Ο αντιδήμαρχος Διοίκησης Παιδείας και Διά Βίου Μάθησης του Δήμου Λαρισαίων, κ. Δημήτρης Δεληγιάννης, και εκ νέου υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τη «Συμπαράταξη Λαρισαίων» του Απ. Καλογιάννη, μιλά στην «Ε» για τις «αδιανόητες ψευδείς καταγγελίες» που δέχτηκε η Δημοτική Αρχή από την αντιπολίτευση ενώ πάλευε με τις λάσπες για τη διαχείριση του απρόβλεπτου φαινομένου, για τα επόμενα βήματα στη θωράκιση της Λάρισας και την αναγκαιότητα ενός κεντρικού σχεδιασμού από την πολιτεία για τη διαχείριση των υδάτων.
Όσον αφορά τις δημοτικές εκλογές, τονίζει ότι σε καιρούς δύσκολους η Λάρισα έχει ανάγκη ανθρώπους που να ενώνουν και όχι να διχάζουν και ειδικότερα επισημαίνει: «Οι πολίτες καλούνται να ψηφίσουν τον Δήμαρχο της επόμενης περιόδου. Και εδώ πρέπει να είμαστε ειλικρινείς. Χρειαζόμαστε έναν άνθρωπο που στη δύσκολη ώρα βρίσκεται δίπλα στον πολίτη. Όχι μοιράζοντας κάποια μπισκότα μπροστά στις κάμερες. Αλλά παίρνοντας αποφάσεις δύσκολες, κινητοποιώντας δυνάμεις, με αίσθημα ευθύνης για το αύριο της πόλης. Χρειαζόμαστε την εμπειρία στην αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων. Έναν Δήμαρχο που ενώνει. Τον Απόστολο Καλογιάννη».
* Κύριε Δεληγιάννη, η Λάρισα βρέθηκε μπροστά σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση, με την επέλαση του φαινομένου «Ντανιέλ», που δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία της.
Αναμφίβολα ο Δήμος Λαρισαίων δέχτηκε βαρύ πλήγμα, καθώς πλημμύρισαν συνοικίες του και κοινότητες, αλλά ένα μεγάλο μέρος της πόλης άντεξε και βγήκε αλώβητο.
Αν και θα περίμενε κανείς να ανακουφίζει το γεγονός ότι δεν «πνίγηκε» όλη η πόλη, παρόλα αυτά κάποιοι ισχυρίστηκαν ότι η Δημοτική Αρχή επέλεξε να διαφυλάξει το κέντρο της πόλης, προφανώς σε βάρος άλλων περιοχών.
Έχει στοιχειώδη βάση αυτή η προσέγγιση;
- Τα έχω ακούσει και εγώ αυτά. Βρέθηκα σε όλα τα σημεία που δέχτηκαν το “βάρος” της πλημμύρας. Στον Άγιο Θωμά, στη Νέα Σμύρνη, στο ΑΤΑ, στις Εργατικές Κατοικίες, στη Φαλάνη, στο Κουλούρι, στα χωριά της Κοιλάδας. Μίλησα με συμπολίτες. Σε κάθε περιοχή δημιουργήθηκε και ένα αφήγημα ότι θυσιάστηκε για να σωθεί κάτι άλλο. Τα χωριά της περιοχής για να σωθεί η πόλη. Οι Εργατικές Κατοικίες για να σωθεί ο Ιπποκράτης. Η Νέα Σμύρνη και ο Άγιος Θωμάς για να σωθεί το κέντρο. Την ίδια ώρα που μια ολόκληρη πόλη έδινε τη μάχη της επιβίωσής της, κάποιοι -ηθελημένα ή όχι- τροφοδοτούσαν την οργή με συνωμοσιολογίες, διασπώντας την κοινωνική συνοχή. Οι πόλεις στέκονται όρθιες όταν μπροστά στον κίνδυνο είναι ενωμένες. Και κάποιοι αυτό δεν το σεβάστηκαν.
* Η Δημοτική Αρχή δέχτηκε «πλημμύρα» καταγγελιών από την αντιπολίτευση, για τη διαχείριση της κατάστασης, τόσο κατά την εξέλιξη του φαινομένου όσο και μετά.
