Ο τότε πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου επέτυχε τη δημιουργία των Ευρωπαϊκών Μηχανισμών Στήριξης στους οποίους προσέφυγαν αργότερα, πλην της Ελλάδας και άλλες ευρωπαϊκές χώρες που τελικά διεσώθησαν! Το πρόβλημα με εμάς είναι ότι δεν συνεχίστηκαν από τις επόμενες ελληνικές κυβερνήσεις οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες που είχε ξεκινήσει ο Γ. Παπανδρέου, γι’ αυτό και φτάσαμε στη σημερινή πολύ άσχημη κατάσταση»!
Ο πρώην πρόεδρος της Βουλής κ. Φίλιππος Πετσάλνικος σε συνέντευξη που έδωσε στην «ΕτΔ», μιλάει ξεκάθαρα για σημερινή δικαίωση του Γ. Παπανδρέου ο οποίος το 2011 - όπως χαρακτηριστικά τονίζει – ανετράπη από πρωθυπουργός «με τη συνεργασία και επιδίωξη οικονομικών ολιγαρχών», αλλά και την «καθοριστική στάση» τότε βουλευτών του ΠΑΣΟΚ!
Επίσης, εκτιμά ότι η «κατ’ επίφασηαριστερή κυβέρνηση» ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν έχει μέλλον διότι ούτε αυτοί, αλλά ούτε και η ΝΔ του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, έχουν εθνικό σχέδιο για την έξοδο της χώρας μας από την κρίση!
Όπως επισημαίνει, η πολιτική πρόταση του Γ. Παπανδρέου και του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών, βασίζεται στην ύπαρξη ενός τέτοιου σχεδίου το οποίο αποτελεί και προϋπόθεση για οποιαδήποτε συμφωνία συνεργασίας με άλλα κόμματα της σοσιαλδημοκρατίας!
Αναλυτικά η συνέντευξη έχει ως εξής:
* Το κόμμα σας, το ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ. δεν έχει τη δυναμική που ίσως θα περίμενε ο ιδρυτής του πρώην πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου. Ποια είναι η δικιά σας άποψη;
- Προσωπικά δεν μου αρέσει το όνομα του κόμματός μας και έχω προτείνει την αλλαγή του τίτλου σε «Κίνημα», που σημαίνει κίνηση, πρωτοβουλία, δράση! Την πρόταση έχει αποδεχθεί και ο κ. Παπανδρέου! Το ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ. δημιουργήθηκε βιαστικά, μέσα σε 15 μέρες, υπό το βάρος των σοβαρών γεγονότων του Γενάρη 2015. Ο αγώνας που δόθηκε ήταν άνισος! Τα ψηφοδέλτια στελεχώθηκαν από νέα πρόσωπα που στην πλειονότητά τους ασχολούνταν πρώτη φορά με τα κοινά και τα οποία έδωσαν την εκλογική μάχη μέσα σε μια σκληρή ατμόσφαιρα. Τότε ο κόσμος ήταν επηρεασμένος από τη διαστρέβλωση της αλήθειας, από την προπαγάνδα, από την αποσιώπηση, ακόμη και παραποίηση γεγονότων και έριχνε όλες τις ευθύνες στον Γ. Παπανδρέου και στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. γιατί η χώρα βρισκόταν μέσα στη δίνη της κρίσης! Έπρεπε να περάσει ένα χρονικό διάστημα μέχρι να καταλαγιάσει ο θόρυβος, να κατακαθήσει η «σκόνη» για να αναδειχθούν τα πραγματικά γεγονότα! Ο κόσμος πλέον άρχισε να καταλαβαίνει ότι για το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος που είχαν φτάσει το 2009 σε δυσθεώρητα ύψη (36 δισ. ευρώ ετησίως έλλειμμα και 130% του Α.Ε.Π. χρέος), δεν ευθύνονταν ο Γ. Παπανδρέου και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Η ευθύνη ανήκε σε μια άφρονη, επιπόλαιη, πολιτική που ακολούθησε δυστυχώς για μια 6ετία περίπου η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή!
* Οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν έχουν καμία ευθύνη για τον οικονομικό κατήφορο της χώρας μας;
- Όχι δεν έχουν καμία ευθύνη και θα σας εξηγήσω γιατί… Αν ανατρέξετε στην εξέλιξη του δημόσιου χρέους τα τελευταία 40 χρόνια θα δείτε ότι όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου έφευγε από πρωθυπουργός το 1989, το δημόσιο χρέος ήταν τότε στο 65,9% του Α.Ε.Π. Μεσολάβησαν οι κυβερνήσεις Ζολώτα, Μητσοτάκη και φτάσαμε στο 1993 με το χρέος να έχει εκτιναχθεί στο 98% του Α.Ε.Π. χωρίς βέβαια να ξεπεράσει το 100% που είναι το επίπεδο όπου οι διεθνείς αγορές χτυπούν «καμπάνες» κινδύνου!
Επί κυβερνήσεως Σημίτη το χρέος δεν ανέβηκε πάνω από το 100% του Α.Ε.Π. Το αντίθετο, στο τέλος της θητείας της είχε διαπιστωθεί μικρή κάμψη στο 97%! Μετά από το 2004, έως το 2009 ήρθε η μεγάλη «έκρηξη» στο 130% του Α.Ε.Π. Αυτά, σε συνδυασμό με τα μεγάλα ετήσια ελλείμματα των 36 δισ. ευρώ, αλλά και το πρωτογενές έλλειμμα που είχε φτάσει το 2009 στο αστρονομικό ποσό των 24 δισ. ευρώ, καταδεικνύουν πως την κύρια ευθύνη φέρει η κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή, όσο και αν προσπαθούν κάποιοι να τον κρατήσουν στο απυρόβλητο.
ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Η ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΣΤΟ ΔΝΤ
* Το 2010 ήταν μονόδρομος η προσφυγή στο ΔΝΤ, το πρώτο μνημόνιο και η υπογραφή υπαγωγής στο Αγγλικό Δίκαιο του χρέους της χώρας μας;
- Η υπαγωγή στο Αγγλικό Δίκαιο και σε οποιοδήποτε άλλο διεθνές δίκαιο δεν παίζει ρόλο, αφού οι δανειστές είναι πάντοτε κατοχυρωμένοι!
* Τότε γιατί οι δανειστές το επιδίωξαν και το επέβαλαν;
- Είναι πάγια τακτική τους όταν πρόκειται για δανεισμό κρατών να προσφεύγουν στο Αγγλικό Δίκαιο το οποίο είναι από όλους αποδεκτό κι αυτό το γνωρίζουν οι πάντες, δεν είναι μυστικό! Όσα έχουν ειπωθεί και γραφτεί περί παραχώρησης και υποχώρησης της τότε κυβέρνησης είναι ανοησίες! Εγώ έζησα τότε τα γεγονότα από πολύ κοντά, με την ιδιότητα του προέδρου της Βουλής, αλλά και ως επί χρόνια πολιτικός φίλος (από το 1977) του Γιώργου Παπανδρέου, τον οποίο εκτιμώ πάρα πολύ για την εντιμότητα, την ευθύτητα, τη δημοκρατικότητα και την ευαισθησία του απέναντι στα κοινωνικά προβλήματα. Δεν υπήρχε καμία άλλη λύση! Στις αρχές του 2010 η διεθνής κοινότητα είχε διαπιστώσει ότι δεν επρόκειτο κανείς να δανείσει ξανά την Ελλάδα που χρεοκοπούσε επισήμως και ατάκτως στα μέσα Μαΐου, όταν έπρεπε και δεν είχε να πληρώσει ένα ομόλογο δανείου ύψους 15 δισ. ευρώ! Αυτά που είχαν ειπωθεί ότι θα μπορούσε η Ρωσία, ή η Κίνα να σώσουν τη χώρα μας ήταν ανοησίες, αν και γνωρίζοντας την κατάληξη, εμείς είχαμε «χτυπήσει» την «πόρτα» τους! Τότε ο πρωθυπουργός της Ρωσίας είχε πει ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να προσφύγει στο ΔΝΤ., ενώ από την πλευρά της η Κίνα προσφέρθηκε αργότερα μόνο, να αγοράσει ελληνικά ομόλογα! Εκείνο που έλειπε τότε από την Ε.Ε. και υπήρχε ο κίνδυνος της άτακτης χρεοκοπίας ήταν ένας ευρωπαϊκός μηχανισμός που να στηρίζει χώρες οι οποίες βρίσκονται σε δύσκολες καταστάσεις. Ήταν λοιπόν μεγάλη επιτυχία του Γ. Παπανδρέου η δημιουργία των Ταμείων στήριξης EFSF, ESM στους οποίους ως γνωστόν δεν προσέφυγε μόνο η Ελλάδα, μα και άλλες ευρωπαϊκές χώρες που τελικά διασώθηκαν. Το πρόβλημα με μας είναι ότι έπρεπε να συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις που είχε ξεκινήσει ο Γ. Παπανδρέου και δεν εννοώ βέβαια περικοπές, αλλά τη μεγάλη βελτίωση της απόδοσης της δημόσια διοίκησης, την επιβολή απόλυτης διαφάνειας σε όλες τις συναλλαγές και ιδιαίτερα στη διαχείριση του δημοσίου χρέους, τις ριζικές αλλαγές στη λειτουργία της παιδείας, της υγείας και της έρευνας, τη θέσπιση σύγχρονου δικαίου και σταθερού φορολογικού- αναπτυξιακού συστήματος, την εκπόνηση ενός ολοκληρωμένου προγράμματος ανάπτυξης αξιοποιώντας όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας.
