Του Δημήτρη Βάλλα
Στη Ελλάδα συνέβη για πρώτη φορά και δίκαια πολλοί το ονόμασαν ως... twittergate. Πρόκειται για την παραίτηση του υφυπουργού Υποδομών Δημήτρη Καμμένου με αφορμή ομοφοβικά του σχόλια στο γνωστό μέσο κοινωνικής δικτύωσης (social media) Τwitter!
Είναι ο πρώτος υπουργός που χάνει τη θέση του, τόσο λόγω των απόψεων που εξέφραζε μέσω του λογαριασμού του στο Twitter όσο και της κατακραυγής που προκλήθηκε με την ανακοίνωση του ονόματός του στο υπουργικό σχήμα.
Ο Δημήτρης Καμμένος εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια χρησιμοποιούσε καθημερινά τον λογαριασμό του στο κοινωνικό δίκτυο και μάλιστα ήταν από τους πιο ενεργούς χρήστες, με συνεχείς αναρτήσεις. Πολλές φορές είχε προκαλέσει με τις θέσεις που εξέφραζε, ενώ το όνομα χρήστη που χρησιμοποιούσε @portaporta ήταν «γνωστό» στον κύκλο των Ελλήνων χρηστών, ακριβώς γι' αυτό. Ένας βουλευτής, τότε, του ελληνικού Κοινοβουλίου, που αναρτούσε συχνά - πυκνά ρατσιστικά, ομοφοβικά, αλλά και αντισημιτικά σχόλια, χωρίς προφανώς να αντιλαμβάνεται ούτε τη σημασία των λεγόμενών του, ούτε την δύναμη του μέσου. Μάλιστα πολλές φορές είχε καταφερθεί με πολύ σκληρά λόγια κατά του σημερινού πρωθυπουργού…
Όμως πέρα από την παραίτηση Καμμένου, αποδεικνύεται ότι Facebook και Τwitter, δεν είναι απλά παιχνιδάκια και μπορούν να γίνουν επικίνδυνα εργαλεία με πολλές επιπτώσεις καθώς από αναρτήσεις επιπόλαιες πολλές φορές έχουν χαθεί καριέρες και έχουν δημιουργηθεί πολλά και πολύπλοκα προβλήματα.
ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
Αυτό που πιθανόν λίγοι γνωρίζουν είναι ότι για τα λεγόμενα μέσα μαζικής δικτύωσης υπάρχει νομικό πλαίσιο προστασίας που με τη βοήθεια φίλου νομικού και γνώστη τέτοιων ζητημάτων σας το παρουσιάζουμε σε γενικές γραμμές.
…Το Ελληνικό Σύνταγμα λοιπόν αναγνωρίζει ως θεμελιώδες το δικαίωμα του καθενός στην προστασία από τη συλλογή, επεξεργασία και χρήση, ιδίως με ηλεκτρονικά μέσα, των προσωπικών του δεδομένων. Κατ’ επέκταση, το εν λόγω δικαίωμα απολαμβάνει διεθνούς προστασία ως έκφανση του ανθρώπινου δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή, όπως αυτό κατοχυρώνεται στις διεθνείς συμβάσεις. Από νομικής σκοπιάς, τα κοινωνικά δίκτυα χαρακτηρίζονται ως υπηρεσίες της κοινωνίας της πληροφορίας (άρθρο 1 § 2 της Οδηγίας 98/34/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκε από την Οδηγία 98/48/ΕΚ). Η συλλογή και επεξεργασία προσωπικών δεδομένων μέσω της παροχής υπηρεσιών κοινωνικής δικτύωσης εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 9Α του Συντάγματος και του εκτελεστικού αυτού Νόμου 2472/1997 «για την προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα», με τον οποίο ενσωματώθηκε στην ελληνική έννομη τάξη η Οδηγία 95/46/ΕΚ. Εντούτοις, τέτοια επεξεργασία εξαιρείται από το πεδίο εφαρμογής του Ν. 2472/1997, όταν λαμβάνει χώρα στο πλαίσιο καθαρά προσωπικής ή οικιακής χρήσης, όπως λόγου χάρη όταν το προφίλ ενός χρήστη του Facebook είναι κλειστό και, έτσι προσβάσιμο μόνο από έναν περιορισμένο και ελεγχόμενο κύκλο ατόμων.
Εφόσον παρέχουν τις υπηρεσίες τους στην Ελλάδα, οι πάροχοι υπηρεσιών κοινωνικής δικτύωσης δεσμεύονται από τις διατάξεις του Ν. 2472/1997, ακόμη κι αν η έδρα τους βρίσκεται εκτός της χώρας.
Για την άσκηση των έννομων δικαιωμάτων τους οι χρήστες υπηρεσιών κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να προβούν στις ακόλουθες ενέργειες εξώδικης και δικαστικής τους προστασίας:
* Να ασκήσουν τα δικαιώματα ενημέρωσης, πρόσβασης και αντίρρησης στα προσωπικά τους δεδομένα, που συλλέγονται και τυγχάνουν επεξεργασίας μέσω των ιστοτόπων κοινωνικής δικτύωσης, καταθέτοντας σχετική αίτηση.
* Να προσφύγουν στις αρχές, καταγγέλλοντας τυχόν παραβάσεις και ζητώντας την επιβολή προστίμου και τη συμμόρφωση του παρόχου υπηρεσιών κοινωνικής δικτύωσης.
* Να ζητήσουν προσωρινή αλλά και κύρια δικαστική προστασία για την παύση της επεξεργασίας και την διαγραφή των προσωπικών τους δεδομένων καθώς και για αποζημίωση κατ’ ελάχιστο 5.900 ευρώ (άρθρο 23 Ν. 2472/1997, ΜΠΘες 16790/2009).
* Να καταθέσουν έγκληση για τυχόν τέλεση ποινικού αδικήματος κατά των εκπροσώπων του παρόχου υπηρεσιών κοινωνικής δικτύωσης.
Πολύτιμες συμβουλές και ενδιαφέρουσες από νομικής πλευράς, όσο για τα υπόλοιπα προσοχή, γιατί τα λάθη, έστω και ηλεκτρονικά πληρώνονται!
