Μία ακόμη σπουδαία συναυλία και διάκριση για τον Μουσικό Σύλλογο Λάρισας έγινε πραγματικότητα τις προηγούμενες ημέρες με τη μετάβαση του Συλλόγου στο Rybnik της Πολωνίας, ύστερα από πρόσκληση της Δήμου Rybnik.
Από την πρώτη στιγμή που δεχθήκαμε την πρόσκληση για τη συμμετοχή μας στις εκδηλώσεις της αδελφοποιημένης με τη Λάρισα πόλης του Rybnik στην Πολωνία γύρω στα τέλη του περασμένου Φεβρουαρίου σκεφτήκαμε πως θα έπρεπε να δεχτούμε. Γιατί συνηγορούσαν σε αυτό τρεις κυρίως λόγοι: Ο πρώτος ήταν η τιμή που μας γινόταν να εκπροσωπήσουμε την πόλη μας αλλά και τη χώρα μας στις εκδηλώσεις αυτές, στις οποίες θα συμμετείχαν αντιπροσωπείες και από τις άλλες αδελφοποιημένες με το Rybnik πόλεις (το Rybnik είναι αδελφοποιημένο με 3 πόλεις της Γερμανίας, 3 της Γαλλίας, και από μία πόλη από Ουκρανία, Τσεχία, Βόρεια Ιρλανδία, Ουγγαρία και Λιθουανία). Ο δεύτερος λόγος ήταν βέβαια η επιθυμία μας να (ξανα)βρεθούμε σε μία ακόμη γωνιά της Ευρώπης και να τραγουδήσουμε συνεχίζοντας την πολύχρονη παράδοση του Μουσικού Συλλόγου Λάρισας. Σίγουρα αυτά θα δένονταν άριστα με μια ακόμη τουριστική περιήγηση, αυτός ήταν και ο τρίτος λόγος.
Η συναυλία που μας ζητήθηκε να πραγματοποιήσουμε είχε καθοριστεί για το Σάββατο 15 Ιουνίου. Ως επιστέγασμα και κορύφωση της ιδιαίτερα πετυχημένης μουσικής χρονιάς του Συλλόγου, υπήρξε η ιδέα να «μεταφέρουμε» στην Πολωνία ένα μέρος από το πρόγραμμα που είχαμε παρουσιάσει εδώ στις αρχές Μαρτίου με αποσπάσματα από ελληνικές οπερέτες, πέρα βέβαια από το καθιερωμένο και απαραίτητο πρόγραμμα των παραδοσιακών και έντεχνων αντιπροσωπευτικών ελληνικών τραγουδιών όποτε δίνουμε συναυλία στο εξωτερικό.
Το σχέδιο υλοποιήθηκε και έτσι μπορέσαμε να τραγουδήσουμε στην Πολωνία πέντε από τα τραγούδια του προγράμματος της οπερέτας σε συνεργασία με την τοπική χορωδία και ορχήστρα με πάρα πολύ ικανοποιητικό αποτέλεσμα.
Tο ταξίδι άρχισε με τις πρόβες μας εδώ στη Λάρισα. Θέλαμε να έχουμε όπως πάντα μια αξιόλογη εμφάνιση. Το χρωστάμε στην ιστορία του Συλλόγου, στο Μαέστρο μας, στους εαυτούς μας. Όπως πάντα ήμασταν συνεπείς.
Ημέρα αναχώρησης Τρίτη 11.6.2013 και ώρα 22.00 από τον χώρο μπροστά από το Ωδείο, όπως πάντα. Με μία διανυκτέρευση στο Szeged της Ουγγαρίας (μια υπέροχη από όλες τις απόψεις πόλη πολύ κοντά στα σύνορα με τη Σερβία, πληθυσμιακά στο μέγεθος της Λάρισας, που είναι χτισμένη στις όχθες του Tisza – παραπόταμου του Δούναβη, και εκτός των άλλων είναι και έδρα φημισμένου Πανεπιστημίου) φτάσαμε τελικά στον προορισμό μας το Rybnik την Πέμπτη το απόγευμα. To Rybnik βρίσκεται στην Άνω Σιλεσία, στο νότιο τμήμα της Πολωνίας πολύ κοντά στις πόλεις Katowice και Krakow. Το όνομά της προέρχεται από την πολωνική λέξη ryba (ψάρι) γεγονός που αποτυπώνεται στη σημαία της πόλης.
