Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ οικονομία δεν βάρεσε κανόνι το 2010. Τότε ήταν που ήρθε η απόλυτη καταστροφή. Γιατί η αλήθεια είναι, πως κάμποσα χρόνια προ κρίσης, η οικονομία της χώρας ήδη βρισκόταν σε ...κρίση αλλά συμπεριφερόταν σαν να μην το γνώριζε!
ΑΠΟ το 2000 μέχρι και το 2008, αν ανατρέξει κανείς στα επίσημα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, δηλαδή ακόμα και προ κρίσης, οι κρατικές ενισχύσεις μόνο για τις ανάγκες των ασφαλιστικών ταμείων, τριπλασιάστηκαν και κανείς από τους εθνοπατέρες μας εκείνων των περιόδων δεν πήρε χαμπάρι! Από 5,5 δισ. που ήταν το 2000 έφτασαν τα 16,4 δισ. το 2008! Για να γίνει κατανοητό ακόμα καλύτερα, οι δαπάνες του προϋπολογισμού για τη συγκεκριμένη περίοδο (2000-2014), ξεπέρασαν τα 200 δισ. ευρώ (!) και το «εθνικό πολιτικό σύστημα»... κοιμόταν! Κανείς δεν ανησυχούσε βλέποντας τα νούμερα να «οπλίζουν» χρόνο με τον χρόνο μια ...ατομική βόμβα! Τη βόμβα του ασφαλιστικού! Που έσκασε σήμερα και δυστυχώς τη νύφη θα πληρώσουμε όλοι. Παλιοί, νέοι και κυρίως οι μελλοντικοί συνταξιούχοι...
ΔΕΝ κρίνεται απλώς ως ένοχο το πολιτικό σύστημα της περιόδου εκείνης των παχιών αγελάδων. Υπήρξε εγκληματική η συγκάλυψη μιας ανησυχίας, που προκαλούσαν τα τρελά νούμερα των προϋπολογισμών που ψηφίζονταν όλα αυτά τα χρόνια από τη Βουλή και αφορούσαν τους δείκτες του ασφαλιστικού. Και ακόμη πιο εγκληματική η παράδοση των αποθεματικών των ταμείων την περίοδο της κυβέρνησης Παπαδήμου οπότε και ο Ευάγγελος Βενιζέλος συνέλαβε τη φαεινή ιδέα του κουρέματος!
ΥΣΤΕΡΑ ήρθαν τα μνημόνια για να ολοκληρώσουν την καταστροφή. Μάλιστα, σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία του Λογιστηρίου του Κράτους, το 2011 οι δαπάνες από τον προϋπολογισμό, μόνο για το ασφαλιστικό, έφτασαν στο ποσό - μαμούθ των 20 δισ. ευρώ (και οι πιο ανεπτυγμένες οικονομίες δεν θα το άντεχαν) αν και ένα χρόνο πριν είχε προηγηθεί το τσεκούρι στις συντάξεις (13η και 14η).
ΔΥΟ νούμερα είναι αυτά που τρομάζουν, διαβάζοντας προσεκτικά τα στοιχεία της υπηρεσίας του κράτους. Το ένα είναι τα 85 δισ. ευρώ. Όσα χρειάστηκε να ξοδέψει το κράτος για κοινωνική ασφάλιση και πρόνοια στη χώρα μας, ώστε να πληρώνονται οι συντάξεις και τα εφάπαξ, αλλά και τα επιδόματα την πενταετία 2010-2014. Το άλλο νούμερο είναι πιο ανησυχητικό. Ακριβώς 2,6 εκ. είναι σήμερα οι συνταξιούχοι στην Ελλάδα. Με 954.000 να λαμβάνουν από δύο συντάξεις και 334.000 από τρεις! Πού θα βρεθούν τόσα λεφτά τη στιγμή που η ανεργία έφτασε σε απίστευτα υψηλά επίπεδα και εργασία ώστε να καταβάλλονται εισφορές στα ταμεία, δεν φαίνεται στον ορίζοντα...
ΔΕΝ απέχει πολύ από την πραγματικότητα ότι το ασφαλιστικό είχε ήδη τιναχτεί στον αέρα πριν ξεσπάσει η κρίση. Και ότι τα μνημόνια ήταν αυτά, που απλώς του έδωσαν τη χαριστική βολή. Οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, τα ταμεία που έκλεισαν αλλά συνέχιζαν την καταβολή συντάξεων, τελευταία τα κύματα εθελούσιων εξόδων που διέλυσαν πολλά ταμεία, αλλά και άλλα τρομερά, όπως η συνταξιοδότηση για σειρά ετών ακόμα και των νεκρών...ασφαλισμένων! Αλλά αυτά είναι γνωστά πράγματα και ανήκουν στη σφαίρα της παθογένειας του πολιτικού μας συστήματος. Δεν πρέπει πάντως να τα ξεχνάμε...
