Συνέντευξη στον Δημήτρη Βάλλα
Η γνωστή ποινικολόγος της Λάρισας κ. Δέσποινα Σβερώνη είναι πλέον και βουλευτής της Χρυσής Αυγής και η μόνη εκλεγμένη από το κόμμα της σε πανθεσσαλικό επίπεδο.
Η ίδια ήταν η έκπληξη στο τοπικό ψηφοδέλτιο του κόμματος εκφράζοντας ίσως κάτι το διαφορετικό. Για την αγωνία της αλλά και όλα όσα έζησε στη σύντομη προεκλογική περίοδο μιλά σήμερα στην «Ε»...
* Κυρία Σβερώνη αλήθεια πώς αισθάνεστε τώρα που τέλειωσαν όλα και που είσαστε πλέον βουλευτής του Νομού Λάρισας. Το περιμένατε; Σίγουρα θα ήθελα να μου περιγράψετε τις στιγμές αγωνίας όταν τις μεταμεσονύχτιες ώρες η έδρα για τη Λάρισα «πήγαινε και ερχόταν» αλλά και εντυπώσεις από την προεκλογική εκστρατεία, πώς σας αντιμετώπισε ο κόσμος, τι σας έκανε εντύπωση γενικά...
«Θα σας είμαι απολύτως ειλικρινής, δεν θα σας κρύψω ότι ήθελα να είμαι πρώτη σε σταυρούς, αυτό φάνηκε από σχετικά νωρίς εκείνο το βράδυ, οπότε η πρώτη ανακούφιση και ηθική ικανοποίηση ήρθε νωρίς. Όσον αφορά στο «πήγαινε έλα της έδρας», γνώριζα εξαρχής, ότι, λόγω του υπάρχοντος εκλογικού συστήματος, υπήρχε σοβαρή πιθανότητα, η Λάρισα να μην «βγάλει» βουλευτική έδρα, επομένως ήμουν προετοιμασμένη ψυχολογικά για το ενδεχόμενο αυτό. Οπωσδήποτε ήταν ένα αγωνιώδες βράδυ, ειδικά για την οικογένειά μου. Η αγωνία που είχα ήταν κυρίως για το πώς θα πάει η Χρυσή Αυγή στο νομό αλλά και στην επικράτεια γενικότερα. Ήμουν σίγουρη για την τρίτη θέση, αγωνιούσα όμως για τα ποσοστά, κι αυτό διότι ήμασταν παντελώς αποκλεισμένοι από τα Μ.Μ.Ε. σε επίπεδο επικράτειας, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Αποτελεί δε παγκόσμιο φαινόμενο αρχηγός κόμματος και υποψήφιοι βουλευτές να κάνουν προεκλογικό αγώνα από τα καρτοτηλέφωνα του Κορυδαλλού. Αλλά και όσοι δεν βρίσκονταν πίσω από τα σίδερα της φυλακής, ευρίσκοντο σε κατ’ οίκον περιορισμό, χωρίς δυνατότητα επαφής με το εκλογικό σώμα π.χ. η Ελένη Ζαρούλια, ο κ. Κουκούτσης (Μεσσηνίας). Προσπάθησα στο λίγο χρόνο που είχα στη διάθεσή μου να επισκεφτώ όσο περισσότερα χωριά και πόλεις του νομού μπορούσα. Ο κόσμος με αντιμετώπισε με ευγένεια. Στην αρχή δεν πίστευαν ότι είμαι υποψήφια με τη Χρυσή Αυγή. Δεν ξέρω τι ακριβώς περίμεναν να δουν. Αυτό όμως που δεν μπορούσα να φανταστώ, είναι το αίσθημα του φόβου που είδα να κυριαρχεί. Οι άνθρωποι δεν εκδηλώνονταν στις συγκεντρώσεις ότι θα ψήφιζαν Χρυσή Αυγή. Αυτό με πλήγωσε και με θύμωσε. Βίωσα λοιπόν μια κατάσταση όμοια με εποχές που πίστευα ότι έχουν παρέλθει. Είχα την αίσθηση ότι ο χρόνος γύριζε πίσω στη δεκαετία του ’50. Με πλησίαζαν συνωμοτικά-ψιθυριστά και με νοήματα μου έλεγαν ότι είναι μαζί μας».
