ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ

Αγαπούλες μου...

Δημοσίευση: 11 Ιαν 2016 8:17

Αγαπούλα, κοίτα να δεις... Εμένα τον Χρυσόστομο ή Μάκη Ψωμιάδη δεν μου χαρίστηκε τίποτις, τώρα που πόθανα και σας χαιρέτησα μπορώ να σας το πω. Εγώ δεν ήμουνα ΠΑΣΟΚάρα να πούμε, λακές της Δεξιάς ή κάνας χαζοβιόλης ΣΥΡΙΖαίος να περιμένω να με διορίσουν διευθυντή στο δημόσιο, σαν τον σύζυγο αυτής της .... –πώς την είπαμε;- Καφαντάρη; Α μπράβο. Καλά ρε πόσο ξεφτίλας άντρας είσαι αγορίνο μου που περιμένεις τη μαντάμ να σε βολέψει; Τσου μωρή κότα λειράτη.

Αγαπούλες μου, να, σαν διαθήκη σας το ξομολογιέμαι, «ο άντρας ο πρόστυχος, ο άντρας ο σωστός» που τραγουδάνε και οι σημερινές λούγκρες, ό,τι είναι να πάρει από τη ζωή το παίρνει μόνος του- αυτό είναι νόμος. Τσααακ, απλώνει το χέρι και το παίρνει. Ε, άμα το χέρι κρατάει και κάνα κουμπούρι, ακόμα καλύτερα, δεν σου κουνιέται καμιά ρόμπα ξεκούμπωτη.

Που λέτε ακόμα γελάω. Είμαι να πούμε εδώ στο υπερπέραν και με έχουν βάλει αναμονή στο θάλαμο για τα καζάνια της Κολάσεως μέχρι να βρεθεί ... θέση- χαμός, συνωστισμός στην κόλαση, πάνικ! Πού να βρεις κρεβάτι, χειρότερα κι από νοσοκομείο του ΕΣΥ.Βασικά, άπαξ και γουστάριζα, είχα εγώ τα κονέ για Παράδεισο. Και γιος παπά χρημάτισα, και θεοσεβούμενος υπήρξα και την εικόνα της Αγιά Βαρβάρας τη χρύσωσα όταν με έκανε καλά τότε που με είχαν πυροβολήσει στα ποδάρια ο «Ολλανδός» και κάτι άλλοι σκληροί. Αλλά καλύτερα Κόλαση. Εδώ είναι όλος ο καλός κόσμος να πούμε. Στον Παράδεισο πλήξη μεγάλη, αφόρητη. Θυμιάμες και ψαλμωδίες, δεν την παλεύω.

Το πρώτον λοιπόν αγαπούλες μου μόλις έφτασα εδώ ζήτησα να δω τον στρατηγό Κονδύλη. Μεγάλη μορφή ο τύπος. Ξεκίνησε από μόνιμος αρβυλοφύλακας και κατέληξε το αλάνι στρατηγός και δικτάτορας της Ελλάδας. Μετά, γεροντάρα πια, σαν του ’κοψε η γκλάβα και κατάλαβε ποιον τόπο κυβερνάει και ποια ζωντόβολα είχε για λαό βγήκε και το μολόγησε:

- «Άμα ήξερα τι ήταν η Ελλάδα θα την είχα κυβερνήσει από δεκανέας».

Εγώ,μάγκες μου, αυτό το ’πιασα από μικρός, διότι κατά πώς λέγανε και οι παλιοί «εγώ μάγκας φαινόμουνα να γίνω από μικράκι». Ποιο Κράτος ελληνικό, ποιοι πολιτικοί, ποιοι δικαστές, θεσμοί και άλλα τέτοια κλαπατσίμπαλα; Εδώ όλα είναι ρόλοι. Οι πολιτικοί μάς φλομώνουνε στις παπαρδέλες περί ισότητας και αξιοκρατίας, ντάξει, δουλειά είναι κι αυτή δεν λέω, αλλά αγάντα ρε μάγκα, μην μας τα λες πολλά... Γιατί σαν έρθει η ώρα να τσακώσουνε τίποτις ψηφαλάκια και να εκλεγούν, στον «Μάκαρο» τρέχουνε να κανονίσει τη δουλειά. Γιατί ο λόγος του Μάκαρου είναι συμβόλαιο, μετράει στην πιάτσα κι όποια παλιοσαλούφα δεν τον ακούει την τρώει ο βυθός. Της κόβω τα καλαμπαλίκια ... σύριζα. Κομπρενέ;

