Ο κ. Στέφανος Νταλάσης, καλλιτεχνικός διευθυντής Δήμου Τρικκαίων, του Δημοτικού Θεάτρου και Δημοτικού Κινηματογράφου Τρικάλων, μιλά σήμερα στην «Ελευθερία». Ο κ. Νταλάσης είναι κοινωνικός επιστήμων, σκηνοθέτης και ηθοποιός. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, του Συλλόγου Ελλήνων Κοινωνιολόγων, του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.
Σπούδασε Δραματική Τέχνη, Κοινωνιολογία, Θεολογία και Μουσική κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές (Master) στη Διοίκηση Πολιτισμικών Οργανισμών, μεταπτυχιακές σπουδές (st.) στις Θεατρικές Σπουδές (σκηνοθεσία-υποκριτική). Είναι διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Πολιτισμού στο Α.Π.Θ, με θέμα: «Κοινωνία θρησκεία και πολιτισμός στον ελληνικό κινηματογράφο της δεκαετίας του ’50».
Έχει συγγράψει και δημοσιεύσει εργασίες για την τέχνη, τον πολιτισμό, το θέατρο, τον κινηματογράφο, και την πολιτιστική πολιτική και διαχείριση. Συμμετέχει, παρακολουθεί και οργανώνει σεμινάρια - συνέδρια πολιτισμού, τέχνης και θεάτρου. Διδάσκει θεατρικά, πολιτισμικά και κοινωνιολογικά θέματα σε εκπαιδευτικούς και καλλιτεχνικούς οργανισμούς.
Το 1992 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Βienalle Νέων Καλλιτεχνών των Ευρωπαϊκών χωρών. Το 1997 βραβεύτηκε από τη «Θεσσαλονίκη Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης» με το Α΄ Βραβείο για την καλύτερη ερμηνεία - αφήγηση. Το 2014 έλαβε Έπαινο από το Υπουργείο Πολιτισμού για το πολιτισμικό και καλλιτεχνικό του έργο.
Η συνέντευξη
* Κύριε Νταλάση μπορείτε να κάνετε μια αναφορά στο νέο θεατράκι που παρουσιάστηκε πρόσφατα και βρίσκεται στον Μύλο Ματσόπουλου; Πώς ξεκίνησε η προσπάθεια;
- «Η ιδέα και η σκέψη για τη δημιουργία μιας μόνιμης στέγης του Δημοτικού Θεάτρου υπήρχε εδώ και αρκετά χρόνια και περίμενε να βρει την κατάλληλη ευκαιρία για να δημιουργηθεί από τον Δήμο Τρικκαίων. Έτσι δημιουργήθηκε μια όμορφη θεατρική σκηνή 80 θέσεων που θα αποτελέσει έναν ακόμη χώρο έκφρασης και καλλιτεχνικής δημιουργίας για την πόλη μας. Με αυτόν τον τρόπο το Δημοτικό Θέατρο αποκτά τη δική του στέγη, τον δικό του χώρο δουλειάς, στον οποίον θα παρουσιάζονται οι παραστάσεις του κι οι άλλες δράσεις του. Παράλληλα θα φιλοξενεί και άλλα σχήματα και παραστάσεις και από την υπόλοιπη Ελλάδα. Θα αποτελέσει ένα ακόμη στέκι πολιτισμού στον πολυχώρο του Μύλου, μαζί με τα καλλιτεχνικά εργαστήρια θεάτρου και ζωγραφικής, με τον χειμερινό και θερινό δημοτικό κινηματογράφο, και τέλος με τη λειτουργία του βιομηχανικού μουσείου του Μύλου Ματσόπουλου».
* Με τη νέα σκηνή έρχεται και καινούργια παραγωγή. Τι έχετε να μας πείτε γι' αυτή τη νέα προσπάθεια;
- «Πρόκειται για μια παράσταση που απευθύνεται κυρίως στα παιδιά και στους νέους και θα ανέβει το επόμενο διάστημα στον χώρο του Μύλου Ματσόπουλου. Είναι μια παράσταση βασισμένη στο έργο του Δημήτρη Ποταμίτη «Ιστορίες του παππού Αριστοφάνη», μια σύνθεση των κωμωδιών του Αριστοφάνη Ειρήνη, Αχαρνείς, και Πλούτος. Παράλληλα, μέσα από την σκηνοθετική προσέγγιση, γίνεται μια αναφορά στην πορεία της κωμωδίας και της κωμικής έκφρασης στο πέρασμα των εποχών: Από την αρχαία κωμωδία με την έντονη εκφραστικότητα, την κυριαρχία του λόγου και τη χρήση της μάσκας, περνάμε στο θέατρο χαρακτήρων στην Comedia dell arte, στο θέατρο Σκιών και τον ελληνικό Καραγκιόζη, και τέλος στο σωματικό θέατρο και στο μπουρλέσκ με το πέρασμα στον ασπρόμαυρο βουβό κινηματογράφο. Θα έχουν έτσι την ευκαιρία οι θεατές-μαθητές να γνωρίσουν την κωμική παράδοση μέσα από τα κείμενα του Αριστοφάνη, αλλά και από τις διαφορετικές μορφές και εκφράσεις του κωμικού. Οι παραστάσεις θα γίνονται τις πρωινές ώρες για τα σχολεία και τους μαθητές, ενώ στη συνέχεια θα παρουσιαστούν για το κοινό».
* Εκτιμάτε πως η κρίση έχει φέρει γενικότερα κρίση στις τέχνες, το βιβλίο, αλλά και στο θέατρο; Ποια είναι η άποψή σας;
- «Η κρίση έφερε μια σημαντική μείωση στη διακίνηση των πολιτισμικών προϊόντων, με σημαντικότερη στον χώρο του βιβλίου. Ωστόσο, αποτελεί και μια περίοδο περισυλλογής και αναθεώρησης της παραγωγικής διαδικασίας των καλλιτεχνικών έργων. Ας ελπίσουμε ότι θα δημιουργηθούν νέες συνθήκες μέσα από συνέργιες των καλλιτεχνών που θα βοηθήσουν ώστε να αναπτυχθούν οι Τέχνες και ειδικότερα το θέατρο».
* Πώς κρίνετε το επίπεδο συνολικά της Θεσσαλίας σε σχέση με το παρελθόν, όσον αφορά στο θέατρο και τις παραστάσεις;
- «Υπάρχουν αρκετά καλλιτεχνικά σχήματα, τόσο δημοτικά όσο και ιδιωτικά, που έχουν δυναμική παρουσία στις τέσσερις πόλεις της Θεσσαλίας. Το κάθε σχήμα, ανάλογα με τις δυνατότητές του –τις καλλιτεχνικές και τις οικονομικές- προσπαθεί να δημιουργήσει καλλιτεχνικό έργο μέσα από τις παραστάσεις που ανεβάζει. Παράλληλα προσπαθεί να επικοινωνήσει με το κοινό και να δημιουργήσει μια σχέση μαζί του. Ωστόσο, εκείνο που θεωρώ ότι λείπει είναι η συνεργασία μεταξύ των σχημάτων, τόσο σε επίπεδο ανταλλαγών όσο και σε επίπεδο συμπαραγωγής παραστάσεων. Το γεγονός αυτό θα είχε πολλαπλά οφέλη τόσο για τους καλλιτέχνες, όσο και για το κοινό».
Συνέντευξη στη Γεωργία Κωστακοπούλου
