Της Λένας Κισσάβου
Το πρωί είναι αγρότης και το βράδυ μουσικός. Το πρωί φροντίζει τα σαράντα στρέμματα της καλλιέργειας καρυδιάς στη Μαγούλα και το βράδυ φροντίζει για τη διασκέδαση του κόσμου, απ’ το πάλκο νυχτερινών κέντρων.
Ο Βάιος Λιανός είναι μόλις 23 χρόνων και είναι περιζήτητος σε συγκροτήματα, για τις γνώσεις του σε τουλάχιστον έξι μουσικά όργανα, ενώ παράλληλα αποτελεί και παράδειγμα νέου αγρότη, αφού φέτος στην πρώτη σοδειά του χωραφιού του, έχει «ξεπουλήσει» με εξαγωγές σε Γαλλία, Κίνα και Αλβανία.
Μοιράζει τη ζωή του μεταξύ μουσικής και αγροτικής δουλειάς, ως δύο αλληλένδετα στοιχεία του χαρακτήρα του, που επιμένει να διατηρεί παράλληλα. Οι φιλοδοξίες του, το πείσμα και οι αντοχές του, είναι μεγάλες, αλλά ακόμη μεγαλύτεροι είναι οι στόχοι που έχει θέσει, καταφέρνοντας να τους κατακτά και να βάζει συνεχώς τον πήχη ψηλότερα, με αποτέλεσμα σήμερα απ τη μία να έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον των ξένων αγορών, στο αγροτικό προϊόν που παράγει- τα καρύδια- και να εξάγει τόνους απ’ αυτό, και από την άλλη παράλληλα να έχει εξέχουσα θέση ως μουσικός ερμηνευτής ελληνικής μουσικής και ιδιαίτερα ταλαντούχος, αφού μπορεί να την αποδώσει γνωρίζοντας να παίζει λάουτο, μπουζούκι, κιθάρα, πλήκτρα, νταούλι και κλαρίνο.
Η αγροτική κληρονομιά του πατέρα του βρήκε στο πρόσωπό του την απόλυτη ανάπτυξή της, με ξένες εταιρίες προϊόντων, φέτος να «δίνουν μάχη» για το ποια θα πάρει τη μεγαλύτερη ποσότητα παραγωγής των καρυδιών του, τα οποία έδωσε το όνομα «Καρυάτις Ολύμπου» και
έγιναν ανάρπαστα στο εξωτερικό και όχι μόνο.
Απ’ την άλλη η φήμη του ως μουσικού ταλέντου, του έχει εξασφαλίσει οικονομική ανεξαρτησία από τα 12 χρόνια του.
Ανήσυχος νέος, με όνειρα, δηλώνει πως δεν έχει σκοπό να αφήσει καμία από τις δύο επαγγελματικές του ενασχολήσεις, ενώ σκέφτεται να αναπτύξει ακόμη περισσότερο και τις δύο εξίσου, χτίζοντας γερά θεμέλια για το μέλλον.
Τη μουσική την έχει σπουδάσει και κατέχει πτυχίο αρμονίας και πτυχίο μουσικής τεχνολογίας και ηχοληψίας, ενώ όπως αποδεικνύουν τα επιτεύγματά του, «πτυχιούχος» είναι και ως αγρότης, αφού «έβαλε τα γυαλιά» σε πολλούς άλλους αγρότες, που έχουν περισσότερα χρόνια δουλειάς στην …πλάτη τους.
Η διαφορά του λοιπόν στον αγροτικό χώρο, στηρίζεται στην πρωτοτυπία που εφάρμοσε στο θέμα της προώθησης του καρυδιού και στο γεγονός ότι με την πρώτη εμφάνιση του προϊόντος του στις αγορές, ήταν ήδη ξεχωριστό, αφού είχε όνομα και μάλιστα σε συνδυασμό με την ελληνική ιστορία και το μυθικό βουνό, κάτι που μαγνήτισε το ενδιαφέρον τους.