Έγινε ακόμη και αναφορά-καταγγελία από υποψήφιο δήμαρχο στον δήμαρχο Απ. Καλογιάννη για μη τήρηση της εκλογικής νομοθεσίας -εν μέσω προεκλογικής περιόδου- στην Επιτροπή Ελέγχου Δαπανών και Εκλογικών Παραβάσεων, της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας, για την ενημέρωση που παρείχε στους πολίτες για την εξέλιξη του φαινομένου.
Τι απαντάτε σε όλα αυτά;
- Πολλά τα fake news. Το φράγμα της Γυρτώνης, που δήθεν κάποιος έσπασε. Το νερό της ΔΕΥΑΛ που ήταν δήθεν ακατάλληλο. Έπρεπε η υπουργός να κάνει δηλώσεις για να σωπάσουν κάποιοι. Τα θυροφράγματα που δήθεν ήταν ανοιχτά. Το σίριαλ με τον Βιολογικό Καθαρισμό, ότι ο Δήμαρχος δεν ενημέρωνε τον κόσμο. Και από κοντά η αδιανόητη καταγγελία Μαμάκου για την παραπομπή του Δημάρχου Λαρισαίων στην αρμόδια επιτροπή 12 μέρες πριν τις εκλογές, ότι, την ώρα που κινδύνευε η πόλη, ενημέρωνε τον κόσμο!
Για να τελειώνουμε με αυτές τις αθλιότητες. Κάποιοι ήταν απόντες. Και γύριζαν στα καφενεία, κάνοντας υποτίθεται κριτική για μια χούφτα ψήφους. Ο Απόστολος Καλογιάννης, ο δήμαρχος, ήταν εκεί. Δίπλα στον κόσμο. Επάνω στη Σανδράκη, άγρυπνος, όταν αντιμετωπίσαμε το αδιανόητο. Δίπλα στα συνεργεία του Δήμου που όλες αυτές τις μέρες πάλευαν στην πρώτη γραμμή. Κοντά στους εθελοντές, τους πυροσβέστες που επιχειρούσαν και έβγαζαν ολόκληρες οικογένειες μέσα από τις βάρκες. Δίπλα στους συμπολίτες που αγωνιούσαν για τα παιδιά τους, για τους κόπους μιας ζωής που χάθηκαν μέσα στη λάσπη.
* Βρεθήκατε από την πρώτη μέρα των πλημμυρών στην πρώτη γραμμή, προσπαθώντας να αντιμετωπίσετε το απρόβλεπτο. Πώς θα περιγράφατε τις στιγμές που ζήσατε; Και ποια είναι η συνδρομή του Δήμου στους πληγέντες;
- Πολλές οι στιγμές. Και δύσκολες. Το πρώτο που σίγουρα θα κρατούσα είναι η αγωνιώδης προσπάθεια για δύο μερόνυχτα στην οδό Σανδράκη, να κρατηθεί το ανάχωμα όρθιο. Τότε που κινδύνεψε η ζωή χιλιάδων συμπολιτών μας στη συνοικία Ιπποκράτη, η ίδια η πόλη. Που κάποιοι με τη βοήθεια των επιστημόνων πήραν τις σωστές αποφάσεις και λειτούργησαν αποτελεσματικά.
Από εκεί και πέρα, η ελπιδοφόρα εικόνα των νέων παιδιών, εθελοντών σ’ αυτήν τη μάχη της πόλης. Οι δύσκολες ώρες των εκκενώσεων. Η αγωνία μας να μην κινδυνέψει κάποιος συμπολίτης. Οι καταστροφές σε κατοικίες, διαμερίσματα, επιχειρήσεις, στο Σχολείο μου στην ΕΞΟΔΟ. Και βέβαια, η προσπάθεια των κοινωνικών υπηρεσιών του Δήμου να μεταφέρουμε εκατοντάδες πληγέντες από τις πρόχειρες δομές στα γυμναστήρια σε ξενοδοχεία με ευθύνη του Δήμου. Η φιλοξενία σε ξενοδοχεία των πυροσβεστών μας, στελεχών του Ερυθρού Σταυρού. Οι χιλιάδες μερίδες φαγητού, που μέχρι και σήμερα μοιράζονται. Η διανομή τόνων ειδών πρώτης ανάγκης με τρόπο οργανωμένο από το Κοινωνικό Παντοπωλείο. Η αδιάκοπη λειτουργία των υπηρεσιών για την πληροφόρηση των πολιτών. Η προσπάθεια για επαναλειτουργία των σχολείων που επλήγησαν. Ο καθαρισμός, η απολύμανση, οι συναντήσεις με γονείς. Ο σχεδιασμός της μετακίνησης των μαθητών με έξοδα του Δήμου. Η μοναδική στα χρονικά, υποδειγματική συνεργασία με τη ΔΥΠΑ για τη φιλοξενία των παιδιών του πλημμυρισμένου παιδικού σταθμού στις Εργατικές Κατοικίες στους Δημοτικούς Παιδικούς Σταθμούς. Τι να πρωτοπεί κανείς;.
