Το Λύκειο ασθενεί βαρέως, οι πανελλαδικές έχουν χρεοκοπήσει εδώ και χρόνια και όλοι κρύβονται πίσω από ο γεγονός ότι είναι – λέει-... αδιάβλητες. Εθελοτυφλία . Σωστό είναι τα παιδιά να κρίνονται σε βάθος χρόνου και όχι στο δίωρο των πανελλαδικών και να «δρώνουν» μέχρι να πάρουν το Απολυτήριο που σήμερα έχει τόση αξία όση και το χαρτί τουαλέτας (αν και το τελευταίο έχει την χρησιμότητά του). Καλά τα λέει ο Γαβρόγλου. Αλλά μετά θα έρθει κάποιος Μητσοτάκης, θα διορίσει νέο υπουργό Παιδείας, που θα τη δει κι αυτός... «μεταρρυθμιστής» και... τρέχα γύρευε τι θα ισχύσει στη χώρα όπου... τα πάντα έχουν σημαδευτεί από την καταραμένη εκείνη φράση του Ηράκλειτου: «τα πάντα ρει και ουδέν μένει... ». Τι να πεις όμως; Εδώ χρεοκοπούμε και όλοι τον χαβά τους. Την παιδεία θα σκεφτούν που την είχαν πάντα για... δευτεράντζα; (Κι ας δηλώνουν όλοι το αντίθετο).