Ο Φοίβος Δεληβοριάς αύριο θα βρίσκεται στη Λάρισα. Μαζί με ένα πολύ δυνατό μουσικό σχήμα εμφανίζονται στη σκηνή «Μύλος 1927» στη Λάρισα και ξανασυναντούν «Εκείνη», ξαναχορεύουν την «Μπόσα Νόβα του Ησαΐα», ξανακοιτιούνται στον «Καθρέφτη» και τον σπάνε, γίνονται «Αόρατοι Άνθρωποι» και περνούν από την «Όμορφη Πόρτα», πηδούν απ’ την «Ταράτσα», σκοτώνονται, ξανασηκώνονται και καταλήγουν στο γνωστό οικουμενικό motto: «μένω στην Καλλιθέα - κι αγαπάω μια Κική - η ζωή μόνο έτσι είναι ωραία»… Μαζί με το θορυβώδες, αξεπέραστο combo Ντούβας, Χριστοδούλου, Παντέλης και Soto αποδεικνύουν πως είναι άνθρωποι και όχι ρέπλικες και παίζουν με τη μουσική του Φοίβου παίζοντας Μουσική. Με αφορμή το αυριανό live o Φοίβος Δεληβοριάς, μιλά στην «Ε» για το πρόγραμμα που θα απολαύσουν οι Λαρισαίοι, τα μελλοντικά του σχέδια, τη καλλιτεχνική του διαδρομή αλλά και για τα όνειρά του.
* Τι θα ακούσουν οι Λαρισαίοι αύριο στον «Μύλο 1927»;
- Το πρόγραμμα στην ουσία, είναι ένα ηλεκτρικό best off. Παρότι το best off ακούγεται γελοίο ως έννοια, γιατί πιστεύω ότι τα καλύτερα έρχονται. Δεν αισθάνομαι ποτέ ότι το να παρελθοντολογείς γύρω από τα πράγματα που κάνεις έχει ενδιαφέρον. Παρ’ όλα αυτά άμα παίρνεις το άλμπουμ των τραγουδιών σου, που είναι και το άλμπουμ της ζωής σου και το ξεφυλλίζεις με ένα διαφορετικό τρόπο, δηλαδή ανακατεύεις φωτογραφίες, γελάς με τις παλιές σου εμμονές, συγκινείσαι, κάτι νέο συμβαίνει. Αυτό το πράγμα μπορεί να γίνει κάτι πολύ ζωντανό, κάτι πολύ τωρινό για να σε δέσει και με τους άλλους. Στη Λάρισα θα παίξω τραγούδια από το 1989 την πρώτη μου δισκογραφική δουλειά που ήμουν 16 χρονών μέχρι την «Καλλιθέα» του 2015 και θα δούμε τη ζωή ενός αγοριού που σιγά σιγά αλλάζει ηλικίες και όλη η εποχή από το βρόμικο ’89 μέχρι τα χρόνια της κρίσης περνά μπροστά μας. Μαζί μου πέρα από τους εξαιρετικούς μουσικούς και έχω και μια σπουδαία ερμηνεύτρια τη Νεφέλη Φασούλη.
* Και μιας και είπατε ότι τα καλύτερα έρχονται, να περιμένουμε κάτι καινούριο;
- Έχω δύο δουλειές που θέλω να ολοκληρώσω. Η μία είναι ένα παιδικό βιβλίο-cd. Είναι όλα μου τα παιδικά τραγούδια, η μουσική που έχω κάνει σε θεατρικές παραστάσεις ή βιντεάκια που έχουν αρκετές θεάσεις στο you tube και έχουν ήδη εκνευρίσει αρκετούς γονείς. Έχω γράψει μια ιστορία που ενώνω όλα μου τα τραγούδια. Θα έχει εικονογράφηση της αδερφής μου, της Μυρτώς Δεληβοριά. Επίσης θα κυκλοφορήσει και ένας δίσκος βασισμένος στην «Ταράτσα του Φοίβου» ένα πολυθέαμα που ανέβασα το καλοκαίρι. Τις ωραιότερες μουσικές στιγμές θα τις ηχογραφήσουμε και θα τις παρουσιάσουμε σε ένα δίσκο.
* Έχετε δείξει ότι σε κάθε σας δισκογραφική δουλειά παίρνετε τον χρόνο σας. Αυτό συμβαίνει γιατί σας παιδεύουν πολύ τα τραγούδια ή τα παιδεύετε εσείς;
- Εγώ γράφω ωριμάζοντας. Αλλάζοντας περιόδους προσωπικές. Με το που τελειώνω ένα δίσκο, τον παρουσιάζω, κάνω όλα αυτά που χρειάζονται, και μετά από κανα δυο χρόνια έχω διάθεση για απομόνωση και γράψιμο. Σχεδόν στον τρίτο χρόνο είμαι έτοιμος.
