Είναι γνωστή η απόκλιση του προϋπολογισμού της χώρας κατά τις προεκλογικές χρονιές σε όλη τη μεταπολίτευση. Τα ελλείμματα πολλαπλασιάζονταν με κάθε μορφής παροχές ή δήθεν φιλολαϊκές προσφορές που στην αμέσως επόμενη των εκλογών περίοδο συνήθως επιστρέφονταν με κάποιο τρόπο. Φυσικά η παρούσα κυβέρνηση δεν φαίνεται να θέλει να μας εκπλήξει θετικά. Όπως δείχνουν τα πράγματα μάλλον αρνητικά θα το κάνει, ξεπερνώντας τα όρια σε κρίσιμη για τη χώρα περίοδο.
Συχνά ακούγεται ότι για να είσαι πολιτικός χρειάζεται να διαθέτεις και κάποιο θράσος. Δεν αποδέχομαι εύκολα τέτοιες γενικεύσεις. Όμως οι πρόσφατες δηλώσεις του πρωθυπουργού κ. Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη στην ομιλία του για το Μετρό της συμπρωτεύουσας προκάλεσαν ομολογουμένως κάποιους συνειρμούς που θέλω να μοιραστώ με το κοινό της Θεσσαλίας.
Ο κ. Τσίπρας αναφερόμενος στο έργο αυτό δήλωσε ότι παρέλαβαν «ερειπωμένα εργοτάξια… διαφωνίες για επίλυση τεχνικών ζητημάτων, νομικές εμπλοκές, διεκδίκηση απίστευτων αποζημιώσεων για καθυστερήσεις…». Υπερασπίσθηκε τον συμβιβασμό της Κυβέρνησής του απέναντι στις απαιτήσεις των εργολάβων με μόλις 188 εκατ. ευρώ και με έπαρση σημείωσε ότι «κάτι περισσότερο από 900 εκατομμύρια από τα χρήματα του ελληνικού λαού σώθηκαν».
Πραγματικά δεν γνωρίζω ποιες ακριβώς δυσκολίες οδήγησαν τα έργα του Μετρό της Θεσσαλονίκης σε στασιμότητα έως ότου αυτές ξεπερασθούν και προχωρήσουν οι εργασίες, κάτι που είναι απόλυτα λογικό να πιστώνεται στη σημερινή κυβέρνηση. Έτσι ή αλλιώς τέτοιου είδους προβλήματα δημιουργούνται συχνά στα τεχνικά έργα, όπως π.χ. σε εμάς εδώ στη Θεσσαλία με τα έργα της Κάρλας που είχαν για χρόνια «κολλήσει» και που με πρωτοβουλία της πολιτικής ηγεσίας της Περιφέρειας Θεσσαλίας και των τεχνικών της υπηρεσιών τελικά μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες, φθάσαμε στην περάτωση του έργου που με λίγες βελτιώσεις θα λειτουργήσει στο επόμενο διάστημα λύνοντας σημαντικά περιβαλλοντικά προβλήματα και θα καλύψει αρδευτικές ανάγκες.
Ακούγοντας όμως τις απαξιωτικές για τους πολιτικούς του αντιπάλους δηλώσεις του κ. Τσίπρα, αναρωτήθηκα εάν ισχύει το ίδιο και για εκείνον και την Κυβέρνησή του, που εδώ και τέσσερα ολόκληρα χρόνια έχουν εγκαταλείψει στο έλεος των καιρικών φαινομένων χρησιμότατα ημιτελή έργα επί του Άνω Αχελώου, όπως το φράγμα της Συκιάς και τη σήραγγα μεταφοράς νερού προς τη Θεσσαλία (στο Μουζάκι) με όλους τους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται. Σημειώνω ότι στο Αναπτυξιακό Συνέδριο της Θεσσαλίας ο ίδιος ανέφερε ότι θα επανεξετάσει το θέμα του Υδροηλεκτρικού έργου της Συκιάς ενώ ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης επισκέφθηκε τα έργα και επομένως έχει άμεση εικόνα της κατάστασης των έργων και των κινδύνων.
Οι επενδύσεις στα δύο αυτά έργα (από το 1996 και μάλιστα από όλες τις Κυβερνήσεις) έχουν ξεπεράσει το ποσό των 650 εκατ. ευρώ (σε επικαιροποιημένες τιμές) και αποτελούν αυτή τη στιγμή τη μεγαλύτερη επένδυση στη Θεσσαλία. Τα έργα επανειλημμένα εγκρίθηκαν από τη Βουλή των Ελλήνων και μάλιστα με ισχυρότατες πλειοψηφίες, πολύ μεγαλύτερες από αυτές που «διαθέτει» η σημερινή Κυβέρνηση ώστε να δικαιολογείται τέτοια εχθρική στάση κατά των έργων.
Μήπως λοιπόν ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του οφείλουν να δώσουν κάποιες εξηγήσεις για όσα συμβαίνουν στη Θεσσαλία και τον Αχελώο; Γιατί άραγε απαιτούν η δική τους στάση να χαρακτηρίζεται «υπεύθυνη» και των κυβερνήσεων της τελευταίας 20ετίας στο Μετρό Θεσσαλονίκης «ανεύθυνη»;
Όπως και να έχει το θέμα, η κυβέρνηση στο θέμα του Αχελώου είναι εκτεθειμένη. Και όσο και εάν τηρεί «σιγήν ιχθύος», οι Θεσσαλοί έχουν αντιληφθεί πλέον αφενός τα συμφέροντα που υπηρετούν (ενεργειακά κ.λ.π.), αφετέρου τη σκοπιμότητά τους να συντηρήσουν τις ιδεοληψίες σε ένα περιορισμένο κοινό, στο οποίο εδώ και χρόνια, καλλιεργούσαν το μίσος κατά των έργων. Τώρα ως Κυβέρνηση όλα τα βρίσκουν μπροστά τους. Σπεύδουν, «για τα μάτια του κόσμου», να βρούνε τελευταία στιγμή κάποιες τεχνικές λύσεις για την αποφυγή καταρρεύσεων στο φράγμα και στη σήραγγα και προτίθενται να ξοδέψουν κάπου 15 εκατ. ευρώ για να σταματήσουν τη δυσάρεστη εξέλιξη.
Καλή προσπάθεια αλλά δεν πείθει. Και το 2019, που όλοι και σε όλα τα επίπεδα θα κριθούν για τις πολιτικές τους, οι Θεσσαλοί, αλλά και οι Έλληνες γενικότερα, δεν –ξέρω αν - προτίθενται να αγνοήσουν την ανεύθυνη στάση τους, που έχει ως αποτέλεσμα να «ξεχνάνε» επενδύσεις 650 εκατ. ευρώ που κινδυνεύουν να τιναχθούν στον αέρα από τον μόχθο του ελληνικού λαού ! Μήπως είναι καιρός να προσαρμοσθούν στις νέες συνθήκες, να αναθεωρήσουν τους χρόνιους δογματισμούς κατά της υδροηλεκτρικής ενέργειας και να αξιοποιήσουν κατά πιο ορθολογιστικό τρόπο τα χρήματα των φορολογουμένων;
Από τον Φάνη Γέμτο, γεωπόνο, ομότιμο καθηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, μέλος της Επιτροπής Πρωτοβουλίας για τον Αχελώο
