Γεννημένος το 1860, αρχικά ακολούθησε το φιλολογικό κλάδο, ενώ μετά τον γάμο του (1894) εγγράφθηκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών απ’ όπου έλαβε το πτυχίο του το 1899. Τον Φεβρουάριο του 1900 έλαβε την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος σε ηλικία 40 ετών [2].
Ο Γεώργιος Σακελλαρίδης είχε νυμφευθεί στις 30 Ιανουαρίου 1894 στον ιερό ναό του Αγίου Νικολάου της Λάρισας την Ζωή, θυγατέρα του εμποροκτηματία Αναστασίου Πατσουρίδη. Δέκα ημέρες νωρίτερα (20 Ιανουαρίου 1894), ο τελευταίος είχε παραχωρήσει ως προίκα [3] στον γαμπρό του τα εξής ακίνητα: α) μία νεόδμητη λιθόκτιστη έπαυλη στη συνοικία Παράσχου (Αγίου Νικολάου) αξίας 300 χρυσών Τουρκικών λιρών [εφεξής: λΤ.] (6.813 δρχ.), η οποία βρισκόταν σε ένα μεγάλο περιφραγμένο οικόπεδο και διέθετε αποθήκες και διάφορους άλλους βοηθητικούς χώρους. Η έπαυλη βρισκόταν ανάμεσα από την κατοικία του Διονυσίου Γαλάτη (ο οποίος την είχε ενοικιάσει στο Δημόσιο για να χρησιμεύσει ως φυλακή των κρατουμένων διά χρέη), καθώς και από τις αντίστοιχες των Ηλία Παυλίδη και Θεόδωρου Παπαδούλη. β) Δύο συνεχόμενα νεόδμητα και λιθόκτιστα καταστήματα μετά των οικοπέδων τους (αξίας 350 λΤ. ή 7.948,50 δρχ.) τα οποία βρισκόταν στη θέση Μπαϊρακλή Τζαμί (σημ. Βενιζέλου) και τα οποία ήταν ενοικιασμένα στους Κωνσταντίνο Αδάμου και Αχιλλέα Μαυρουδή. γ) Δύο ακόμα νεόδμητα και λιθόκτιστα καταστήματα (αξίας 350 λΤ. ή 7.948,50 δρχ.) τα οποία βρισκόταν επί της μεγάλης οδού Γεφύρας-Ανακτόρων (σημ. Βενιζέλου), εκ των οποίων, το μεν πρώτο ήταν ενοικιασμένο στους χαλβαδοποιούς Ευάγγελο και Ναούμ, το δε άλλο στον κουρέα Ιωάννη Κόμη. Ο Αναστάσιος Πατσουρίδης παραχώρησε επίσης 1.000 λΤ. (22.710 δρχ.) σε μετρητά, καθώς και είδη ιματισμού, έπιπλα, ασημικά σκεύη, κοσμήματα και αδάμαντες συνολικής αξίας 61 λΤ. (1.385,31 δρχ.).
Ο Γεώργιος Σακελλαρίδης άφησε έντονα τα αποτυπώματά του στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα της Λάρισας. Στις δημοτικές εκλογές της 5ης Σεπτεμβρίου 1899 εκλέχθηκε δημοτικός σύμβουλος. Τον Ιανουάριο του 1900 εκλέχθηκε πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης [4], θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το τέλος της θητείας του. Τον Μάρτιο του 1902 ως πρόεδρος του Δ. Σ. κατήγγειλε δημόσια τον δήμαρχο Αναστάσιο Ζαρμάνη για ζητήματα που είχαν σχέση με την διαχείριση της δημοτικής περιουσίας και τη μισθοδοσία «αόρατων» υπαλλήλων [5]. Εκλέχθηκε εκ νέου δύο φορές δημοτικός σύμβουλος στις εκλογές του 1903 και 1907, στις οποίες δήμαρχος της Λάρισας είχε εκλεγεί ο Αχιλλέας Αστεριάδης (1855-1920).
Διετέλεσε μέλος της οργανωτικής επιτροπής της Θεσσαλικής Γεωργικής & Κτηνοτροφικής Εκθέσεως του 1900 και των Πανελληνίων Ιππικών Αγώνων του 1908 [6]. Ως δημοτικός σύμβουλος (περίοδος 1909-1910) κατέθεσε μία εισηγητική έκθεση για την εύρυθμη λειτουργία του παλαιού νεκροταφείου, αλλά η τελευταία απορρίφθηκε ακόμα και από συμβούλους της παράταξής του [7]. Δικαιώθηκε όμως πολλά χρόνια αργότερα (1955), όταν ο μετέπειτα δήμαρχος Δημήτριος Χατζηγιάννης «υιοθέτησε» και εφάρμοσε πολλές από τις τότε προτάσεις του. Ο Γεώργιος Σακελλαρίδης εργάστηκε για πολλά χρόνια ως ιατρός στο Κουτλιμπάνειο Δημοτικό Νοσοκομείο, ενώ διετέλεσε και πρόεδρος του Αδελφάτου του Νοσοκομείου. Το 1927 εκλέχθηκε πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Λαρίσης.
