Από το διάστημα αυτό μέχρι και σήμερα μόνο σποραδικές μονογραφίες σε εφημερίδες και περιοδικά έχουν εντοπιστεί, οι οποίες κυρίως ασχολούνται μεμονωμένα με προσωπικότητες της ιατρικής επιστήμης που έδρασαν στην πόλη μας.
Ο Αχιλλέας Καλτσάς μέλος της Φωτοθήκης Λάρισας του Ομίλου Φίλων της Θεσσαλικής Ιστορίας, έχει την περιέργεια να αναδιφά ψηφιοποιημένα αρχεία από παλιές εφημερίδες, περιοδικά και βιβλία και την ικανότητα να εντοπίζει σ’ αυτά διάφορα ιστορικά τεκμήρια τα οποία αφορούν την πόλη μας. Πρόσφατα στο φύλλο της 25ης Ιουλίου 1922 της εφημερίδας του Βόλου «Θεσσαλία», εντόπισε τη δημοσιευόμενη σήμερα διαφημιστική φωτογραφία της Οφθαλμολογικής Κλινικής του Κωνσταντίνου Ισμυρίδου στη Λάρισα. Ήταν η περίοδος που η εφημερίδα «Ελευθερία» δεν είχε ακόμα κυκλοφορήσει και υπήρχε μόνον η «Μικρά», η οποία προσπαθούσε με τα λιγοστά τεχνικά μέσα που διέθετε, να κυκλοφορεί καθημερινά, χωρίς όμως να το κατορθώνει εντελώς. Για τον λόγο αυτό οι κάτοικοι της θεσσαλικής πρωτεύουσας διάβαζαν τακτικά την εφημερίδα του Βόλου, η οποία με τη σειρά της φρόντιζε να έχει άφθονη Λαρισαϊκή ειδησεογραφία.
Για την κλινική αυτή του Κων. Ισμυρίδη γνωρίζουμε ότι ήταν η πρώτη του στη Λάρισα. Στο ίδιο οίκημα ήταν το ιατρείο και η κατοικία του. Βρισκόταν επί της σημερινής οδού Μανδηλαρά. Δεν γνωρίζουμε όμως σε ποιο σημείο ακριβώς. Την περίοδο εκείνη η οδός αυτή δεν ήταν συνεχής όπως σήμερα, αλλά στην περιοχή της Τρίγωνης πλατείας διακόπτονταν και από το σημείο αυτό μέχρι τη συμβολή της με την οδό Ηπείρου ονομαζόταν οδός Πρωτεσιλάου, ενώ από την Τρίγωνη πλατεία μέχρι την Υψηλάντου ονομαζόταν Ιπποκράτους. Κάποια στιγμή τα δύο τμήματα ενώθηκαν. Μεταπολεμικά ονομάστηκε οδός Βασιλέως Παύλου και μετά την μεταπολίτευση Μανδηλαρά. Αυτός είναι και ο λόγος που η Λάρισα δυστυχώς δεν έχει οδό αφιερωμένη στον πατέρα της ιατρικής, παρόλο που έζησε, εξάσκησε την ιατρική, απεβίωσε και ενταφιάστηκε στη Λάρισα. Αργότερα, όταν ο χειρουργός Ιωάννης Τριπουλάς έκανε τη δική του κλινική στην οδό Γαληνού, φιλοξένησε και την Οφθαλμολογική Κλινική του Ισμυρίδη [1].
