ΠΑΡΙΣΙ
Στη Σύνοδο για το Κλίμα που πραγματοποιείται στο Παρίσι, οι διαπραγματευτές της διεθνούς κοινότητας έχουν μπροστά τους ένα προσχέδιο της νέας συμφωνίας κατά της κλιματικής αλλαγής -ένα λαβυρινθώδες κείμενο που ακόμα και οι καλύτεροι δικηγόροι θα έβρισκαν ακατάληπτο.
Η διεθνής συμφωνία, η οποία θα πρέπει να υπογραφεί μέχρι τη λήξη της Συνόδου στις 11 Δεκεμβρίου, έχει στόχο να περιορίσει την άνοδο της θερμοκρασίας μέχρι τα τέλη του αιώνα στους 2 βαθμούς Κελσίου πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα.
Είναι πιθανότατα η πιο περίπλοκη διεθνής συμφωνία που έχει επιχειρηθεί ποτέ, σχολιάζει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Δεδομένου ότι η συμφωνία προβλέπει ότι κάθε χώρα πρέπει να συγκρατήσει ή να περιορίσει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, κάτι που επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό την οικονομία, κάθε λέξη πραγματικά μετράει.
Ένα βασικό σημείο διαφωνίας είναι το εάν η συμφωνία θα χρησιμοποιεί τη λέξη «θα», η οποία υποδηλώνει δεσμευτικά μέτρα, ή τον όρο «θα έπρεπε», που είναι απλώς μια κατευθυντήρια γραμμή.
Το δίλημμα δεν τίθεται μόνο μία φορά αλλά 34 στο προσχέδιο της συμφωνίας.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι εναλλακτικές διατυπώσεις μπαίνουν σε παρενθέσεις μέχρι να ληφθεί η τελική απόφαση. Και το αποτέλεσμα είναι ένα πυκνό κείμενο 54 σελίδων, τόσο μπερδεμένο που σχεδόν προκαλεί γέλιο:
«(Κάθε συμμετέχων) (Όλοι οι συμμετέχοντες)(αναγνωρίζοντας την αρχή των κοινών αλλά διαφοροποιημένων ευθυνών και των αντίστοιχων δυνατοτήτων) (θα) (θα έπρεπε) (άλλο) (διατυπώνουν) (ετοιμάζουν) (επικοινωνούν) (υποβάλουν) (διατηρούν) (ενημερώνουν) τακτικά και (θα) (θα έπρεπε) (άλλο) (εφαρμόζουν) (ικανοποιούν) τις (προτεινόμενες) εθνικά καθορισμένες (δεσμεύσεις) (συνεισφορές) (δράσεις)».
Τον περασμένο Οκτώβριο, οι διοργανωτές της Συνόδου προσπάθησαν να μικρύνουν το προσχέδιο στις 20 σελίδες, όμως οι διαπραγματευτές αντέδρασαν και το κείμενο ξαναφούσκωσε σε περισσότερες από 50.
Όπως αποφάνθηκε η ομάδα νομικών Deconstructing Paris («Αποδομώντας το Παρίσι»), «οι βασικές λειτουργικές διατάξεις και οι κεντρικές παράμετροι παραμένουν αντικείμενο έντονης αμφισβήτησης».
Ένα από τα ακανθώδη ζητήματα είναι το εάν η συμφωνία θα περιλαμβάνει τον όρο decarbonization (απεξάρτηση από τον άνθρακα) και αν θα προβλέπει χρονοδιάγραμμα για μηδενισμό των εκπομπών το 2050, το 2070 ή το 2100.
«Ο συγκεκριμένος στόχος σταθεροποίησης των εκπομπών, το χρονικό πλαίσιο και οι εθνικές συνεισφορές παραμένουν άλυτα θέματα. Αν μη τι άλλο, οι παράγραφοι αυτές είναι ακόμα πιο δύσκολο να γίνουν κατανοητές σε σχέση με προηγούμενα προσχέδια» διαμαρτύρονται οι δικηγόροι του Deconstructing Paris.
Επισημαίνουν ακόμα ότι το τελευταίο προσχέδιο δεν κάνει καμία αναφορά για τη μείωση της χρήσης ορυκτών καυσίμων σε παγκόσμιο επίπεδο.
«Η συνεχιζόμενη αυτή παράλειψη υπονοεί ότι θεωρείται μη ρεαλιστική από πολιτική άποψη η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής με άμεση εξέταση της παραγωγής ορυκτών καυσίμων» λέει η νομική ομάδα.
Οι 195 χώρες που συμμετέχουν στη Σύνοδο έχουν ορίσει ομάδα εργασίας, αποτελούμενη από 80 μέλη, η οποία εξετάζει το κείμενο λέξη προς λέξη. Εκτός από αυτήν την ομάδα, η οποία συναντάται ακόμα και αρκετές φορές την ημέρα με τους εκπροσώπους της διεθνούς κοινότητας, υπάρχουν και δευτερεύουσες, ή «ανεπίσημες» ομάδες που εξετάζουν επιμέρους ζητήματα όπως η παροχή βοήθειας στις αναπτυσσόμενες και ευάλωτες χώρες.
Πηγή: in.gr.
