Ο οδηγός του Γιώργου Ζαρζώνη «One day in Kissavos», που περιλαμβάνει στις σελίδες του τον Κίσσαβο, τον Πηνειό, τα παράλια αλλά και προτάσεις για τον επισκέπτη ξεχωρίζει για την ιδιαίτερη γλώσσα του στα κείμενα που φιλοξενεί αλλά και για το μέγεθός του καθώς χωρά στην παλάμη του χεριού. «Πρόκειται για τον πρώτο οδηγό μιας νέας σειράς, καθώς τον Σεπτέμβρη θα κυκλοφορήσει κάτι ανάλογο για τη Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια για το Άγιο Όρος, και θα είναι στο ίδιο ακριβώς μέγεθος (10 εκ. x14 εκ.). Δεν είναι κάτι το συνηθισμένο», αναφέρει στην «Ε.τ.Δ.» ο Γιώργος Ζαρζώνης και συμπληρώνει ότι «ήθελα να είναι ένα βιβλίο – δώρο. Αυτός που θα έρθει στην περιοχή θα μπορεί να το πάρει μαζί του είτε για να το δωρίσει είτε για να θυμάται τις περιοχές που επισκέφθηκε. Η γλώσσα που χρησιμοποιώ είναι ιδιαίτερη. Στις σελίδες του δεν θα βρει κανείς την πληροφόρηση που θα διαβάσει μέσα από τις μηχανές αναζήτησης στο διαδίκτυο. Πιάνω το χέρι του αναγνώστη, του ταξιδευτή, του επισκέπτη στον Κίσσαβο και πάμε μαζί. Του δείχνω τον τόπο μου. Μένω στη γραφικότητα της περιοχής. Όπως και οι προτάσεις που κάνω δεν είναι τυχαίες. Υπάρχει λόγος που δημοσιεύτηκαν. Οι προτάσεις δεν είναι αναλώσιμες, βασικό κριτήριο ήταν ο συσχετισμός ποιότητας και ευχαρίστησης παραμονής αν όχι διαμονής». Χείμαρρος ο λόγος του και με δυσκολία τον διακόπτει κανείς, και όλο αυτό το εισπράττει και ο αναγνώστης του οδηγού, το συναίσθημα δηλαδή του Γ. Ζαρζώνη μέσα από την πληροφόρηση.
Για όσους ζουν στον Κίσσαβο ή τον έχουν επισκεφθεί καταλαβαίνουν ότι δεν είναι απλά και μόνο ένα βουνό. «Είναι ένα ολόκληρο ταξίδι που γοητεύει με το πράσινο των δασών του, ανεβάζει την αδρεναλίνη με το αργυρό του Πηνειού και γαληνεύει με το γαλάζιο του Αιγαίου. Ο Κίσσαβος είναι η λέξη κλειδί στον χάρτη του μυαλού σου».
Ο οδηγός αυτός κάνει μια φωτογραφική περιήγηση με άξονα την ώρα, παίζει με τις φωτοσκιάσεις εικόνων και λέξεων για να δώσει στον αναγνώστη την καλύτερη άποψη, τα spot που ψάχνει. Δεν θα τον κολυμπήσει μόνο σε γνωστά νερά αλλά θα τον οδηγήσει και σε παραλίες που με τα χρόνια χάνονται από τον χάρτη. Όπως είναι το Καλύβι «ένας χωμάτινος δρόμος, που οδηγεί σε ένα πέτρινο παλιό καλύβι, μέσα σε έναν μικρό ελαιώνα, με μια θάλασσα μικρή, με έναν βράχο προστάτη στην άκρη». Ή η παραλία της Παναγιάς με τα αιωνόβια πλατάνια και τα κρυστάλλινα νερά. «Μοιάζει με μια ιδιωτική παραλία, αν έχεις χάσει το συναίσθημα της ιδιοκτησίας. Έλα εδώ με το μαγιό σου και τη ριγέ πετσέτα, αν είναι μόνο για μια βουτιά. Αν είναι να περάσεις μήνα εδώ, ξεκίνα μαθήματα επιβίωσης στο Survival Camp, έτσι ώστε να ξυπνήσεις και Ροβινσώνας και Κρούσος». Στον Ψαρόλακκα των παιδικών μας χρόνων όπως αναφέρει ο οδηγός «η παραλία είναι τουλάχιστον εξαιρετική γιατί βρέχεται από κρύσταλλο Αιγαίο όπως όλες, γιατί έχει βαθιές σκιές, γιατί έχει βράχους για βουτιές, γιατί το γλυκό νερό κυλάει στα βότσαλα πριν μπει στο αλάτι, γιατί αν το θες χρειάζεται και ένα δεκαπεντάλεπτο περπάτημα μέσα στα πανύψηλα δέντρα, σε ένα χωμάτινο μονοπάτι για να φτάσεις στον προορισμό, γιατί όπως έγραψε και μια συνάδελφος σε ένα άρθρο τα νερά θυμίζουν εξωτικές καρτ ποστάλ».