Στη συνέχεια θα αναφέρουμε ορισμένα βιογραφικά στοιχεία του Κων. Ισμυρίδη. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, χωρίς να γνωρίζουμε το ακριβές έτος. Όταν τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές του, ήλθε στην Αθήνα όπου φοίτησε στην Ιατρική Σχολή και εν συνεχεία απέκτησε την ειδικότητα του οφθαλμιάτρου. Μετά το τέλος των σπουδών του επέστρεψε στην Πόλη, με σκοπό να ακολουθήσει επαγγελματική καριέρα. Είχε όμως την ατυχία να βρεθεί μέσα στη δίνη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και καθώς η Τουρκία είχε συμμαχήσει με τη Γερμανία και την Αυστροουγγαρία, αναγκάστηκε να στρατολογήσει όλους τους άνδρες της χώρας της, ασχέτως φυλής. Για να αποφύγει τη στράτευση ο Ισμυρίδης έφυγε κρυφά από την Κωνσταντινούπολη για τη Θεσσαλονίκη, με σκοπό να προωθηθεί στην Αθήνα. Στο ταξίδι του με το τρένο προς την πρωτεύουσα, η αμαξοστοιχία σταμάτησε υποχρεωτικά στη Λάρισα για πολλές ημέρες, επειδή είχαν καταστραφεί οι σιδηροδρομικές γραμμές από τα βαριά καιρικά φαινόμενα τα οποία είχαν προηγηθεί. Το γεγονός αυτό τον ανάγκασε να παραμείνει στην πόλη μας, να γνωριστεί με τους συναδέλφους του και να διαπιστώσει από κοντά τα κενά που υπήρχαν όσον αφορά τις ιατρικές ειδικότητες. Ιατρός εξειδικευμένος στην οφθαλμολογία δεν υπήρχε κανείς και οι συνάδελφοί του τον συμβούλευσαν να παραμείνει και να εργαστεί επαγγελματικά κοντά τους. Απ’ όλους περισσότερο τον επηρέασε ο χειρουργός Ιωάννης Τριπουλάς [2], ο οποίος είχε και ίδιος τους αυτούς ενδοιασμούς με τον Ισμυρίδη πριν αποφασίσει να παραμείνει στη Λάρισα και του επεσήμανε με έμφαση την απουσία από την πόλη ειδικού οφθαλμιάτρου. Και τελικά ενέδωσε.
Το 1919 νοίκιασε το διώροφο σπίτι της φωτογραφίας στο οποίο στέγασε το ιατρείο με την κλινική του. Την ίδια χρονιά νυμφεύθηκε την Παλμύρα (+ 1973), κόρη του ιατρού Ιωάννη Αστεριάδη, με την οποία απέκτησαν τρία αγόρια. Τον Μάνο (+ 2006) ο οποίος αναδείχθηκε υψηλόβαθμο στέλεχος της Εθνικής Τράπεζας, τον Ιωάννη (+ 1991) ο οποίος έγινε ιατρός και συνέχισε την οικογενειακή παράδοση στην οφθαλμολογία και τον Τάκη ο οποίος εργάστηκε στην Αγροτική Τράπεζα.
Εκτός όμως από την ιατρική επιστήμη ο Κώστας Ισμυρίδης είχε και ένα σπουδαίο χάρισμα. Ήταν θαυμάσιος βιολιστής και βρήκε εδώ στη Λάρισα τη μουσική κίνηση που αναζητούσε για να ικανοποιήσει το ταλέντο του. Συμμετείχε σε συναυλίες με μικρά οργανικά σύνολα, συνόδευε λυρικούς τραγουδιστές σε επίσημες εμφανίσεις.
Ο Κων. Ισμυρίδης απεβίωσε στις 10 Φεβρουαρίου 1937 και ενταφιάστηκε στη Λάρισα. Άφησε στην πόλη αγαθή μνήμη σαν εξαιρετικός άνθρωπος και σπουδαίος οικογενειάρχης, ο οποίος δεν περιορίστηκε μόνον στην επιστήμη του, αλλά συγχρόνως ανέπτυξε μουσική, φιλανθρωπική και κοινωνική δράση, αισθητή στην αναπτυσσόμενη προπολεμική Λάρισα.
[1]. Στο σπουδαίο αρχείο παλιών εφημερίδων της Λάρισας του Θανάση Μπετχαβέ εντοπίστηκε διαφήμιση στο φύλλο της εφημερίδας «Κήρυξ» της 4ης Οκτωβρίου 1932 η οποία αναφέρει ότι η Οφθαλμολογική Κλινική του Ισμυρίδη βρίσκεται στην κλινική «Ευαγγελισμός» επί της οδού Γαληνού, κοντά στο κτίριο της Ηλεκτρικής Εταιρείας, του μετέπειτα ΟΥΗΛ. Προφανώς συστεγάστηκε με την κλινική του Τριπουλά που υπήρχε σ’ αυτή την οδό.
[2]. Ο Ιωάννης Τριπουλάς (1885-1973) καταγόταν από την Ικαρία και μετά από σπουδές στην Αθήνα και το Παρίσι εντάχθηκε στο υγειονομικό σώμα του στρατού. Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων και αργότερα κατά την γαλλική κατοχή της Λάρισας το 1917 βρέθηκε να υπηρετεί στο στρατιωτικό νοσοκομείο της πόλης μας και όταν απολύθηκε το 1919, επειδή οι εντυπώσεις από την παραμονή του εδώ ήταν πολύ καλές, εγκαταστάτηκε μόνιμα.
