«Σήμερα 5 Ιουνίου, Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος, οφείλουμε να ξανασυλλογιστούμε την άρρηκτα δεμένη μοίρα μας με τη φύση, την ποιότητα του περιβάλλοντος, τη συνύπαρξη με όλα τα έμβια όντα, τη διαχείριση των φυσικών πόρων προς όφελος όλων και για την πρόσβαση όλων σε αυτούς», σημειώνει σε δήλωσή της η βουλευτής Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ Ηρώς Διώτη, η οποία ως Πρόεδρος της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας του Περιβάλλοντος επισημαίνει: «Η οικολογική κρίση και η κλιματική αλλαγή είναι συνθήκες που αλλάζουν βίαια τις ζωές των ανθρώπων και την κατάσταση του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο ζούμε. Πέρα από κάθε αμφιβολία, οι φτωχοί άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη αλλά και στην χώρα μας είναι αυτοί που πλήττονται περισσότερο από την επιδείνωση των συνθηκών και αυτοί που αντιμετωπίζουν ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση στις ζωές τους.
Το κυρίαρχο μέχρι σήμερα πρότυπο παραγωγής και κατανάλωσης, σε συνθήκες ακραίου νεοφιλελευθερισμού, δεν μπόρεσε φυσικά να καλύψει βασικές ανάγκες της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας και αυτός είναι ένας ακόμα λόγος που στη χώρα μας συνέβη μια ιστορική αλλαγή στις εκλογές της 25ης Γενάρη.
Η διέξοδος από αυτή τη σύνθετη οικονομική, κοινωνική και οικολογική κρίση μπορεί να προέλθει μόνο μέσα από ένα συνειδητό και συνολικό κοινωνικοπολιτικό αναπροσανατολισμό και σ’ αυτή την ρότα πρέπει να προχωρήσουμε χωρίς ενδοιασμούς.
Στην χώρα μας μετά τα μνημονιακά χρόνια που προηγήθηκαν, περιβαλλοντικά και οικολογικά υπήρξε τρομακτική επιδείνωση από την εγκατάλειψη, από το ξήλωμα κάθε προστατευτικής για το περιβάλλον νομοθεσίας, από την εξυπηρέτηση άπληστων διεκδικήσεων επιχειρηματιών, από τις πρόχειρες και άνευ σχεδίου υποτιθέμενες επενδύσεις σε πολλούς τομείς όπως η ενέργεια κ.α. Αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών ήταν όχι μόνο ανάπτυξη να μην υπάρχει, αλλά να αποστερηθεί η κοινωνία βασικών πόρων για την ανάπτυξή της και την ευημερία της.
Ως κυβέρνηση της Αριστεράς έχουμε το καθήκον και προσπαθούμε να αλλάξουμε αυτή την πορεία και σε αυτούς τους τομείς. Για μας, το περιβάλλον αποτελεί αναπαλλοτρίωτο, συλλογικό πόρο της κοινωνίας».