Και μετά σου λέει δικαιοσύνη. Καλά, μασήσαμε τώρα... Τρομάζει ο Παρνασσός από χιόνια κι αστραπόβροντα; Σκιάζεται ορέ το Σούλι από Ομέρ Βρυώνη; Τσακώνεις το λεπόν πέντε Κούγιες, πέντε Λυκουρέτζους και τους ξηγιέσαι: Κοιτάτε αλάνια, τα στενόχωρα δεν είναι για τον Μακ, τον Μπιγκ Μακ ένεκα που είμαστε και δύο μέτρα άντρες και δεν χωράμε στην μπουζού. Τσακώστε και τα σχετικά τσέκια και παίχτε μπάλα. Μπίρι μπίρι οι δεκεώροι, αθώος ένεκα αμφιβολιών ο Μάκαρος και να σου πω και κάτι; Και οι πολιτικοί μια χαρά φχαριστημένοι ήτανε. Γιατί άπαξ και ο Ψωμιάδης ανοίξει το στοματάκι του και κουνήσει το δακτυλάκι του, τους ... γάζωσε τα πρέκια. Ξαμολάω πέντε καλόπαιδα, ΑΕΚάρες, που τα είχα καλοταϊσμένα και ξεγυρισμένα τότενες που ήμουνα πρόεδρος και το πήγαινα το μαγαζί φίνα- μέχρι που την έκανα και κατέληξαν στη Γ’ Εθνική οι ξεφτιλουά. Που όλους αυτούς μαζί τους κρεμάω από το πούρο μου (μην πω και από πού αλλού κι έχει και ο συντάκτης τραβήγματα) και τους παίζω στο κομπολόι μου.

Τι δεν μου έχουν σούρει, τι δεν μου έχουν καταλογίσει... Τι για ξέπλυμα χρήματος, για απαγωγές και βασανισμούς, τι για λαθρεμπόρια, για στημένα ματς και παράνομα στοιχήματα (Αχιλλάκο, καλά το πας το μαγαζί στο Βόλο. Φίνα του ξηγήθηκες τα Χριστούγεννα, με τα λαμπιόνια του, τα στρας και τις στρακαστρούκες, πιο καλά κι απ’ τα μαγαζιά πού ‘χαμε κάποτες στην παραλιακή τον στόλισες).

Αλλά, ντάξει, μην είμαστε και υπερβολικοί. Ό,τι μπορεί κάνει ο άνθρωπος σ’ αυτήν τη ζωή. Εγώ έκανα πολλά, το ομολογώ. Απατεώνας, οκ. Αλλά μιλάς εσύ μωρή παλιολινάτσα; Εσύ που ’βαλες χέρι στο δημόσιο κορβανά; Που σε κάναμε υπουργό και συ το μυαλό σου στο μέλι; Άμα είχες τα καλαμπαλίκια μωρή ξεκούμπω, ας έβγαινες και συ στον ιδιωτικό τομέα. Εκεί να σε δω τι ψάρια πιάνεις που μου είσαι όλο δημοκρατία, σοσιαλισμό και διακηρύξεις εκ του ασφαλούς, και κάθε μήνα στανταράκι όβερ ο μιστός. Και όλοι την σκαπουλάρατε. Που βρήκατε μια κοροϊδάρα τον ΄Ακη σε φάση γεροντοέρωτα και ξεπλύνατε μ’ αυτόν όλο το σύστημα. Όλοι όξω. Μέσα μόνο ο Άκης. Και ο Μάκης. Παλιοσαπίλες, υποκριτές...

