Οι Λαρισινοί κατάλαβαν ότι οι Γερμανοί θα φύγουν εκείνο το βράδυ κι έσπευσαν να πάνε σπίτια τους, πριν λήξει η επιτρεπόμενη κυκλοφορία. Στην πόλη απλώθηκε σιγή πριν από το ηλιοβασίλεμα. Στους δρόμους έμειναν μόνο οι στρατοπεδευμένοι Γερμανοί της οπισθοφυλακής. Για την παρακολούθηση της αποχώρησής της το ΕΑΜ εγκατάστησε φυλάκιο στο σπίτι του Παναγιώτη Παλαμάρη, κάτω από τον μικρό λόφο που υπήρχε τότε στην ανατολική όχθη του Πηνειού (οδός Κραννώνος 5 τώρα).Στο σπίτι αυτό εγκαταστάθηκαν οι Τάκης Δαμασιώτης, Γραμματέας του Εργατικού ΕΑΜ Λάρισας, Μήτσος Δήμτσας και Αγλαΐα Παπακοικονόμου του ΕΑΜ, οι θυγατέρες του Παλαμάρη Ανέζα και Ηλέκτρα κι ο σύνδεσμος Γιώργος (το επίθετο ξεχάσθηκε). Και παρακολουθούσαν από σκοτεινά παράθυρα το πέρασμα Γερμανών από τη γέφυρα του Αλκαζάρ, που απείχε 100 περίπου μέτρα.
***
*ΚΑΙ να το λάθος, πιάστηκε. Μέσα σε τόσα ονόματα και γεγονότα. Δεν ήταν Παναγιώτης, Γιάννης ονομαζόταν ο προαναφερθείς Παλαμάρης. Το διευκρινίζει ο εγγονός του, για την ακρίβεια της ιστορίας.
Σημειωτέον ότι το χρονικό του υπερεκατόχρονου δημοσιογράφου σάρωσε στο ίντερνετ. Είχε αναρτηθεί στο site της εφημερίδας, κι εκεί βέβαια τα πάντα μετρώνται με ακρίβεια. Μη αναμενόμενο, μια παλιά ιστορία να συγκινεί τόσο πολύ τους νέους κατά κανόνα ανθρώπους. Ζ.