ΑΝΕΤΡΑΠΗ ΑΛΛΑ ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ
* Είχε τη δύναμη και την πολιτική βούληση η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου να προχωρήσει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις;
- Την είχε, αλλά ανετράπη τον Νοέμβριο του 2011 με τη συνεργασία και επιδίωξη των οικονομικών ολιγαρχών! Καθοριστικό ρόλο για τη δημιουργία του κλίματος σε βάρος του κ. Παπανδρέου, (όλως παραδόξως μάλιστα την στιγμή που επέτυχε στη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών, τον Οκτώβριο του 2011, τη διαγραφή 110 δις ευρώ ελληνικού δημοσίου χρέους) θεωρώ ότι έπαιξαν διάφορα τηλεοπτικά συγκροτήματα και οικονομικοί παράγοντες που με την επιστροφή του στην Ελλάδα ζητούσαν την «κεφαλή του επί πίνακι»! Είμαι πεπεισμένος ότι οι μεταρρυθμιστικές πολιτικές του Γ. Παπανδρέου είχαν ενοχλήσει συγκεκριμένα συμφέροντα! Για παράδειγμα, αυτό με τον νόμο που «περάσαμε» τον Σεπτέμβριο του 2011 για τις κοινές μετοχές (και όχι προνομιούχες) των τραπεζιτών, δεν του το συγχώρεσαν ποτέ! Επίσης ο Παπανδρέου δεν έκανε deal με τους ολιγάρχες, όπως έγινε μετά την ανατροπή του και την ολοκλήρωση της θητείας της μεταβατικής κυβέρνησης Παπαδήμου, με σειρά αποφάσεων που πήρε η κυβέρνηση Σαμαρά το χρονικό διάστημα 2012 – 14, όπως η ιδιωτικοποίηση της Αγροτικής Τράπεζας έναντι «πινακίου φακής» που δόθηκε στην Τράπεζα Πειραιώς, το κερδοφόρο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο που πουλήθηκε στην Eurobank, η πώληση του επίσης κερδοφόρου ΟΠΑΠ σε Έλληνες και ξένους ολιγάρχες! Επιπλέον ετοιμάστηκε το ξεπούλημα 14 περιφερειακών αεροδρομίων τα οποία δεν πρόλαβε να πουλήσει ο Σαμαράς, αλλά το έκανε ο Τσίπρας στο άψε – σβήσε! Μάλιστα προχώρησε ακόμη περισσότερο σε ό,τι αφορά στο ξεπούλημα της εθνικής και δημόσιας περιουσία μας, διότι αποδέχθηκε, υπέγραψε και ενεργοποιεί τώρα το Υπερ-Ταμείο! Ο Παπανδρέου δεν θα έκανε συμφωνίες ούτε πάνω, ούτε κάτω από το τραπέζι για τόσο σημαντικά ζητήματα! Παρά τις ασφυκτικές πιέσεις των δανειστών ο Παπανδρέου είχε αρνηθεί τη δημιουργία αυτού του Υπερ-Ταμείου!
