* ΤΩΡΑ που οι Γερμανοί Ξανάρχονται, μήπως θα πρέπει να δει ο ΟΣΕ τα παλιά γερμανικά φυλάκια που είχαν κατασκευαστεί από τις δυνάμεις Κατοχής σε επίκαιρα σημεία κατά μήκος της σιδηροδρομικής γραμμής; Αλήθεια πώς δεν ετέθη η αποκατάσταση και προστασία τους ως μνημονιακή υποχρέωση; Μπορεί και να τον αγοράσουν Γερμανοί, οπότε θα είναι ένα επιπλέον στολίδι στην προίκα. Κάποια αποτελούν και ανάμνηση μαχών με αντάρτικες δυνάμεις.
Επί πολλές δεκαετίες τα φυλάκια έμειναν όρθια, με τα πολυβολεία, τις πολεμίστρες και τις ντάπιες τους, κανένας δεν σκέφτηκε να τα γκρεμίσει, ορισμένα χρησιμοποιούνταν και ως αποθηκευτικοί χώροι. Νοερά φιλοξένησαν τις πολεμικές φαντασιώσεις για κάμποσες γενιές πιτσιρικάδων των γύρω χωριών. Όμως ο χρόνος που τίποτε δεν σέβεται, τους επιτέθηκε. Τα περισσότερα έχουν αρχίσει να σαρίζουν. Και κάποιος στον ΟΣΕ πρέπει κάποτε να πάρει μιαν απόφαση. Ή θα τα σαρώσουν ή θα τα συντηρήσουν.
* * *
* Α... Και τ’ αγγλικά; Πολλοί τουρίστες ταξιδεύουν με τα ελληνικά τρένα. Στα οποία όμως οι ενημερωτικές ανακοινώσεις για τον επόμενο σταθμό γίνονται μονάχα στα ελληνικά. Κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Βέβαια, έτσι συσφίγγονται και οι σχέσεις μεταξύ των συνεπιβατών. Ρωτούν οι ξένοι, τους πληροφορούν οι Έλληνες, τους εξηγούν πού θα κατέβουν. Πόσο δύσκολο είναι να φτιαχτεί μια δίγλωσση κασέτα με τα «next station...». Καμιά ντουζίνα στάσεις είναι όλες κι όλες από Αθήνα στη Θεσσαλονίκη.
Ζ.
