Χατζηχαλάρ το τούρκικο όνομα του χωριού νοτίως της Λάρισας, μπορεί να άλλαξε σε Ελευθεραί πριν 100 χρόνια, ο κόσμος όμως συνέχισε νε χρησιμοποιεί το παλιό όνομα μέχρι πριν λίγες δεκαετίες. Χατζηχαλάρ και το ρέμα που εισέβαλλε στη Λάρισα από την ίδια κατεύθυνση, κατέβαινε από τους λόφους, κάποιες φορές απειλητικό και χυνόταν τελικά στον Πηνειό. Πριν καναδυό δεκαετίες εγκιβωτίστηκε, απελευθερώθηκε δημόσιος χώρος, εκεί στη Σαρίμβεη-Καρδίτσης- πριν το Γηροκομείο, όπου πριν μερικά χρόνια ξεκίνησε η κατασκευή του μεγάλου πάρκου, Χατζηχαλάρ ονομαζόταν κι αυτό, ακόμα και σε δημόσια έγγραφα και σε συμβάσεις. Ετέθη ξανά και ξανά η μετονομασία του πάρκου από τα τούρκικα στα λαρσινά.
* * *
* ΚΙ έφτασε το πλήρωμα του χρόνου. Το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε κατά πλειοψηφία, αφού διατυπώθηκαν αντιρρήσεις και επιφυλάξεις. Κι εγένετο έτσι Πάρκο των Χρωμάτων. Αν καθιερωθεί κιόλας το όνομα... Κι αν μεγαλώσουν και τα δέντρα και γίνει και σκιερό, με αλέες, διότι τώρα τα ανοίγματά του φαντάζουν τεράστια και τα τσιμέντα από κάτω καίνε στον ήλιο.
* * *
* ΠΡΟΣ το παρόν αστειάκια.
- Αυτό το Πάρκο των Χρωμάτων είναι και για μας που πάσχουμε από αχρωματοψία;
-Μπα, μη νομίζεις ότι κι οι υπόλοιποι βλέπουμε καμιά πανδαισία χρωμάτων. Ακόμη τουλάχιστον.
Ζ.