«Γιατί η Μεσοχώρα δεν είναι ΑΠΕ;». Προκληθείσα μέσω των «Ψιθυριστών», η περιφερειακή παράταξη "Οικολογική Θεσσαλία" επανέρχεται στο θέμα επιχειρηματολογώντας σχετικά, με επιστολή του επικεφαλής της Νίκου Πουτσιάκα, ο οποίος σημειώνει μεταξύ άλλων:
«Προκαλεί, πραγματικά, ιδιαίτερη έκπληξη η αναφορά σας για την «Οικολογική Θεσσαλία» «Αξιοποιώντας κάποιο μυστηριώδες Αλάθητο...», ιδιαίτερα δε όταν αυτή διατυπώνεται από άτομα, τα οποία έως και προσφάτως, ίσως ακόμη, πίστευαν ότι η υπόθεση Αχελώου ήταν θέσφατο και μονόδρομος και ως τέτοια την παρουσίαζαν στον δημόσιο διάλογο και πολύ περισσότερο στις ιδιωτικές συζητήσεις χωρίς να θέλουν να ακούσουν καμία άλλη άποψη.
Να διευκρινίσουμε ότι εμείς, όχι μόνο από αλάθητο δεν διακατεχόμαστε, αντιθέτως «μελετάμε τας γραφάς» και προσπαθούμε να τις μελετήσουμε όλες. Όντως έχουμε επιλέξει, κοπιώδεις, είναι αλήθεια, διεπιστημονικές προσεγγίσεις για τα θέματα με τα οποία καταπιανόμαστε, όσο φυσικά μας το επιτρέπουν οι δυνάμεις μας και τα εκάστοτε χρονικά όρια.
Είναι γεγονός ότι η επιχειρηματολογία μας δεν ήταν εκτενής, αλλά αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα ΜΜΕ θέτουν περιορισμούς για την έκταση των, υπό δημοσίευση, κειμένων.
Βλέπετε δεν είχαμε, επίσης το προνόμιο να δημοσιεύσουμε σε επίσημους θεσμικούς ηλεκτρονικούς ιστοτόπους τους οποίους διαχειρίζονται «επιστημονικοί συνεργάτες» που δεν γνωρίζουμε με ποιόν τρόπο επιλέχθηκαν και απ’ ότι φαίνεται έχουν αναλάβει «εργολαβικά» την υποστήριξη της εκτροπής του Αχελώου (άμεσης ή έστω έμμεσης) και θέτουμε εδώ, καθαρά, ζήτημα θεσμικής λειτουργίας της Αυτοδιοίκησης στο συγκεκριμένο θέμα, στο οποίο θα επανέλθουμε το προσεχές διάστημα. Οι οποίοι, ειρήσθω εν παρόδω, έχουν αξιοθαύμαστες χαμαιλεόντιες ικανότητες, αφού παρουσιάζονται a la carte και σε καθημερινό, σχεδόν, επίπεδο υπό την σκέπη άλλου φορέα κάθε φορά, τη μια του ΤΕΕ, την άλλη της ΕΘΕΜ, την παράλλη του ΓΕΩΤΕΕ, ενίοτε ως ιδιώτες, ως συνεργάτες κ.τλ.