* Σας υπενθυμίζω ότι ουσιαστικά αφήσατε το ΠΑΣΟΚ στο Νομό για πρώτη φορά μετά από 41 χρόνια χωρίς έδρα στη Λάρισα αφαιρώντας τη μάλιστα από τον αρχηγό Ε. Βενιζέλο που αρχικά την είχε κατακτήσει στη Λάρισα ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου. Σας χαροποιεί αυτό;
- «Με χαροποιεί το γεγονός ότι η Χρυσή Αυγή εξέλεξε βουλευτή στο νομό μας. Όσον αφορά στο ΠΑΣΟΚ, δρέπει τα αποτελέσματα πρώτον της καταστροφικής πολιτικής που εφάρμοσε στη χώρα και δεύτερον του εκλογικού νόμου που αυτοί κατασκεύασαν».
* Ελέχθη ότι ο Γ. Παπανδρέου φταίει για τα ποσοστά της Χ.Α., εσείς τι λέτε για αυτό. Νομίζετε ότι σας ανέδειξε ο ΓΑΠ;
- «Όχι βέβαια. Θα ήταν ανοησία για τον οποιονδήποτε να πιστεύει ότι η Χρυσή Αυγή αναδείχθηκε τρίτο κόμμα, από «καραμπόλα» ή από σύμπτωση, ή λόγω των ενεργειών του Γ.Παπανδρέου. Η Χρυσή Αυγή είναι αυτόφωτη, είναι κόμμα αρχών με ξεκάθαρες προτάσεις και πρόγραμμα. Η καθαρότητα των γραμμών της, το «ένα κι ένα κάνει δύο», κατά το λαϊκώς λεγόμενο, είναι που εκτιμήθηκε από τον κόσμο και τη φέρνει στη Βουλή, με σημαντικό αριθμό βουλευτών, σταθερά τα τελευταία χρόνια. Δεν αντλεί τη δύναμή της από κανέναν, παρά μόνο από τον εαυτό της».
* Ας πάμε και στα προσωπικά. Άραγε από την οικογένειά σας πώς
αντιμετώπισαν το γεγονός. Πίστευαν ότι θα εκλεγείτε;
- «Οι δικοί μου άνθρωποι πίστευαν ότι θα εκλεγώ. Είχα τη στήριξή τους, την αφοσίωση και την αγάπη που χρειαζόμουν. Μου έδειξαν πόσο πολύ πιστεύουν σε εμένα, όλοι τους, όλοι οι άνθρωποι που θεωρώ σημαντικούς στη ζωή μου. Αυτό μου έδωσε μεγάλο κουράγιο. Όσον αφορά εμένα... εγώ δεν πρόλαβα να σκεφτώ πολλά! Ήταν τέτοια η πίεση των ημερών, τόσο μικρή η προεκλογική περίοδος, εγώ τόσο άπειρη από προεκλογικούς αγώνες, που δεν είχα χρόνο να σκεφτώ το οτιδήποτε, πέραν των υποχρεώσεών μου ως υποψήφια βουλευτής».
* Με τη δικηγορία τώρα τι θα γίνει; Θα την εγκαταλείψετε και θα εγκατασταθείτε στην Αθήνα ή θα τα κάνετε όλα;
- «Η δικηγορία και δη η μάχιμη δικηγορία, δεν είναι για εμένα ένα απλό επάγγελμα, είναι ταυτότητα, είμαι εγώ. Κοντά 30 χρόνια, ως δικηγόρος πορεύτηκα, έτσι έμαθα να ζω. Αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να αλλάξει. Και δεν θα αλλάξει. Το γραφείο μου θα παραμείνει ένα ενεργό δικηγορικό γραφείο, με τη βοήθεια των συνεργατών μου. Το έχω ξαναπεί, δεν είμαι παιδί «του κομματικού σωλήνα», είμαι άνθρωπος της δουλειάς. Γι’ αυτό δεν πρόκειται να εγκαταλείψω το επάγγελμά μου. Αυτό που θα κάνω είναι ότι θα επιλέγω, πλέον με φειδώ, τις υποθέσεις που θα αναλαμβάνω, ώστε να μπορώ να αντεπεξέλθω στα καθήκοντά μου».