Το ίδιο βράδυ υπήρχε μια τελετή υποδοχής για όλες τις προσκεκλημένες αντιπροσωπείες. Μας υποδέχθηκε η αντιδήμαρχος του Rybnik. Αργότερα έφτασε και ο δήμαρχός μας (ως επικεφαλής της αντιπροσωπείας μας), κ. Τζανακούλης για να παραστεί στο τριήμερο αυτό των εκδηλώσεων. Ιδιαίτερο τόνο στη μικρή αυτή τελετή έδωσαν οι αντιπροσωπείες της Ελλάδας (η χορωδία μας όπως πάντα δεν παρέλειψε να αρχίσει το τραγούδι) και της Βόρειας Ιρλανδίας (με το μουσικό και χορευτικό συγκρότημά της).
Οι επόμενες δύο ημέρες πέρασαν με όμορφη και ζεστή φιλοξενία στην πόλη η οποία περιελάμβανε και ξενάγησή μας σε ένα τοπικό εργοστάσιο μπύρας το οποίο έχει μεγάλη εξαγωγική δραστηριότητα. Φυσικά γνωριστήκαμε και μουσικά με τους καλλιτέχνες που θα συνεργαζόμασταν. Η σύμπραξη τελικά αποδείχτηκε πολύ εύκολη αφού είχαν συνεργαστεί άψογα οι καλλιτεχνικοί διευθυντές των δύο συνόλων. Η ίδια η παρουσία μας το Σάββατο 15 Ιουνίου στις 17.00 τοπική ώρα στον χώρο εκδηλώσεων του μουσικού σχολείου της πόλης το επιβεβαίωσαν με τον καλύτερο τρόπο.
Παρόντες στην εκδήλωση ήταν από ελληνικής πλευράς ο δήμαρχος κ. Τζανακούλης, καθώς και ο περιφερειακός σύμβουλος κ. Χρ. Σιδερόπουλος ο οποίος μας συνόδευε σε όλο το ταξίδι. Φυσικά παρίσταντο οι τοπικοί άρχοντες της πόλης του Rybnik αλλά και άλλοι μουσικόφιλοι θεατές που άκουσαν με προσοχή αλλά και ενθουσιασμό τα ελληνικά τραγούδια.
Θα πρέπει να σημειώσουμε εδώ ότι με πρωτοβουλία του κ. Σιδερόπουλου, κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης διοργανώθηκε στο φουαγιέ της αίθουσας μια μικρή έκθεση αγροτικών προϊόντων (τροφίμων) της περιοχής μας με την ευγενική βοήθεια των γυναικών της αποστολής. Μοιράστηκαν επίσης σε όλους τους ακροατές της συναυλίας τουριστικά –διαφημιστικά φυλλάδια της Θεσσαλίας, τα οποία μας είχε παραχωρήσει η Περιφέρεια Θεσσαλίας.
Μετά το τέλος της εκδήλωσης τα μέλη της χορωδίας μας προσέφεραν από ένα μικρό αναμνηστικό δωράκι στα μέλη της γυναικείας πολωνικής χορωδίας, γεγονός που αντιμετωπίστηκε με ιδιαίτερη χαρά.
Αφού τελειώσαμε την καλλιτεχνική μας υποχρέωση άξια, ήρθε η ώρα για το καθαρά περιηγητικό κομμάτι της εκδρομής. Συνεχίσαμε για τις τέσσερις επόμενες ημέρες ένα ταξίδι που περιελάμβανε τις πόλεις της Πράγας, της Δρέσδης και του Βελιγραδίου. Πόλεις πανέμορφες η καθεμία με την ιδιαιτερότητά της. Η Πράγα, πρωτεύουσα της Τσεχίας, είναι ένα ζωντανό μουσείο, και το ιστορικό της κέντρο έχει ανακηρυχθεί περιοχή προστατευόμενη από την UNESCO. Η Δρέσδη, πρωτεύουσα του ομόσπονδου γερμανικού κρατιδίου της Σαξονίας, που καταστράφηκε ολοκληρωτικά κατά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και ξαναχτίστηκε από την αρχή όπως ακριβώς ήταν. Το Βελιγράδι, πρωτεύουσα κάποτε της Γιουγκοσλαβίας και τώρα της Σερβίας, με τις πληγές του ακόμη εκούσια ανοιχτές – δεν θέλει να ξεχάσει, ούτε να μας αφήσει να ξεχάσουμε.
Κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των πόλεων είναι τα ποτάμια που τις διατρέχουν – τεράστια και επιβλητικά. Ο Μολδάβας στην Πράγα (τοπική ονομασία Vltava), ο Έλβας στη Δρέσδη (τοπική ονομασία Elbe), o Δούναβης - τον οποίο βέβαια συναντήσαμε πολλές φορές στη διαδρομή μας - στο Βελιγράδι (τοπική ονομασία Danube ή Donau ή Dunaj ή Duna ή Dunav ή Dunarea, ανάλογα με τη χώρα που διασχίζει).
Το μυαλό μας βέβαια πήγε συνειρμικά στα καραβάνια των Ελλήνων εμπόρων κατά την εποχή της Τουρκοκρατίας που διέσχιζαν τις περιοχές αυτές, ή στους Έλληνες λόγιους που δραστηριοποιούνταν εκεί την ίδια εποχή και βοήθησαν στη διάδοση της ιδέας της απελευθέρωσης από τον Οθωμανικό ζυγό. Στις όχθες του Δούναβη και συγκεκριμένα στη συμβολή του Σάββα με τον Δούναβη καθώς διασχίζουν το Βελιγράδι βρίσκεται ο πύργος Nebojsa στον οποίο φυλακίστηκε ο Ρήγας Φεραίος με επτά συντρόφους του και τελικά όλοι μαζί μετά από συνεχή βασανιστήρια, στις 24 Ιουνίου του 1798 στραγγαλίστηκαν και τα πτώματά τους ρίχτηκαν στα νερά του ποταμού. Με ιδιαίτερη συγκίνηση επισκεφθήκαμε το μνημείο αυτό με ιδιαίτερες ιστορικές αναφορές και επομένως και ανάλογες σκέψεις για μας.
Φτάσαμε τελικά πίσω στην πόλη μας τα μεσάνυχτα της Τετάρτης 19.6.2013. Έχοντας διανύσει σχεδόν 4300 χιλιόμετρα σε σχεδόν εβδομήντα ώρες ταξιδιού ήρθε η γλυκιά ώρα της επιστροφής. Έχοντας φέρει σε πέρας με επιτυχία τη μουσική αποστολή μας λογικό ήταν να είμαστε κάτι παραπάνω από ευχαριστημένοι αφού οι εμπειρίες μας και τα όσα είδαν τα μάτια μας δεν περιγράφονται εύκολα. Σε αυτό συνετέλεσαν όλα τα μέλη της αποστολής που κύλησε άψογα με την ευγένεια και τη συνέπειά τους.
Τελειώνοντας θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε από καρδιάς όλους όσοι δούλεψαν για να γίνουν όλα όπως έπρεπε. Πρώτα από όλους τον Μαέστρο μας κ. Χρήστο Κτιστάκη που είχε όπως πάντα τον πρώτο λόγο αλλά και την ιδιαίτερη συμμετοχή στη μουσική αλλά και ψυχολογική προετοιμασία μας. Τα μέλη του ΔΣ του Συλλόγου που δούλεψαν άοκνα για την όλη προετοιμασία και φυσικά τον κ. Δημήτρη Τζαβέλα που μας συνόδευε, μετέφραζε, εξηγούσε, έκανε με λίγα λόγια τα πάντα.
Ο Μουσικός Σύλλογος Λάρισας πρωτοπόρος όπως πάντα έδωσε για άλλη μια φορά ότι μπορεί για να εκπροσωπήσει επάξια την πόλη μας στο εξωτερικό. Συνεχίζουμε ακούραστοι και δίνουμε ραντεβού τον Σεπτέμβριο με όρεξη και νέες ιδέες για την επόμενη καλλιτεχνική χρονιά.
Μίλτος Τζιουβαλέκας
χορωδός του Μουσικού Συλλόγου Λάρισας