Λοιπόν αγαπούλες εδώ από το υπερπέραν γελάω ακόμη και με αυτά που γράφουν οι δημοσιογραφάρες –άλλες Λουκρητίες κι αυτές. Το τι παπαρδέλα διαβάζω από όλα αυτά τα μπασμένα, δεν λέγεται. Ήμαρτον ρε σεις, και είμαι και ποθαμένος άνθρωπος. Υπήρξα, λέει, απατεώνας, νονός, εκβιαστής... Σώπαααα... Και σύ που τα γράφεις αυτά ρε παλιομπαγλαμά τι είσαι; Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως, μην σου γαρυφαλλόπουλε τ’ αυτί; Θου Κύριε ... Άντε τώρα μην κατέβω καμιά μέρα και σας δώσω τα παΐδια στο χέρι. Εγώ σαν κι εσάς ρε μαγκίτες κρεμάω ίσαμε πενήντα στο μουστάκι μου, γιατί εμείς το μουστάκι δεν το ’χουμε για φερετζέ, αντερστέντ; Μπράβο, γουέλκαμ.

Αγαπούλες, όλα είναι ένα ψέμα σ’ αυτήν τη ζωή. Ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε και ό,τι αρπάξει ο ... πάτος μας –που λέει ο λόγος έτσι; Γιατί ο Μάκαρος είναι Μάκαρος. Το Μ κεφαλαίο, το πούρο πόντους 25, το μαντηλάκι ροζ σατέν στο πέτο και το μαλλί πίτα στην μπριγιαντίνη. Ο Μάκης είναι άντρας, άλλοι το τρίβουν με τον ... πάτο τους το πιπέρι.

Λοιπόν αγαπούλες μου σας χαιρετώ.... Όπα τι βλέπω; Και η κυρά Άννα η Συνοδινού εδώ;

- Τα σέβη μου μαντάμ. Τα σέβη μου κυρία συνάδελφε. Ναι, ναι συνάδελφοι μαντάμ, τι εκπλήσσεσθε; Εσείς να πούμε είστε, καθώς λένε, της ελίτ κι εγώ της ... αλίτ. Κομπρενέ;

Άντε καλό Παράδεισο εσείς, Καλή κόλαση εμείς- έτσι κι αλλιώς με την Κόλαση είχαμε πάντα νταραβέρια ... Στην τελική, καλύτερα εκεί. Μακάριοι οι ...Μάκαροι, ότι αυτών εστί η βασιλεία της γης. Για τη βασιλεία των ουρανών ποιος νοιάζεται; Όλοι λίγο πολύ τα ίδια ραδίκια θα ’χουμε στα κεφαλάκια μας. Άντε γεια τώρα... Και φιλάκια έτσι;

ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΛΕΣΗΣ

alexiskalessis@yahoo.gr

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Προηγούμενο Επόμενο »

Συνδρομητική Υπηρεσία

διαβάστε την ελευθερία online

Ηλεκτρονικό Αρχείο Εφημερίδας


Σύνδεση Εγγραφή

Πρωτοσέλιδο εφημερίδας

Δείτε όλα τα πρωτοσέλιδα της εφημερίδας

Ψιθυριστά

Ο καιρός στη Λάρισα

Διαφημίσεις

Η "Ελευθερία", ήταν από τις πρώτες εφημερίδες που σηματοδότησε την παρουσία της στο Internet, μ' ένα ολοκληρωμένο site.

Facebook Twitter Youtube

 

Θεσσαλικές Επιλογές

 sel ejofyllo karfitsa 1

Γενικές Πληροφορίες

Η Εφημερίδα

Ταυτότητα

Όροι Χρήσης

Προσωπικά Δεδομένα

Επικοινωνία

 

Η σελίδα είναι πλήρως συμμορφωμένη με τη σύσταση (ΕΕ) 2018/334 της επιτροπής της 1ης Μαρτίου 2018 , σχετικά με τα μέτρα για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του παράνομου περιεχομένου στο διαδίκτυο (L63).

 

Visa Mastercard  Maestro  MasterPass