ΑΠ’ ΤΑ ΝΕΡΑ ΣΤΑ ΜΠΑΛΚΟΝΙΑ
Από τις παραλίες του Αγιοκάμπου, της Σωτηρίτσας, της Βελίκας, της Κουτσουπιάς, του Κόκκινου Νερού και του Στομίου ανεβαίνεις στο βουνό που μπορεί να μην είναι των Θεών αλλά είναι των βασιλιάδων εκεί ψηλά στο καταπράσινο Πολυδένδρι που έχει για μπαλκόνι του όλο το γαλάζιο του Αιγαίου. Στην Καρίτσα και στο φαράγγι της Καλυψώς «με το νερό να ρέει κρύσταλλο και τους γκρι βράχους να ορθώνονται ανάμεσα στα πλατάνια». Μέσω του οδηγού ο αναγνώστης γνωρίζει τα Κελιά των Αγίων Αναργύρων. Ο Κίσσαβος ονομάζεται και «Όρος των Κελλίων». Φταίει το ότι τον 11ο αιώνα αναπτύχθηκε εδώ ένα σύνολο μονών και ασκηταριών με κεντρική διοίκηση και επικεφαλής τον «Πρώτο», ό,τι ισχύει σήμερα δηλαδή στο Άγιο Όρος. Σε ταξιδεύει στην Αγιά η οποία «ευωδιάζει από το άρωμα των λουλουδιών και εκείνο το σαν φάρμακο άρωμα αρχοντιάς» και ανηφορίζει για το Μεταξοχώρι. «Σήμερα είναι πια το χωριό των καλλιτεχνών από μετάξι πάλι», αναφέρει ενώ δεν λησμονεί ένα δίστιχο που του έστειλε ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, το οποίο περιλαμβάνεται στην εισαγωγή του οδηγού και λέει «με καλοδέχθει το βουνό, μου φτιάχνει προσκεφάλι με κάπαρη, αγριορίγανη, με μέντα και θυμάρι».
Με το βουνό να έχει υποδεχτεί για τα καλά τον Γιώργο Ζαρζώνη του ανοίγει την πόρτα του Παραδείσου, γιατί αν υπάρχει κάπου εκεί βρίσκεται στην Άνω Σωτηρίτσα «ένας μικρός παράδεισος δροσιάς χτισμένος στα 420 μέτρα πάνω από τη θάλασσα της Βελίκας. Ένα από τα πιο όμορφα παιχνιδίσματα της φύσης ο καταρράκτης του χωριού, που σχηματίζει μια μικρή και γοητευτική λίμνη».
Απέναντι το χωριό της Μελιβοίας, Αθανάτη για τους παλιούς, «με τις ξύλινες πόρτες, με χρώματα που σέβεται ο χρόνος, με λουλούδια παντού και κρεμασμένες τούφες με τσάι». Και από τη Μελιβοία στην κορυφή του Προφήτη Ηλία, στη Σπηλιά, στα Αμπελάκια, στα Τέμπη και στον Τίμιο Πρόδρομο της Ανατολής «ευλογημένος τόπος με κλασική πλατεία πλάτανου».
Στον οδηγό ο αναγνώστης θα βρει όλα τα κείμενα και στα αγγλικά όπως και τα πορτρέτα τριών ανθρώπων που δραστηριοποιούνται στο βουνό, το ποτάμι και τη θάλασσα. Ο καθένας με τον δικό του τρόπο, πρόκειται για τον Νίκο Ντάγκα, τον Γιάννη Βαΐτση και τον Δημήτρη Λάναρη.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΡΖΩΝΗΣ
Ο Γιώργος Ζαρζώνης κατάγεται από την Ελασσόνα είναι φωτογράφος και συνεργάστηκε με το National Geographic. Έχει κάνει φωτογραφίσεις για δεκάδες αφίσες, καρτ ποστάλ, για δεκάδες προσπέκτους και έντυπα, για 22 λευκώματα με τις εκδόσεις Ζαρζώνη και για άλλα 14 της ιδιότυπης σειράς του Oneday... και κάπως έτσι όπως μας λέει «μετρά τα χρόνια του».
Τον οδηγό One day in Kissavos θα τον βρείτε σε βιβλιοπωλεία αλλά και στα προτεινόμενα καταστήματα και καταλύματα που περιλαμβάνει στις σελίδες του. Έχει τη χρηστικότητα του βιβλίου αλλά έχει συγχρόνως και τη λογική του δώρου από την περιοχή.