* Η κλιματική κρίση χτύπησε τον κώδωνα του κινδύνου. Όλα δείχνουν ότι ο Δήμος Λαρισαίων πρέπει να σχεδιάσει με άλλα κλιματικά δεδομένα τη θωράκισή του, από φυσικές καταστροφές. Ποια θα είναι τα βήματά του προς αυτήν την κατεύθυνση;
- Πρέπει πολλά να δούμε για την επόμενη μέρα. Η αντίληψη ότι μια πόλη μπορεί να είναι θωρακισμένη -όσο σημαντική αντιπλημμυρική προστασία και αν έχει- από μόνη της, νομίζω πως πρέπει να την ξεχάσουμε. Η κλιματική αλλαγή, η νέα πραγματικότητα που βιώνουμε, αναδεικνύει την αναγκαιότητα ενός κεντρικού σχεδιασμού από την πολιτεία, για τη διαχείριση των υδάτων σε επίπεδο Θεσσαλίας και την αντιμετώπιση πλημμυρικών φαινομένων με συντονισμένες παρεμβάσεις, για τα αναγκαία έργα. Και αυτό εδώ έμοιαζε να μην υπήρξε. Η απουσία ικανής επίσημης πληροφόρησης για την εξέλιξη του πλημμυρικού φαινομένου, το αίσθημα απουσίας τις κρίσιμες ώρες του κρατικού μηχανισμού, πρέπει επίσης σίγουρα να μας απασχολήσει. Από εκεί και πέρα, και από την πλευρά μας, θα πρέπει να δούμε τη συνέχιση της προσπάθειας για την κινητοποίηση και καλύτερη αξιοποίηση των εθελοντών, για την εκπαίδευση των πολιτών στην αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών.
* Πέρα από τα προβλήματα της καθημερινότητας, στις 8 Οκτωβρίου οι Λαρισαίοι καλούνται να επιλέξουν τη νέα Δημοτική Αρχή για τα επόμενα 5 χρόνια. Ποιο είναι το διακύβευμα; Γιατί Καλογιάννης και όχι Μαμάκος;
- Έχετε δίκιο. Μαζί με όλα όσα περνάνε οι συμπολίτες μας, μαζί με την καθημερινή δουλειά μας για την αποκατάσταση των ζημιών και την ανακούφιση των πληγέντων, έχουμε και τις εκλογές.
Οι πολίτες καλούνται να ψηφίσουν τον Δήμαρχο της επόμενης περιόδου. Και εδώ πρέπει να είμαστε ειλικρινείς. Σε καιρούς δύσκολους υπάρχει πολύς θυμός, φόβος για το μέλλον. Τα παιδιά μας μέσα σε λίγα χρόνια έζησαν πανδημία, σεισμό, πλημμύρα, ένιωσαν τη φρίκη από το τραγικό ατύχημα στα Τέμπη. Χρειαζόμαστε έναν άνθρωπο που στη δύσκολη ώρα βρίσκεται δίπλα στον πολίτη. Όχι μοιράζοντας κάποια μπισκότα μπροστά στις κάμερες. Αλλά παίρνοντας αποφάσεις δύσκολες, κινητοποιώντας δυνάμεις, με αίσθημα ευθύνης για το αύριο της πόλης. Χρειαζόμαστε την εμπειρία στην αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων. Έναν Δήμαρχο που ενώνει. Έναν δήμαρχο όλων των Λαρισαίων. Τον Απόστολο Καλογιάννη.
