, φοβούμεθα ότι δεν θα αποδώσει με ακρίβεια την ασεβή πράξη του θλιβερού ωχαδελφιστή συμπολίτη. Ο οποίος στο πάτωμα του σπιτιού του μπορεί να πετάξει οτιδήποτε αλλά στο Αρχαίο Θέατρο οφείλει σεβασμό. Τέτοιες πράξεις σε πείθουν τελικά ότι δεν θα γίνουμε χώρα ποτέ…
Β.Κ.