1. Γιατί η Μεσοχώρα δεν είναι ΑΠΕ; Όσοι ανήκουμε στον ευρύτερο χώρο της πολιτικής οικολογίας, συνήθως, εμπιστευόμαστε περισσότερο τους επιστήμονες και τους ειδικούς διεθνείς οργανισμούς από ότι τους πολιτικούς ή τους ξερόλες της γειτονιάς μας και βεβαίως αντλούμε τη δύναμή μας από τη νομιμότητα, καθώς σεβόμαστε το Σύνταγμα, τους νόμους και τις οδηγίες που έχει υπογράψει η χώρα μας και αρνούμαστε να υποστηρίξουμε οτιδήποτε κρίνεται παράνομο από τα ανώτερα δικαστήρια. Με το νόμο 2773/1999 τα υδροηλεκτρικά, που θεωρούνται ΑΠΕ στην Ελλάδα, είναι αυτά με εγκατεστημένη ισχύ έως και 10 ΜW, ενώ με τον ν. 3468/2006 το όριο ανέβηκε στα 15 MW. Το όριο αυτό είναι 3 ΜW στην Ιταλία, 5 ΜW στην Αγγλία, 8 ΜW στη Γαλλία, 10 ΜW σε Ισπανία-Βέλγιο και 30 ΜW στις ΗΠΑ. Στην περίπτωση των μικρών Υδροηλεκτρικών με φράγμα, σύμφωνα με τη Διεθνή Επιτροπή Μεγάλων Φραγμάτων (ICOLD), ένα φράγμα θεωρείται ως μικρό, όταν το ύψος του είναι μικρότερο από τα 15 μέτρα. Επί της ουσίας η ηλεκτρική ενέργεια, που παράγεται από μεγάλα Υ/Η έργα δεν είναι ανανεώσιμη, καθώς καταστρέφει τον πόρο που χρησιμοποιεί για την παραγωγή της ηλεκτρικής ενέργειας. Μήπως η άδικη κατηγορία που μας απευθύνθηκε, μάλλον αφορά τους αμετανόητους θιασώτες της «εκτροπής», οι οποίοι εννοούν να συνεχίζουν μια παρανομία; Τα συγκεκριμένα έργα έχουν κριθεί 14 φορές παράνομα από το ΣτΕ αλλά και το ευρωπαϊκό δικαστήριο. Δεν είναι παράξενο αυτοί που την υποστηρίζουν να επιτίθενται σε όσους θέλουν να εφαρμοστεί η δικαιοσύνη;
2. Για τον κίνδυνο καταστροφών. Η αντιμετώπιση κάθε προβλήματος εξαρτάται από τον σχεδιασμό που θα γίνει. Πιθανές καταστροφές από τη μη λειτουργία του φράγματος θα πρέπει να προβλεφθούν και να αντιμετωπιστούν όπως και οι πιθανές καταστροφές που πιθανόν να συμβούν από τη λειτουργία του. Και επειδή δεν έχει προβλεφθεί τίποτα είναι καιρός να γίνει. Θα πρέπει λοιπόν να γίνει μια μελέτη αποκατάστασης του ποταμιού και της περιοχής γύρω από το φράγμα που θα περιγράφει τη μελλοντική του χρήση και την προστασία της περιοχής από αυτή. Και μάλιστα θα πρέπει, είτε να γίνει δωρεάν από αυτούς που τόσα χρόνια κέρδισαν εκατομμύρια από τη συνέχιση των μελετών και των έργων ή να χρηματοδοτηθεί από όσους επέμεναν να συνεχίζουν αυτή την ανοησία. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ζητάμε επικαιροποίηση της μελέτης, για να δούμε συνολικά και σε όλες τις διαστάσεις τα θέματα του έργου και εάν από αυτό προκύψει κάτι διαφορετικό από τις απόψεις μας εδώ είμαστε για να το δεχθούμε».
Και ο κ. Πουτσιάκας καταλήγει: «Εμείς θα διατυπώνουμε τις απόψεις μας ελεύθερα και θα τις υποστηρίζουμε με θέρμη διότι δεν έχουμε καμία εξάρτηση από κανέναν και λογοδοτούμε μόνο στον θεσσαλικό λαό. Αν από μελέτες προκύψουν στοιχεία που θα μας οδηγούν στο να αναθεωρήσουμε κάποιες από τις απόψεις μας, σας διαβεβαιώνουμε ότι θα τηρήσουμε στο ακέραιο τη γαλλική ρήση «Il n’y a que les cons qui ne changent pas d’avis». (σ.σ. Μόνο ηλίθιοι δεν αλλάζουν τα μυαλά τους).