Καθοριστικό ρόλο ακόμη στην ανατροπή του Παπανδρέου έπαιξε ασφαλώς και η στάση συναδέλφων μας βουλευτών οι οποίοι τότε επιτέθηκαν εναντίον του, όταν ζήτησε τη διενέργεια δημοψηφίσματος στο οποίο θα καλούνταν ο ελληνικός λαός να αποφασίσει - όχι βέβαια για την παραμονή η έξοδο της χώρας από το ευρώ όπως λέγονταν – αλλά για τη συμφωνία διαγραφής των 110 δισ. δημοσίου χρέους. Το δημοψήφισμα δεν κατέστη δυνατό να γίνει διότι μια σειρά βουλευτών του ΠΑΣΟΚ ανεξαρτητοποιήθηκαν! Εκείνες της ημέρες είχα δεχθεί επιστολές από την κ. Μιλένα Αποστολάκη που δήλωνε ότι ανεξαρτητοποιείται, από την κ. Εύα Καϊλή που δήλωνε ότι δεν θα ψηφίσει υπέρ του δημοψηφίσματος και από την κ. Χαρά Κεφαλίδου, ενώ στο περιστύλιο της Βουλής δέχθηκα δηλώσεις στο ίδιο κλίμα περίπου 15 συναδέλφων, οι οποίοι αναφέρονται και στο βιβλίο του κ. Χάρη Καστανίδη. Είναι αυτονόητο ότι αυτοί οι συνάδελφοι τότε,«έριξαν» νερό στον «μύλο» της ανατροπής του Γ. Παπανδρέου και της κυβέρνησής του.
* Πέντε χρόνια μετά, πιστεύετε ότι τα γεγονότα δικαιώνουν τον Γ. Παπανδρέου;
- Πιστεύω ναι! Ο κ. Σαμαράς επανέλαβε πολλές φορές στο Ζάππειο ότι εκτός από το μνημόνιο υπάρχουν κι’ άλλες επιλογές! Όταν έγινε πρωθυπουργός εφήρμοσε ένα ποιο σκληρό μνημόνιο, το δεύτερο κατά σειρά! Ακολούθως ο κ. Τσίπρας έλεγε ότι κακώς ο κ. Παπανδρέου πρώτα και ο κ. Σαμαράς μετά, είχαν υπογράψει μνημόνια, διότι υπάρχει η δυνατότητα μιας εντελώς διαφορετικής πολιτικής! Ο ίδιος μάλιστα έλεγε πως θα έσκιζε τα μνημόνια και ότι θα έβαζε τις αγορές να χορεύουν στη δικιά του μουσική! Μόλις έγινε πρωθυπουργός υπέγραψε ένα τρίτο, ακόμη ποιο σκληρό και επώδυνο μνημόνιο, αφού προηγουμένως οδήγησε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού με την επιβολή των capital controls, τα οποία έχουν επιφέρει τεράστια ζημιά στην παραγωγική διαδικασία, στον επιχειρηματικό τομέα και ιδιαίτερα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
* Πιστεύετε ότι έχει μέλλον η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ.;
- Αυτή η περίεργη κυβέρνηση είναι κατ’ επίφαση αριστερή, όχι μόνο λόγω της συμμετοχής των υπερσυντηρητικών ΑΝΕΛ, αλλά και με την έννοια της προοδευτικότητας και κοινωνικής ευαισθησίας, διότι οι αποφάσεις που παίρνει είναι σκληρών νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Εκτιμώ ότι δεν θα έχει μέλλον! Δεν μπορώ να προβλέψω βέβαια τον τρόπο που θα αποχωρήσει, αλλά από την εμπειρία που έχω, θα σας έλεγα πως έτσι όπως εξελίσσονται τα γεγονότα, στις επόμενες εκλογές - όποτε κι’ αν γίνουν - ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι δεύτερο κόμμα! Αυτό δεν σημαίνει ότι ο κ. Μητσοτάκης είναι καλύτερα προετοιμασμένος με ένα συνολικό σχέδιο για να βγάλει τη χώρα από την κρίση! Ο κ. Τσίπρας ήρθε στην κυβέρνηση στηριζόμενος στην αποτυχία εν πολλοίς, των πολιτικών του τότε πρωθυπουργού της Νέας Δημοκρατίας κ. Σαμαρά. Ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να βγάλει τη ΝΔ πρώτο κόμμα - χωρίς αυτοδυναμία βέβαια - και να γίνει πρωθυπουργός με την ανοχή, η στήριξη μικρότερων κομμάτων - όποια κι’ αν είναι αυτά - στηριζόμενος κι’ αυτός στην αποτυχία του κ. Τσίπρα, δυστυχώς για την Ελλάδα!
