Τότε «νίκησε» ο φόβος, παρότι η Λάρισα, οι πολίτες της, οι φορείς της, οι συλλογικότητες έδειξαν ένα άλλο πρόσωπο, αυτό της αλληλεγγύης.
Έτσι σήμερα ο καταυλισμός ανακατασκευάσθηκε (και σωστά) αλλά σε έναν ξερότοπο. Τι θα έβλαφτε δηλαδή αν αυτές οι υποδομές γίνονταν στο στρατόπεδο, αφού σώνει και καλά θέλουν σε στρατόπεδα, του Μεζούρλου; Να είναι δηλαδή οι πρόσφυγες δίπλα από την πόλη, να καλύπτουν τις ανάγκες τους; Κατατρεγμένοι του πολέμου είναι, με τις οικογένειές τους. Δεν θέλουν να μείνουν στην Ελλάδα, να ανοίξουν τα σύνορα θέλουν…
Β.Κ.
