Στη μάχη των εκλογών με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ κατέρχεται στις επερχόμενες εκλογές ένας παλιός γνώριμος των Λαρισαίων, ο Νίκος Φλώρος.
Ο ίδιος επισημαίνει στην «Ε» ότι δεν ανήκει στους επαγγελματίες πολιτικούς και ότι αποδέχτηκε την πρόσκληση του Ευάγγελου Βενιζέλου που του έγινε για να δοθεί ο αγώνας με όλους μαζί…
* Ένα πρώτο, εύλογο, ερώτημα είναι πώς αποφασίσατε, μετά δέκα χρόνια, να ενεργοποιηθείτε πολιτικά και να ζητήσετε εκ νέου την ψήφο των συμπολιτών μας.
- Έχετε δίκιο, είναι πράγματι εύλογη απορία που αυθόρμητα γεννιέται και σε πολλούς συμπολίτες, κάτι που διαπιστώνω κι εγώ στις μέχρι τώρα επαφές μου. Όπως σας είναι γνωστό δεν ανήκω στην κατηγορία των επαγγελματιών της πολιτικής. Από το 2004 εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα, το τελευταίο διάστημα δε δραστηριοποιούμαι στη Γερμανία. Ωστόσο πιστεύω πως η εκλογική αναμέτρηση της 25ης Ιανουαρίου έχει ιδιαίτερη σημασία και έναν χαρακτήρα οριακό. Στις εκλογές της προσεχούς Κυριακής πολλά θα κριθούν για τη χώρα. Πρωτίστως θα κριθεί αν η Ελλάδα θα συνεχίσει, με ασφάλεια, την πορεία εξόδου από την κρίση ή θα εισέλθει σε φάση ανασφάλειας και πολιτικής αβεβαιότητας. Θα κριθεί επίσης αν η παράταξή μας θα μπορέσει να προωθήσει, την επόμενη ημέρα, τις διαδικασίες ενοποίησής της μετά τα φαινόμενα κατακερματισμού και πολυδιάσπασης που παρατηρούμε σήμερα. Αντιλαμβάνεσθε λοιπόν πως σε μια τόσο σύνθετη και κρίσιμη συγκυρία για τον τόπο και την παράταξη δεν θα μπορούσα να παρακολουθώ εκ του μακρόθεν, αμέτοχος, τις εξελίξεις. Γι αυτό και αποδέχθηκα την τιμητική πρόταση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ – Δημοκρατική Παράταξη Ευάγγ. Βενιζέλου να δώσουμε όλοι μαζί τη μάχη ώστε να διασφαλιστεί πως οι επώδυνες θυσίες στις οποίες υποβλήθηκαν οι Έλληνες θα έχουν πραγματικό αντίκρισμα, η διαπραγμάτευση με τους εταίρους και δανειστές μας θα γίνει υπεύθυνα, οι μεταρρυθμίσεις που είναι αναγκαίες σ’ όλους τους τομείς θα προχωρήσουν και θα είναι γενναίεςκαι η παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας της χώρας θα είναι το πρώτο μας μέλημα.
* Ποια νομίζετε πως είναι η αιτία που μέχρι σήμερα δεν έχουν προχωρήσει οι αναγκαίες, όπως τονίσατε ήδη, μεταρρυθμίσεις μ’ όλο που η χώρα έχει βιώσει δύο επαχθή μνημόνια;
- Αρχικώς επιτρέψτε μου μια παρατήρηση. Δεν νομίζω πως υπάρχει αμφιβολία πως το πολιτικό σύστημα κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης δομήθηκε με υλικά την πελατειακή λογική και τον λαϊκισμό. Από την άλλη πλευρά όλα τα προηγούμενα χρόνια είχε εμπεδωθεί μια λογική υπέρμετρης επιβάρυνσης των δαπανών του κράτους, πολλοί στην κυριολεξία το καταλήστευσαν εκμεταλλευόμενοι προνομιακές σχέσεις με το πολιτικό προσωπικό ενώ οι πελατειακές σχέσεις αναπαράγονταν – κι εδώ δεν θέλω να παραβλέψω τις ευθύνες και τα λάθη που έκανε και το ΠΑΣΟΚ στην ιστορική του διαδρομή – στη βάση της παροχολογίας και της λαϊκίστικης προσέγγισης των προβλημάτων. Όμως αυτό το μοντέλο με το οποίο πορευθήκαμε επί δεκαετίες δεν υφίσταται πλέον ούτε μπορεί να αναβιώσει όσο κι αν κάποιοι ευαγγελίζονται ανέξοδα μια παρεμφερή έστω νεκρανάστασή του. Είμαι πεπεισμένος πως αρχίζει να γίνεται πλήρως κατανοητή η ανάγκη για τομές και μεταρρυθμίσεις. Φυσικό είναι να υπάρχουν αντιδράσεις και συγκρούσεις. Επιστροφή όμως στο παρελθόν είναι αδύνατη. Επομένως θεωρώ πως τροχοπέδη για την μη προώθηση των μεταρρυθμίσεων υπήρξαν οι αντιλήψεις από τις οποίες εμφορούνταν το πολιτικό προσωπικό της χώρας και με βάση τις οποίες γαλούχησε και τη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο ο οποίος εντέλει μας οδήγησε στην κρίση.