* Τι θεωρείτε πως χρειάζεται η Ελλάδα για να βγει επιτέλους από τη σημερινή πολύ άσχημη κατάσταση;
- Η Ελλάδα χρειάζεται πάνω απ’ όλα ένα εθνικό σχέδιο παραγωγής και ανάπτυξης με συγκεκριμένο στόχο, χρονοδιάγραμμα και σαφείς δράσεις που θα τη βγάλει από την πολύ άσχημη σημερινή κατάσταση! Ένα σχέδιο που θα συγκινεί τις παραγωγικές τάξεις και ολόκληρο τον ελληνικό λαό και θα στοιχίζει πίσω του μια πανεθνική προσπάθεια… Το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών προτείνει ένα τέτοιο σχέδιο που δεν διαθέτει ούτε ο κ. Τσίπρας που αυτή τη στιγμή απολαμβάνει την εξουσία με τους συνεργάτες του, ούτε ο κ. Μητσοτάκης!
Επιπλέον, θα πρέπει να μιλήσουμε πολύ σοβαρά με τους δανειστές για επιμήκυνση του δημοσίου χρέους, μείωση των επιτοκίων και περίοδο χάριτος κάποιων ετών στις αποπληρωμές για να διατεθούν κονδύλια για την ανάπτυξη.
ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΣΧΕΔΙΟ
* Πιστεύετε ότι το «Κίνημα» θα δυναμώσει στις επόμενες εθνικές εκλογές; Υπάρχει προοπτική πολιτικής συνεργασίας με άλλα κόμματα του σοσιαλιστικού χώρου;
- Τώρα που όλοι αντιλαμβάνονται πως δεν έφερε την κρίση ο Γ. Παπανδρέου, αλλά η κρίση που προηγήθηκε έφερε το μνημόνιο και τη δικιά μας αγωνία τότε για τη σωτηρία της χώρας, εκτιμώ πως το «Κίνημα», έχοντας ξεκάθαρες θέσεις, μπορεί να μπει στη Βουλή για να παίξει σημαντικό ρόλο!
Σε ό,τι αφορά δε την προοπτική συνεργασίας με κόμματα όπως το ΠΑΣΟΚ, το ΠΟΤΑΜΙ, η Δημοκρατική Συμπαράταξη με τη ΔΗΜΑΡ του κ. Θεοχαρόπουλου, η πρόταση του Γ. Παπανδρέου και όλων στο «Κίνημα» είναι απλή:
- Να συμφωνήσουμε σε ένα εθνικό πλαίσιο ανάπτυξης και εξόδου από την κρίση με συγκεκριμένες πολιτικές που θα έχουν κοινωνική δικαιοσύνη και θα κινητοποιούν όλες τις παραγωγικές δυνάμεις.
- Να έχουμε μια σταθερή και συνεπή στάση απέναντι στους δανειστές, για να μην ζητούν συνεχώς περισσότερες μειώσεις και περικοπές.
- Να δεσμευτούμε ότι αυτός ο χώρος του σύγχρονου σοσιαλισμού - όπως λέω εγώ –ότι αυτή η μεγάλη παράταξη που υπηρέτησε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου για πολλά χρόνια και άλλαξε την Ελλάδα, δεν θα γίνει σε καμία περίπτωση και πάλι δεκανίκι για την εφαρμογή αρνητικών πολιτικών συμμετέχοντας σε κυβερνήσεις της ΝΔ, όπως έγινε με τον κ. Σαμαρά, ή του ΣΥΡΙΖΑ με τον κ. Τσίπρα.
- Αφού συμφωνήσουμε στα παραπάνω για να ξέρει ο κόσμος τι επιδιώκουμε και πως προχωράμε, μετά να μπούμε στη συζήτηση των προσώπων απευθυνόμενοι στη βάση που αποφασίζει γι’ αυτά.
Μέχρι στιγμής οι προτάσεις μας δεν έχουν γίνει αποδεκτές! Αντίθετα, βλέπουμε την κ. Γεννηματά να βιάζεται να προχωρήσει τις διαδικασίες εκλογής ηγεσίας, τον κ. Θεοδωράκη να είναι ήξεις αφήξεις ουκ εν πολέμωθνήξεις και τον κ. Θεοχαρόπουλο να λέει τα δικά του! Ε, αυτή η πολυγλωσσία και η ασάφεια δεν λειτουργούν υπέρ ενός σύγχρονου μεγάλου σοσιαλιστικού χώρου! Θα έλεγα μάλιστα ότι όλα αυτά δεν λειτουργούν θετικά ούτε καν υπέρ των προσώπων που ηγούνται αυτών των κομμάτων και αυτό είναι κρίμα για το ΠΑΣΟΚ που έχουμε στην καρδιά μας και στο οποίο στρατευτήκαμε από τα νεανικά μας χρόνια ακούγοντας το κάλεσμα του Α. Παπανδρέου να αλλάξουμε την Ελλάδα.
