Στις πρώτες μέρες του 1960 ήταν ένα από τα κύρια θέματα της Λάρισας. Σύμφωνα με στοιχεία της νομομηχανικής υπηρεσίας κατά το έτος 1959 εκδόθηκαν 415 άδειες ανέγερσης οικοδομών.
Από έτος σε έτος όπως αναφέρει το ρεπορτάζ παρατηρείται μείωση της οικοδομικής δραστηριότητας. Χρόνο με τον χρόνο λοιπόν όλο και λιγότερες οικοδομές «σηκώνονταν» στην πόλη.
Οι ειδικοί της εποχής απέδιδαν το φαινόμενο σε δύο αιτίες: η πρώτη ήταν η εξάντληση των ιδιωτικών κεφαλαίων και η δεύτερη (για μαντέψτε, για μαντέψτε) η οικονομική κρίση. Ναι και τότε.
Το επενδυτικό κεφάλαιο, αναφέρεται πως τότε επενδυόταν στην αγορά οικοπέδων. Δηλαδή οι Λαρισαίοι που είχαν λεφτά εκείνη την εποχή αγόραζαν γη και δεν έχτιζαν. Τόσο εντός όσο και εκτός πόλεως.
«Εις το προσεχές μέλλον» προβλέπουν οι ειδικοί στο ρεπορτάζ «διαφαίνεται βελτίωσις της καταστάσεως» και αυτό το βασίζουν στην ανέγερση κατοικιών από τον ΟΕΚ, «εις το Ακ Σαράι». Για όσους δεν κατάλαβαν επρόκειτο να γίνουν εργατικές κατοικίες στη Νεάπολη. Όμως δεν ήταν εύκολο.
1981: Η ντισκοτέκ
Μια 14χρονη Λαρισαία βιάστηκε, αφού πρώτα την πότισαν με χάπια «ζαβόρ» και αλκοόλ σε μια ντισκοτέκ. Αυτή ήταν μια από τις κυριότερες ειδήσεις που απασχόλησε τη Λάρισα στα μέσα του Γενάρη το 1981. Ο τότε αντεισαγγελέας Ευάγγελος Κατσής ανέλαβε την υπόθεση.
Έψαχνε να βρει 3 άγνωστους όμως το έργο του ήταν δύσκολο αφού η κοπέλα δεν τους κατονόμαζε. Έδινε μόνο μερικές πληροφορίες. Πως κάθισε μαζί τους και μετά ένιωσε ζαλισμένη από το οινόπνευμα και τα χάπια. Τη «φόρτωσαν» σε αυτοκίνητο και την πήγαν στον Πηνειό όπου και τη βίασαν. Στη συνέχεια μάλιστα τη βούτηξαν στα παγωμένα νερά του ποταμού. Εν τέλει την πήγαν και σε σημείο κοντά στο σπίτι της και την εγκατέλειψαν.
Με αφορμή αυτό το περιστατικό λοιπόν οι πολίτες κατήγγειλαν πως «μερικές ντισκοτέκ και πάμπς έχουν μεταβληθεί σε άντρα διαφθοράς ανηλίκων». Γι’ αυτό τον λόγο μάλιστα μια ομάδα αστυνομικών μαζί με τον αντεισαγγελέα έκαναν ελέγχους σε διάφορα κέντρα.
«Οι έλεγχοι αυτοί θα συνεχιστούν και θα ενταθούν με σκοπό την προστασία των ανηλίκων και την απομάκρυνσή τους από ύποπτα κέντρα και συναναστροφές» αναφέρει μεταξύ άλλων το ρεπορτάζ της εποχής.
1992: Τα γουρουνάκια και η χολή
Η Λάρισα πάντα πρωτοπόρα. Το 1992 το έκανε με ιατρικό ζήτημα και μάλιστα σε παγκόσμιο επίπεδο. Η χειρουργική κλινική ήταν σε θέση να εφαρμόσει μια πρωτοποριακή τεχνική για εγχείρηση της χολής (αφαίρεση της χοληδόχου κύστεως) χωρίς οι χειρουργοί να «ανοίξουν» τον ασθενή.
Όλες τις προηγούμενες ημέρες οι γιατροί της κλινικής εκπαιδεύονταν σε μικρά γουρουνάκια στο Κτηνιατρείο Λάρισας και όλες οι επεμβάσεις είχαν επιτυχία.
«Τα χοιρίδια μέσα σε μερικές ώρες ξυπνούν και χαίρουν άκρας υγείας» αναφέρει το εν λόγω ρεπορτάζ χαρακτηριστικά.
Το επίτευγμα ήταν σημαντικό αν σκεφτεί κανείς πως εκείνη την εποχή γίνονταν ετησίως στο νοσοκομείο της Λάρισας (ένα ήταν τότε καθώς δεν είχε γίνει το Πανεπιστημιακό) 300 εγχειρήσεις χολής.
Η φωτογραφία απεικονίζει τον τότε διευθυντή Χειρουργικής κ. Αθ. Αγορογιάννη και τους χειρουργούς του ΓΝΛ κ. Ευ. Ναούμ, Γιώργο Γεωργιάδη, Κων. Γκουντή (επιμελητής Α) και τους επιμελητές Β, Ι. Πράπα και Χρ. Σάρρο.
Πείτε μας το έτος και εμείς θα ψάξουμε για σαςkg@eleftheria.grfacebook: Kostas Gkiastas