* Θεωρείτε πως ο τρόπος της διαπραγμάτευσης που έγινε, πριν η χώρα εισέλθει στον αστερισμό των μνημονίων, υπήρξε ορθός;
- Πολλά πράγματα δεν έγιναν τότε όπως θα έπρεπε. Δεν παραγνωρίζω βέβαια την πιεστικότητα της συγκυρίας. Ωστόσο δεν μπορώ να αντιληφθώ για πoιό λόγο αποδεχθήκαμε φερ’ ειπείν η αύξηση των εσόδων να προέλθει σε ποσοστό 70% από την επιβολή φόρων και μόνο σε ποσοστό 30% από την περιστολή των δαπανών του κράτους. Αναρωτιέμαι γιατί τόση μεταρρυθμιστική δειλία όταν μπήκαμε στον αναπνευστήρα της εντατικής. Κατά τη γνώμη μου η χώρα διαπραγματεύθηκε ένα κακό πρόγραμμα διάσωσης και στο σημείο αυτό δεν δυσκολεύομαι να συμφωνήσω με τις διαπιστώσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Αντιθέτως καθόλου δεν με βρίσκουν σύμφωνο απόψεις που ακούγονται από ανθρώπους που χειρίστηκαν τη διαπραγμάτευση εκείνη την περίοδο πως «έβαλαν το κεφάλι τους στον τορβά», ενώ θα έπρεπε να είναι λιγότερο αμετροεπείς και περισσότερο αυτοκριτικοί.
* Σήμερα όμως τι πρέπει να γίνει, ποια στάση οφείλει ν’ ακολουθήσει η χώρα;
- Έχω τη βεβαιότητα πως άλλος δρόμος από τη σθεναρή προσήλωση στην αλήθεια προς τους πολίτες και την ευθύνη για συνέχιση των μεταρρυθμίσεων δεν υπάρχει. Στην παρούσα συγκυρία οφείλουμε να ολοκληρώσουμε την συμφωνία/αξιολόγηση με τους εταίρους μας μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου και στη συνέχεια να διαπραγματευθούμε μαζί τους ζητώντας διευκολύνσεις και αναπτυξιακά προγράμματα παραγωγικής ανασυγκρότησης. Κάτι τέτοιο όμως προϋποθέτει υλοποίηση των δεσμεύσεών μας για μεταρρυθμίσεις. Απαιτεί επίσης ευρύτερες πολιτικές συναινέσεις, σταθερό πολιτικό περιβάλλον και εθνική διαπραγματευτική ομάδα στη βάση ενός συμφωνημένου σχεδίου. Αυτά είναι που προτείνει το ΠΑΣΟΚ προς τους πολίτες και φιλοδοξεί να συμβάλει, με την αυξημένη καταγραφή του στις κάλπες,ώστε να γίνουν πράξη. Γι’ αυτό τόσο ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγ. Βενιζέλος όσο και όλα τα στελέχη της Δημοκρατικής Παράταξης αντιστρατευόμαστε και τους κινδυνολογικούς αφορισμούς αλλά και τις ανέφικτες υποσχέσεις που εκτοξεύονται σωρηδόν σ’ αυτή την προεκλογική περίοδο από τους μονομάχους του σύγχρονου διπολισμού. Η πατρίδα μας έχει ανάγκη όσο ποτέ άλλοτε τα τελευταία σαράντα χρόνια να πρυτανεύσουν η ευθύνη και οι συναινετικές προσεγγίσεις.
