Η τοποθέτηση του καθηγητή του Πανεπιστημίου του Τέξας έγινε κατά την παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Πηλιχού, υπό τον τίτλο «Άουσβιτς - Έλληνες - Αριθμός Μελλοθανάτου», στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.
«Οι Έλληνες Εβραίοι κρατούμενοι, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, είχαν διάφορα στοιχεία που τους κάνουν μοναδικούς και διαφορετικούς σε σχέση με όλους τους άλλους κρατούμενους, είχαν μια μοναδική μοίρα. Έζησαν μια κόλαση επί της Γης».
«Για να μπορέσουν να επιβιώσουν θα έπρεπε να μιλούν γερμανικά, πολωνέζικα - και τα γίντις θα βοηθούσαν - αλλά μιλούσαν μόνο ελληνικά ή λαντίνο. Αυτό τους απομόνωνε από τους άλλους κρατουμένους και δεν μπορούσαν να μιλήσουν ούτε με τους Γερμανούς φρουρούς. Δεν μπορούσαν να εκτελέσουν τις διαταγές, κι αυτό τους έβαζε σε μεγάλο κίνδυνο. Είχαν διαφορετική νοοτροπία και προκαλούσαν την κτηνώδη αντιμετώπιση από τους φρουρούς. Δεν καταλάβαιναν τους άγραφους νόμους του στρατοπέδου, τις συνθήκες, ήταν άνθρωποι φιλικοί, έπρεπε να είσαι πονηρός για να επιβιώσεις στο Άουσβιτς. Ελαχιστοποίησαν έτσι τις δυνατότητές τους να επιβιώσουν» είπε ο κ. Gideon Greif και πρόσθεσε: «Η έκδοση αυτή είναι μια θετική συνεισφορά στη μνήμη των Ελλήνων Εβραίων που υπέφεραν τόσο πολλά μαρτύρια και εκτελέστηκαν από τους ναζί. Οι Εβραίοι της Ελλάδας αξίζουν μια τέτοια γραπτή πηγή και μια τέτοια ιστορική τεκμηρίωση γιατί έτσι δε θα τους ξεχάσουν εύκολα».
«Επί χρόνια ήταν πλήρης η άγνοια για τους Έλληνες Εβραίους στην ιστορία. Ήταν σχεδόν άγνωστη η ελληνική παρουσία στο Μπιρκενάου. Ακόμη και μορφωμένοι άνθρωποι αγνοούν αυτή την πτυχή της ιστορίας, αυτή η πτυχή προκαλεί αυτή την αφόρητη αδικία. Βρισκόμαστε, εδώ, με τον Πηλιχό για να τη διορθώσουμε» είπε ο κ. Gideon Greif.
«Η Τελική Λύση στην Ελλάδα οδήγησε στην πλήρη καταστροφή της ελληνικής εβραϊκής κοινότητας που ανθούσε στην Ελλάδα για πολλές γενιές. Μέσα σε λίγους μήνες εξολοθρεύτηκε όλη η κοινότητα», συνέχισε ο κ. Gideon Greif.
Από την πλευρά του, ο επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας στη Διεθνή Συμμαχία για τη μνήμη του Ολοκαυτώματος και ειδικός γραμματέας Πολιτιστικής και Θρησκευτικής Διπλωματίας Ευστάθιος Λιανός Λιάντης επισήμανε τη δομή του βιβλίου του Γ. Πηλιχού, των ενοτήτων του, τα στοιχεία που παρουσιάζονται για τα τάγματα θανάτου, τη δομή του Άουσβιτς, την οργανωτική λειτουργία του, τα έγγραφα για την «Τελική Λύση», τα αρχεία με τα στοιχεία των θυμάτων, κ.ά.
«Σύμφωνα με τα αρχεία του Άουσβιτς, έφτασαν εκεί, 55.577 άνθρωποι από διάφορες περιοχές της χώρας. Από αυτούς, 42.561 θανατώθηκαν αμέσως μόλις έφτασαν στο στρατόπεδο. Από τους 13.016 που κρίθηκαν ικανοί για δουλειά επέζησαν γύρω στους 1.800, όπως δείχνουν οι αριθμοί εισαγωγής και οι αριθμοί βραχίονα που έδωσε το στρατόπεδο» τόνισε ο κ. Λιανός Λιάντης.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ
Στην ιστορία του ηρωικού μητροπολίτη Ζακύνθου, επί κατοχής, ο οποίος αρνήθηκε να δώσει έστω ένα όνομα, «παρά μόνο το δικό του», στη λίστα των Εβραίων κατοίκων του νησιού που του ζήτησαν οι δυνάμεις κατοχής, αναφέρθηκε ο μητροπολίτης Δωδώνης Χρυσόστομος.
Ο μητροπολίτης Χρυσόστομος της Ζακύνθου τη διηγήθηκε ο ίδιος στον σημερινό μητροπολίτη Δωδώνης, όταν σε ηλικία δεκαπέντε χρονών ο τελευταίος πήγε στο νησί ως κλητήρας στη Μητρόπολη.
«Η μικρά Ζάκυνθος έχει μηδέν θύματα στο Άουσβιτς» είχε πει ο τότε μητροπολίτης Ζακύνθου στον σημερινό μητροπολίτη Δωδώνης. «Όλοι προσπάθησαν εκείνη την εποχή, άλλοι πολύ άλλοι λιγότερο, όμως ο Χρυσόστομος για όλους. Γλίτωσε τους Εβραίους της Ζακύνθου, διακόσιους εξήντα περίπου» πρόσθεσε ο μητροπολίτης Δωδώνης.
Μιλώντας για το έργο του, ο επιμελητής και συγγραφέας της έκδοσης Γιώργος Πηλιχός υπογράμμισε ότι η ιδέα ξεκίνησε όταν ως υπουργός Εξωτερικών, η Ντόρα Μπακογιάννη του ανέφερε ότι είχε παραχωρηθεί στο ελληνικό κράτος το μπλοκ 18 του Άουσβιτς για να στεγάσει εκεί μια έκθεση μνήμης. «Ας κάνουμε ένα λεύκωμα» της πρότεινε ο κ. Πηλιχός.
Από τότε, το 2007 και μετά το πέρας της υπουργικής θητείας της κυρίας Μπακογιάννη, ο συγγραφέας συνέχισε να εργάζεται αναζητώντας αρχεία, στοιχεία, επισκεπτόμενος πολλές φορές το Άουσβιτς και αναζητώντας στοιχεία σε μουσεία στις ΗΠΑ, στη Γερμανία, στη Θεσσαλονίκη, κ.ά.
«Θέλω να δείξω τι κάνει ο άνθρωπος στον άνθρωπο. Τα διδάγματα δεν είναι μονοσήμαντα για τον άνθρωπο και τη συμπεριφορά του. Αφορούν όλη την κοινωνία, πόσο συμμετέχει, πόσο και πώς κινητοποιείται, πόσο αντιστέκεται» συνέχισε ο κ. Πηλιχός και κατέληξε: «Τα μηνύματα αυτά είναι επίκαιρα και στις μέρες μας».