Από το γάμο του με την Ζωή Πατσουρίδου (1873-1948), απέκτησε έξι παιδιά: Την Αικατερίνη (Κατίνα) [8], την Θεοδώρα [9], τον Αγαθοκλή [10], τον Νικόλαο [11], τον Δημήτριο (Τάκη) [12], και τον Λαμπροκλή [13]. Απεβίωσε στη Λάρισα το 1942 σε ηλικία 82 ετών και ετάφη στο Παλαιό Νεκροταφείο της πόλης.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1]. Κώστας Σπανός, «Τα ονόματα και τα επώνυμα των Λαρισαίων στον κώδικα του ναού Άγιος Αχίλλιος (1811-1881)», Πρακτικά ημερίδας: Η Λάρισα της περιόδου 1810-1881. Στοιχεία από τον κώδικα του Αγίου Αχιλλίου (13 Δεκεμβρίου 1988). Λάρισα 1994, σ. 111-176. Ειδικώς, σ. 164. Επίσης βλ. Λένα Γουργιώτη, Ιατροί στη Λάρισα τον 19ο αιώνα, Κέρκυρα:Σπαρμός 1993, σ. 33.
[2]. Σάλπιγξ (Λάρισα), φ. 22 (27 Φεβρουαρίου 1890).
[3]. Γενικά Αρχεία του Κράτους, Αρχεία Νομού Λάρισας (ΓΑΚ/ΑΝΛ), Συμβολαιογραφικό Αρχείο Ανδρέα Ροδόπουλου, φκ. 048 [1894], αρ. 14712 (20 Ιανουαρίου 1894).
[4]. Όλυμπος (Λάρισα), φ. 92 (22 Ιανουαρίου 1900) και Σάλπιγξ (Λάρισα), φ. 508 (16 Ιανουαρίου 1900)
[5]. Σάλπιγξ (Λάρισα), φ. 620 (10 Μαρτίου 1902).
[6]. Σκριπ (Αθήνα), φ. 15190 (30 Ιουλίου 1908).
[7]. ΓΑΚ/ΑΝΛ. Πρακτικά Δημοτικού Συμβουλίου Λαρίσης, φκ. 010 [1909-1911], 15 Ιανουαρίου 1910 και 16 Νοεμβρίου 1910.
[8]. Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1895. Φοίτησε στο Αρσάκειο της Λάρισας. Βλ. Μικρά (Λάρισα), φ. 1/255 (19 Νοεμβρίου 1906). Παντρεύτηκε τον ίλαρχο του Ιππικού Σωτήριο Παπαθανασίου.
[9]. Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1899 και απεβίωσε τον Μάιο του 1903. «Συλλυπούμεθα από καρδίας τον ιατρόν και πρόεδρον του Δημοτ. Συμβουλίου μας κ. Γ. Σακελλαρίδην διά τον άωρον θάνατον του θυγατρίου του Θεοδώρας, αποβιωσάσης προ ημερών εξ οξυτάτης νόσου». Βλ. Όλυμπος (Λάρισα), φ. 288 (30 Μαΐου 1903).
[10]. Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1901, αλλά απεβίωσε τον Δεκέμβριο του 1902. «Μικρό αγγελούδι ο χαριτωμένος του παρ’ ημίν ιατρού και προέδρου του Δημ. Συμβουλίου κ. Γ. Σακελλαρίδου Αγαθοκλής απέπτει εις Ουρανούς την παρελθούσαν εβδομάδα». Βλ. Όλυμπος (Λάρισα), φ. 266 (1 Ιανουαρίου 1903).
[11]. Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1905. Πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών νυμφεύθηκε την Βαρβάρα Καμπουράκη από την Σμύρνη και απέκτησε τον Γεώργιο, την Αντιγόνη, τον Δημήτριο, την Ερριέτη και την Μαρίνα. Ο πρωτότοκος Γεώργιος Σακελλαρίδης (γεν. 1929) είναι σήμερα επίτιμος δικηγόρος της πόλης μας. Από τον γάμο του με την αξέχαστη Πέγκυ Μαρίνη (†27.2.2010) απέκτησε την Βαρβάρα και την Ελένη.
[12]. Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1907. Βλ. Μικρά (Λάρισα), φ. 305 (6 Ιουνίου 1907). Σπούδασε Φαρμακευτική αλλά απεβίωσε σε νεαρή ηλικία. Βλ. Νικόλαος Α. Παπαθεοδώρου, «Οικογένεια Σακελλαρίδη», Ελευθερία (Λάρισα), φ. 32732 (3 Ιουνίου 2015).
[13]. Ιατρός παθολόγος. Γεννήθηκε το 1911 και την ίδια χρονιά βαπτίστηκε με ανάδοχο τον πρόεδρο του Ποδηλατικού και Σκοπευτικού Συλλόγου της Λάρισας και αργότερα ιδιοκτήτη της εφημερίδας «Κήρυξ» και βουλευτή, Αδαμάντιο Νικολαΐδη. Βλ. Μικρά (Λάρισα), φ. 6/512 (14 Ιουλίου 1911). Πτυχιούχος της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, εργάστηκε για πολλά χρόνια στην Παθολογική και Καρδιολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών. Βλ. Κήρυξ (Λάρισα), φ. 2460 (3 Ιουλίου 1936) και φ. 3275 (15 Νοεμβρίου 1938). Απεβίωσε το 1979.
* Από τον Αλέξανδρο Χ. Γρηγορίου