* Νομίζετε πως μπορούν οι καθημαγμένοι σε πολλές περιπτώσεις πολίτες από τα προβλήματα της ανεργίας, της υπερφορολόγησης, της απογοήτευσης και της οργής να ακούσουν όσα λέτε ως ΠΑΣΟΚ, τη στιγμή που, μαζί με τη ΝΔ, λογίζεστε ως υπεύθυνοι γι’ αυτή την κρίση;
- Κοιτάξτε. Έχω ήδη παραπάνω, σε αποστροφές του λόγου μου, αναγνωρίσει τις διαχρονικές ευθύνες του κόμματός μου. Δεν τις απέκρυψα, ούτε προσπάθησα να τις συσκοτίσω. Όπως και αναφέρθηκα στις ευθύνες συνολικά του πολιτικού συστήματος για την κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει. Για παράδειγμα. Υπάρχει κάποιος σήμερα που αμφισβητεί πως ο λαϊκισμός διέτρεχε και τις δεξιές και τις κεντρώες και τις αριστερές πολιτικές δυνάμεις; Υπάρχει κάποιος που αρνήθηκε τα δανεικά που επί χρόνια πολλά μας εξασφάλισαν ένα βιοτικό επίπεδο δυσανάλογα υψηλό σε σχέση με τις πραγματικές δυνατότητες της οικονομίας μας, την οποία δεν εκσυγχρονίσαμε ούτε της δώσαμε έναν σαφή παραγωγικό προσανατολισμό; Όχι, ασφαλώς. Από την άλλη πλευρά κατανοώ τη δυσπιστία, την απογοήτευση και την αγανάκτηση των συμπολιτών μας. Ωστόσο αδυνατώ να μην αναφέρω πως το ΠΑΣΟΚ, με τη στάση του όλα αυτά τα χρόνια, συνετέλεσε ώστε να μείνει η χώρα όρθια. Το πλήρωσε πολύ ακριβά. Σήμερα στη δίνη μιας εθνικής κρίσης δεν μπορούμε να κοιτάμε προς το παρελθόν. Πρώτιστα το μέλλον πρέπει να μας ενδιαφέρει. Κι αυτό εξασφαλίζεται από την υπεύθυνη και σταθερή πορεία που προτείνουμε για την απαλλαγή από τα μνημόνια και τη συντεταγμένη και με σχέδιο πορεία προς το κοινό, με τις άλλες χώρες, ευρωπαϊκό μας μέλλον.
* Επιτρέψτε μου ένα πιο προσωπικό ερώτημα κ. Φλώρο. Για ποιο λόγο θα μπορούσε κάποιος σήμερα να σας ψηφίσει. Τι πιστεύετε πως κομίζετε στην πολιτική πραγματικότητα του 2015;
- Αν και συνηθίζω να μιλώ ελάχιστα για τον εαυτό μου, θα μπορούσα να σας πω ότι οι γνώσεις μου γύρω από τα θέματα της οικονομίας αλλά κυρίως η ενασχόλησή μου με τις επιχειρήσεις, τις επενδύσεις και τη διεθνή οικονομική πραγματικότητα μου δίνουν, νομίζω, το δικαίωμα να θεωρώ πως μπορώ να προσφέρω για την επίτευξη όσων προανέφερα ως αναγκαίων να γίνουν. Επίσης, όπως πολύ καλά σας είναι γνωστό, η ενασχόλησή μου με την πολιτική έχει μακρύ και βιωματικό περιεχόμενο. Η γαλούχησή μου έγινε μέσα από τους διαχρονικούς αγώνες του πατέρα μου, πάντα με τις προοδευτικές δυνάμεις αυτού του τόπου, για ένα μέλλον αντάξιο των Ελλήνων. Πιστεύω ακράδαντα πως όσοι έχουν σε κάποια περίοδο υπηρετήσει το δημόσιο συμφέρον, θα πρέπει, στις δύσκολες για τη χώρα στιγμές, να αναλαμβάνουν ευθύνες και να στέκονται όρθιοι δίνοντας τη μάχη ακόμη κι αυτή η μάχη είναι άνιση.