Καταρχήν ο ίδιος, όπως μας είπε, πίστεψε σε μια καλλιέργεια που δεν υπήρχε στην ευρύτερη περιοχή της Ελασσόνας, αλλά είχε όλες τις απαραίτητες κλιματολογικές συνθήκες για να ευδοκιμήσει. Δούλευε στα χωράφια του πατέρα του από παιδί και αγάπησε αυτή τη δουλειά, αγάπησε τη γη και τους καρπούς της, τα δέντρα που φρόντιζε…
Εννοια του και στόχος του, ήταν για καρό, πώς θα δώσει ξεχωριστή θέση στο προϊόν, βάσει και των υψηλών ποιοτικών χαρακτηριστικών του, μελετώντας ένα σχέδιο προώθησής του στην αγορά.
Όταν έφτανε εκείνη η μέρα, της πρώτης σοδειάς, είχε βρει τον τρόπο: Ένα όνομα για τα πρώτα καρύδια Ολύμπου, «Καρυάτις Ολύμπου» τα οποία έγιναν ανάρπαστα.
Όπως μας είπε, μέσα σε λίγες μέρες από τη συλλογή της σοδειάς του φέτος, εξαντλήθηκε όλη.
«Η Ελλάδα καλύπτει το 1% των αναγκών της σε καρύδια και το υπόλοιπο το εισάγει. Γιατί να μην καλλιεργούμε στη χώρα μας περισσότερα;» μας είπε και συνεχίζει: «Λόγω ποιοτικών χαρακτηριστικών τα ελληνικά καρύδια είναι ανταγωνιστικά στη διεθνή αγορά και αυτό φάνηκε όταν ανακοίνωσα στο διαδίκτυο τη διάθεσή τους. Οι παραγγελίες …ήρθαν βροχή, από το εξωτερικό!».
Για την επιλογή του ονόματος, το οποίο συνδυάζει την ιστορία και την μυθολογία, από τη μία την Καρυάτιδα και από την άλλη το μυθικό βουνό, τον Όλυμπο, ο Βάιος αναφέρει πως είναι συμβολική και μας παρουσιάζει τη δική του εκδοχή στο «πάντρεμα» αυτών των δύο, που συνοδεύει και τη διαφημιστική του καμπάνια:
«-27.000 π.Χ.: Ο θεός των Ελλήνων Δίας, στην κορυφή του Ολυμπου δοκιμάζει τα αγαπημένα του ακρόδρυα. Τα καρύδια, καρπός των ακρόδρυων δέντρων ήταν γνωστά στην αρχαία Ελλάδα και ήταν ένας καρπός αφιερωμένος στο Δία. Ήταν ο κατεξοχήν ξηρός καρπός αφού οι αρχαίοι Ελληνες τους ξηρούς καρπούς του αποκαλούσαν «κάρυα».
-415π.Χ. : Ερέχθειον Ακτοπόλεως. Εφτά Καρυάτιδες, κόρες των Καρυών της Ελλάδας, τοποθεσιών που πήραν τις ονομασίες τους από τις άγριες καρυδιές, στις κοιλάδες της χώρας και του Ολύμπου, με κάνιστρα στο κεφάλι τους χορεύουν προς τιμή της θεάς Αρτέμιδος.
-1806 μ.Χ.: Ο Τόμας Μπρους, 7ος κόμης του Ελγιν, πρέσβης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας μεταφέρει παράνομα την έβδομη Καρυάτιδα κόρη, στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου το 1816.
-2015 μ.Χ. : Ο θεός των Ελλήνων Ζευς, αποφασίζει να αρπάξει την έβδομη Καρυάτις κόρη, αυτή τη φορά για το παλάτι των Θεών στον Όλυμπο, για να του προσφέρει καθημερινά με τα υπέροχα κάνιστρα επάνω στην κεφαλή της, τα αγαπημένα του καρύδια Ολύμπου».