* Και για το τέλος, πείτε μου τη γνώμη σας: Πώς φτάσαμε στο σημείο το κόμμα της Χρυσής Αυγής να βρίσκεται ενώπιον των δικαστηρίων; Πρόκειται για έναν κρατικό σχεδιασμό (με τη μορφή της εσωτερικής αναδιάρθρωσης, «επίλυσης» εσωτερικών ανταγωνισμών) ή για μια εξέλιξη που πυροδότησαν κοινωνικές, συλλογικές, δημοσιογραφικές αντιδράσεις και αποκαλύψεις; Ή ένας συνδυασμός και των δύο;
- «Η Χρυσή Αυγή είναι το κόμμα που έλεγε την αλήθεια. Μόνο οι χρυσαυγίτες βουλευτές ύψωσαν φωνή και ανάστημα και είπαν: «Οι κλέφτες στη φυλακή, τα λεφτά στο κράτος, οι Έλληνες στην εξουσία». Ήταν το κόμμα που φοβήθηκε η κυβέρνηση Σαμαρά, διότι έβλεπε, οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας, να μετακινούνται μαζικά προς τη Χρυσή Αυγή. Ο μόνος τρόπος να σταματήσει αυτό, έτσι νόμιζαν, ήταν να κλείσουν την κοινοβουλευτική ομάδα στη φυλακή με κατασκευασμένες κατηγορίες και ανύπαρκτα στοιχεία. Προφυλάκισαν το Μιχαλολιάκο και τους υπόλοιπους βουλευτές, παρότι η ποινική δικονομία θεωρεί την προφυλάκιση ως το έσχατο μέτρο δικονομικού καταναγκασμού με την αιτιολογία ότι είναι ύποπτοι τελέσεως νέων αδικημάτων. Λυπάμαι γι’ αυτό που θα πω, αλλά η Δικαιοσύνη εδώ δεν στάθηκε στο ύψος της. Ο πυλώνας της Δημοκρατίας που λέγεται Δικαιοσύνη, κατακρημνίστηκε υπό την πίεση της εκτελεστικής εξουσίας. Βιάστηκε ο νομικός πολιτισμός της πατρίδας μας. Υπάρχουν δικαστές σπουδαίοι, σύγχρονοι Τερτσέτηδες και Πολυζωήδηδες. Αλλά υπάρχουν και άλλοι, μιμητές και απόγονοι εκείνων που φυλάκισαν τον Κολοκοτρώνη. Νομοδιδάσκαλοι, καθηγητές πανεπιστημίων, οι αρχηγοί των κομμάτων, πολιτικοί, συνδικάτα, μέχρι σήμερα μηρυκάζουν τα περί «μορφώματος και νεοναζί». Είναι οι δάσκαλοι που δίδασκαν και νόμο δεν εκράτουν. Ξέχασαν όλοι αυτοί το τεκμήριο της αθωότητας, το οποίο φτάνει μέχρι αμετακλήτου καταδίκης; Σημειωτέον ότι σχετικά με τη Χρυσή Αυγή υπάρχει και η υπ’ αριθμ. 65/2014 απόφαση του Αρείου Πάγου η οποία ουσιαστικώς επιβεβαιώνει το τεκμήριο της αθωότητας. Αισθάνονται υπερήφανοι για τη Δημοκρατία τους τα κόμματα του «συνταγματικού δημοκρατικού τόξου»; Τι έχουν να πουν στο μισό εκατομμύριο Ελλήνων που ψηφίζει Χρυσή Αυγή; Εμείς γνωρίζουμε τι ψηφίζουμε και είμαστε υπερήφανοι για την επιλογή μας. Αυτοί μπορούν να αισθανθούν υπερήφανοι για τη λειτουργία της Δημοκρατίας τους; Μην ξεχνάτε στο όνομα της Δημοκρατίας έχουν γίνει τα πιο φοβερά εγκλήματα. Έγκλημα είναι ότι ένα ολόκληρο κόμμα, το τρίτο στην Ελλάδα χαρακτηρίζεται «εγκληματική οργάνωση». Είναι το κόμμα που εξακολουθεί να αντιστέκεται στις Σειρήνες της παγκοσμιοποίησης και το μόνο που βασίζεται στο τρίπτυχο Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια. Ίσως και γι’ αυτό ενοχλεί τόσο πολύ».
