Λιθόστρωτη πλατεία, μυρωδιά καμένου ξύλου παντού, κοντοσούβλι σε γραφικό ταβερνάκι, θολωμένο τζάμι και βελέντζα. Αν και είναι Γενάρης το χιόνι ακόμα δεν έχει κάνει την εμφάνισή του και η «Ε.τ.Δ.» ταξιδεύει στο Μέτσοβο.
Μια κωμόπολη της Ηπείρου, ανάμεσα στα βουνά της μεγαλύτερης οροσειράς της Ελλάδος, της Πίνδου, σε υψόμετρο 1.100-1.300 μέτρα. Βρίσκεται ανάμεσα στα Ιωάννινα (βόρεια) και στα Μετέωρα (νότια). Οι κάτοικοί του είναι κυρίως βλάχικης καταγωγής.
Είναι άλλωστε ενδεικτικό ότι πολλοί από τους κατοίκους του, κυρίως οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, φορούν ακόμα παραδοσιακές φορεσιές και μιλούν την τοπική (βλάχικη) διάλεκτο.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι το Μέτσοβο ήταν αρχικά ποιμενικός οικισμός. Ωστόσο, τα προνόμια που απολάμβανε κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας συντέλεσαν στο να αναπτυχθούν οι Τέχνες, τα Γράμματα και το Εμπόριο.
Οι Μετσοβίτες έως τον 14ο αιώνα ήταν καθαρά κτηνοτρόφοι. Με τα προνόμια το χωριό μεγάλωσε και αναπτύχθηκε πολύ. Έτσι, η Κατάρα μόνο κατάρα τελικά δεν ήταν για το Μέτσοβο. Ο πρώτος που έδωσε προνόμια στους Μετσοβίτες για να φυλάνε τον Αυχένα του Ζυγού (δηλαδή την Κατάρα, προ δεσπότη...) ήταν ο Σουλτάνος Μουράτ Β΄ το 1430.
Για αιώνες οι Μετσοβίτες ανανέωναν την εμπιστοσύνη τους στον εκάστοτε σουλτάνο και αυτός τους είχε στα... φορολογικά πούπουλα, δίνοντάς τους προνόμια αδιανόητα για κατεχόμενο τόπο τότε. Ο Αλή Πασάς το 1795 κατάργησε τα προνόμια και τότε πολλοί Μετσοβίτες, μεγάλοι εθνικοί ευεργέτες (μεταξύ των οποίων οι Αβέρωφ, Τοσίτσας, Στουρνάρης) εγκατέλειψαν το Μέτσοβο και αναζήτησαν προκοπή στην Αίγυπτο και στην Ευρώπη.
Είναι κοντά στον νομό Τρικάλων ανάμεσα στα βουνά της Πίνδου, της μεγαλύτερης οροσειράς της Ελλάδας. Οι κάτοικοι του Μετσόβου ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία, την οινοποιία, τη δασοπονία, την τυροκομία, τη λαϊκή τέχνη, την υφαντουργία αλλά και τον τουρισμό. Είναι γνωστό για την παρασκευή δύο τυριών του «μετσοβόνε» και της «μετσοβέλα», αλλά και για την παραγωγή κρασιού. Με πιο γνωστό παρασκευαστή τον Αμπελώνα του Κατωΐου της γνωστής οικογενείας των Αβέρωφ.
Χαρακτηριστικά του επίσης είναι το έντονο παραδοσιακό στοιχείο, τα πετρόχτιστα σπίτια, τα πλακόστρωτα δρομάκια, οι παλιές παραδοσιακές βρύσες και κυρίως οι ευγενικοί και φιλόξενοι κάτοικοί του.
Επισκεφτείτε την Πινακοθήκη Ευάγγελου Αβέρωφ -που έχει το όνομα του μεγάλου πολιτικού Ευάγγελου Αβέρωφ που καταγόταν από το Μέτσοβο- κοντά στο ιστορικό κέντρο της κωμόπολης, η οποία φιλοξενεί μια τεράστια συλλογή από πίνακες Ελλήνων ζωγράφων του 19ου και 20ού αιώνα και μια αξιόλογη συλλογή γλυπτών και χαρακτικών αλλά και το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης που φιλοξενεί έναν ιδιαίτερα μεγάλο αριθμό παλαιών αντικειμένων τεράστιας αξίας και στεγάζεται στο ανακαινισμένο αρχοντικό Τοσίτσα.
Το κρύο ανοίγει την όρεξη, και οι ταβέρνες με τα κρέατα, μαγειρευτά, πίτες και πλήθος ακόμη γαστρονομικών απολαύσεων θα σας καταπλήξουν. Στις τοπικές συνταγές και σπεσιαλιτέ ανήκουν ο τραχανάς, αρνί με κουνουπίδι, διαφόρων ειδών κεφτέδες, λουκάνικο Μετσόβου, κοντοσούβλι, γίδα βραστή, κοτόπουλο με χυλοπίτες, στριφτή τυρόπιτα και πολλές ακόμη πίτες όπως γαλατόπιτα, κολοκυθόπιτα, ριβινάτα, λαχανόπιτα, πρασόπιτα, πισρούτζ, πίτα πισπιλίτα, τραχανόπιτα κ.ά., όλα φτιαγμένα με μεράκι και αγνά υλικά.
Οι ιδιαίτερες παραδοσιακές γεύσεις στο Μέτσοβο και η ηρεμία μαζί με την ομορφιά του τοπίου θα σας αναζωογονήσουν και θα σας χαρίσουν στιγμές ευεξίας, σωματικής και κυρίως ψυχικής.
