Στο πέρασμα των χρόνων, κατά τη μελέτη των ελεφάντων, οι ερευνητές παρατήρησαν ένα φαινόμενο που τους κίνησε το ενδιαφέρον: Κάποιες φορές, όταν ένας ελέφαντας φώναζε στην αγέλη, ανταποκρίνονταν όλα τα μέλη της. Ωστόσο, σε άλλες περιπτώσεις, όταν ο ίδιος ελέφαντας έκανε ένα ανάλογο κάλεσμα, ανταποκρινόταν μόνο ένα άτομο του κοπαδιού.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν έναν αλγόριθμο τεχνητής νοημοσύνης για να αναλύσουν τις κλήσεις δύο κοπαδιών άγριων ελεφάντων της αφρικανικής σαβάνας.
Συγκεκριμένα, ανέλυσαν 469 διαφορετικά καλέσματα τουλάχιστον 100 ελεφάντων –κυρίως τους βρυχηθμούς που παράγουν χρησιμοποιώντας τις φωνητικές τους χορδές, παρόμοια με τον τρόπο που μιλούν οι άνθρωποι– στο Εθνικό Πάρκο Amboseli και στο Εθνικό Καταφύγιο Samburu, στην Κένυα.
«Τα στοιχεία αυτής της έρευνας, που καταγράφει ότι οι ελέφαντες χρησιμοποιούν μη μιμητικούς ήχους για να απευθυνθούν στους άλλους, δείχνει πως έχουν την ικανότητα για αφηρημένη σκέψη».
Χρησιμοποιώντας ένα μοντέλο μηχανικής μάθησης, οι ερευνητές κατέγραψαν ένα στοιχείο σαν «όνομα» προς συγκεκριμένο αποδέκτη που φαινόταν να χρησιμοποιείται σε αυτά τα καλέσματα.
Στη συνέχεια, αναπαρήγαγαν τον ήχο σε 17 ελέφαντες προκειμένου να δοκιμάσουν πώς θα ανταποκρίνονταν σε μία κλήση με φερόμενο αποδέκτη το σύνολο και σε μια κλήση «επί προσωπικού».
Στο άκουσμα του «ονόματός» του από έναν φίλο ή μέλος της οικογένειάς του, το ευφυές παχύδερμο ανταποκρινόταν θετικά και «δυναμικά», σύμφωνα με τους επιστήμονες. Αντιθέτως, ο ίδιος ελέφαντας δεν έδειχνε τον ίδιο ενθουσιασμό όταν άκουγε ηχογραφήσεις με τα «ονόματα» άλλων ελεφάντων.
«Η έρευνα δεν καταδεικνύει μονάχα πως οι ελέφαντες χρησιμοποιούν συγκεκριμένες εκφράσεις για κάθε άτομο, αλλά και ότι αναγνωρίζουν και αντιδρούν σε μία κλήση που απευθύνεται στους ίδιους, ενώ αγνοούν εκείνες με αποδέκτες άλλους», σημειώνει ο Μάικλ Πάρντο, επικεφαλής της έρευνας που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Νature Ecology & Evolution.
«Αυτό υποδεικνύει πως οι ελέφαντες μπορούν να καταλάβουν αν το κάλεσμα απευθύνεται σε εκείνους, ακόμη και όταν είναι εκτός πλαισίου», εξηγεί ο συμπεριφοριστής περιβαλλοντολόγος στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Κολοράντο.
Κατά την έρευνα, οι ελέφαντες δεν χρησιμοποιούσαν πάντα ονόματα στα καλέσματά τους. Οταν, όμως, χρησιμοποιούσαν, το έκαναν συχνά σε μεγάλες αποστάσεις και σε καλέσματα ενηλίκων προς νεαρούς ελέφαντες.
Οι ερευνητές ακολούθησαν τους ελέφαντες με τζιπ για να παρατηρήσουν ποιος φώναζε και ποιος φαινόταν να απαντά – για παράδειγμα, αν μια μητέρα φώναζε το ελεφαντάκι της ή μια μητριάρχης «μιλούσε» σε κάποιον που είχε ξεμείνει πίσω και έπρεπε να προλάβει το κοπάδι.
Σημειώνεται πως οι ελέφαντες παράγουν ένα ευρύ φάσμα ήχων, από δυνατά «σαλπίσματα» μέχρι βοές χαμηλής συχνότητας, που δεν γίνονται καν αντιληπτές από το ανθρώπινο αυτί.
Η έρευνα αυτή υποδηλώνει πως οι άνθρωποι και οι ελέφαντες είναι τα μόνα γνωστά πλάσματα στον κόσμο που έχουν εφεύρει ένα σύστημα «αυθαίρετων» ονομασιών για τη μεταξύ τους επικοινωνία, σε αντίθεση με άλλα ζώα που μιμούνται τον ήχο του είδους τους για να απευθυνθούν το ένα στο άλλο.
«Τα στοιχεία αυτής της έρευνας, που καταγράφει ότι οι ελέφαντες χρησιμοποιούν μη μιμητικούς ήχους για να απευθυνθούν στους άλλους, δείχνουν πως έχουν την ικανότητα για αφηρημένη σκέψη», σημειώνει ο Τζορτζ Γουιτμάιερ, ένας από τους συντάκτες της μελέτης.
Οι ελέφαντες, το μεγαλύτερο χερσαίο ζώο, είναι πλάσματα με υψηλή ευφυΐα και παροιμιωδώς καλή μνήμη, εξελιγμένη επικοινωνία και ιδιαίτερες δεξιότητες.
Μήπως η τελευταία γνωστή από αυτές τις δεξιότητες θα οδηγούσε, κάποια μέρα, σε μια –αδιανόητη σήμερα– επικοινωνία μεταξύ ανθρώπου και ελέφαντα;
«Κάτι τέτοιο θα ήταν φανταστικό, αλλά απέχουμε πολύ από αυτό», λέει ο Γουιτμάιερ. «Ακόμη δεν γνωρίζουμε τη σύνταξή ή τα βασικά στοιχεία με τα οποία οι ελέφαντες κωδικοποιούν πληροφορίες στα καλέσματά τους. Πρέπει να τα ανακαλύψουμε όλα αυτά, για να μπορέσουμε να τους κατανοήσουμε βαθύτερα».