Αναλύοντας την πορεία της ομάδας στον χρόνο και αναζητώντας τα αίτια της αποχής του κόσμου από το γήπεδο, ο δικηγόρος που μετείχε στην πρωταθλήτρια βυσσινί διοίκηση, αναφέρεται στους παράγοντες που σπεύδουν στην πόλη υποκινούμενοι «από αιφνίδια και κεραυνοβόλο αγάπη προς τη Λάρισα, ακόμη και μέχρι μεταδημοτεύσεων», με στόχο την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους, «εμπορικών και κερδοσκοπικών». Ακόμη και «ως σκεύος ηδονικής προσωπικής τους προβολής» χρησιμοποιούν την ομάδα, «θέτοντας έναν ολόκληρο νομό υπό ομηρία στοιχειώδους αθλητικής και εν γένει ηθικής αξιοπρέπειας, με το δέλεαρ και τον πέλεκυ της αγωνιστικής κατηγορίας της ομάδας». Χρεώνει ευθύνες και στην τοπική κοινωνία για τους «επιβήτορες», όπως τους χαρακτηρίζει, παράγοντες αλλά και σε «μεμονωμένους σύγχρονους εφιάλτες που συνεργούν σε ευτελισμό της ιστορικής αξίας της ΑΕΛ». Κάποιος βρέθηκε εν τέλει και τα είπε δημοσίως, νηφάλια και τεκμηριωμένα.
Ζ.