* Άρα γράφετε βιωματικά. Να υποθέσω ότι το παιδικό βιβλίο cd έχει να κάνει και με τον ρόλο σας, ως πατέρας;
- Απολύτως. Δεν ξέρω αν έτυχε ή απλώς έτσι τα έφερε η ζωή. Τη χρονιά που γεννήθηκε η κόρη μου, μου ζήτησαν παιδικά θέατρα να τους κάνω μουσικές. Ξαφνικά είχα πολλές προσκλήσεις από τον κόσμο του παιδικού θεάματος. Αυτό δεν μπορεί να είναι τυχαίο. Κάτι σημαίνει. Όταν έχεις ένα μωρό στο σπίτι σου εμπνέεσαι πάρα πολύ από αυτό. Για αυτό το μικρό πλασματάκι θες οπωσδήποτε να κάνεις κάτι που θα του τραβήξει το ενδιαφέρον. Γνωρίζεις εξαρχής ότι απευθύνεσαι σε έναν πιο απαιτητικό ακροατή. Ό,τι βαριέται το βαριέται. Οπότε ναι εμένα, αυτό με εξιτάρει.
* Μιας και μιλάμε για απαιτητικούς ακροατές, έχετε δηλώσει στο παρελθόν, ότι στα live σας αναζητάτε ένα πρόσωπο από το ακροατήριο που θα σας εμπνεύσει;
- Κάθε βραδιά, τη στιγμή που ανεβαίνω στη σκηνή, κοιτάω κατευθείαν το κοινό και εντοπίζω ένα πρόσωπο, έναν παλιομπαγάσα που θα μπορούσε να είναι φίλος μου ή μια κοπέλα που μου θυμίζει κάτι απροσδιόριστο και αφοσιώνομαι. Αρχίζω και τραγουδάω σ’ αυτούς, εμπνέομαι και αυτό με ανεβάζει.
* Υπάρχουν συνεργασίες που ονειρεύεστε;
- Θα μου άρεσε να παίξω με κάποιον άνθρωπο άλλου πολιτισμού, άλλης γλώσσας. Με ένα Γάλλο, Ιταλό, Αμερικανό. Μια πολύ ωραία βραδιά στο Παρίσι σε ένα τζαζ μπαρ κάποια στιγμή ζήτησε κάποιος να σηκωθεί και να πει κάποια από αυτά τα τραγούδια. Σηκώθηκα και τα πήγα πολύ καλά. Μου άρεσε πολύ. Θα ήθελα μια τέτοια συνεργασία.
* Εχετε ένα δικό σας προσωπικό ύφος, μοναχικό θα έλεγα. Αυτό σας βοήθησε στη διαδρομή σας;
- Αυτό είναι δύσκολο στην αρχή. Στην αρχή όταν έχεις ανάγκη να γνωστοποιηθεί η δουλειά σου. Αυτό είναι πρόβλημα. Μου λέγανε «Τι είσαι εσύ; Ποπ, λαϊκός;». Μετά από λίγο αυτό έγινε πλεονέκτημα. Ήταν το δικό μου ύφος. Μπορούσα να επικοινωνήσω πιο γρήγορα με ένα κοινό που με ενδιέφερε. Τώρα πια ο κόσμος ξέρει τη γεύση μου.
* Τώρα που στρίμωξαν τα πράγματα -οικονομικά κυρίως- δεν χρειάστηκε να κάνετε εκπτώσεις για να επιβιώσετε καλλιτεχνικά;
- Πιο μικρός δέχτηκα πιέσεις για να στρογγυλέψω τον ήχο μου. Να κάνω τραγούδι με ρεφρέν. Κανά δυο φορές υποχώρησα. Από τον Καθρέφτη και μετά, κάνω πράγματα που εμένα με διασκεδάζουν και μου ταιριάζουν πολύ. Ζω σε μια χώρα που βρίσκεται σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Και εγώ όπως και οι γύρω βρίσκομαι σε ακραία οικονομική δυσκολία. Αυτό επηρέασε τη ζωή μου και τα αισθήματά μου. Ο Αόρατος άνθρωπος και η Καλλιθέα έχουν αυτό το χρώμα. Όπως και η Ταράτσα, είναι μια αντίδραση σε αυτό το σκοτάδι. Στο μυαλό μου είχα τα μαγαζιά του Αττίκ, του Τζίμη του χοντρού που σε μια χώρα κατεστραμμένη ακόμη περισσότερο, ο κόσμος έβγαινε και συναντιόταν. Αυτό ήθελα να δείξω, ότι τα πράγματα μπορούν να γίνουν καλύτερα. Σε επίπεδο επιλογών έκανα πάντα τα πράγματα που ήθελα. Δεν έβαλα νερό στο κρασί μου.
* Κλείνοντας, πώς ονειρεύεστε την Ελλάδα του αύριο;
- Θα ήθελα να έχει πιο ελεύθερο φρόνημα. Αυτό που συμβαίνει με τη κυριαρχία του ριάλιτι της φτηνής καλλιτεχνικής και πολιτικής σκέψης, αυτή η απελπισία του Facebook να εξαφανιστεί. Να γίνει κάτι πιο τολμηρό, πιο δημιουργικό. Νομίζω ότι ευνουχίστηκε πολύ ο κόσμος. Στην αρχή της κρίσης, ο κόσμος κάτι προσπάθησε να κάνει και μετά το έριξε στο Nomads και το Survivor. Υπάρχει μια παραίτηση που θέλω να αλλάξει. Να βρούμε μια δυναμική αντίσταση.
