Του Γιάννη Μήτσιου
φυσικού - νομικούΠρο πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν όνειρο, πως απατήθηκε η ακοή σου, μάταιες ελπίδες τέτοιες να μην καταδεχτείς.
Κ.Π. Καβάφης
Και όμως, παρ΄ όλες τις εκκλήσεις και τις παραινέσεις ο ελληνικός λαός παραμένει πάντα ευκολόπιστος και... πάντα γελασμένος. Ισως επειδή στην ιστορική του εξέλιξη συνάντησε πολλά εμπόδια και πολλές δυσκολίες. Ισως, πάλι, επειδή επί αιώνες βίωσε στο πετσί του το ρουσφέτι και το μπαχτσίσι και τα βιώματα αυτά έγιναν ιδέες και μπήκαν στο DNA του. Ισως, ακόμη ισχύει το γνωστό "κατά τον λαό και οι άρχοντες" και η πολιτική του ηγεσία ακολούθησε, όπως ήταν επόμενο, την ίδια τακτική. Πόσες και πόσες εκτρωματικές συμπεριφορές δεν παρατηρήσαμε τα τελευταία χρόνια. Ημέτεροι, συγγενείς, κολλητοί κ.λπ. βλέπουμε να διορίζονται συστηματικά χωρίς προσόντα, χωρίς ικανότητες σε καλοαμειβόμενες θέσεις του δημοσίου και αργότερα εισπράττουν παχυλές συντάξεις. Πολλές φορές λέγεται και γράφεται ότι εκτός από παχυλές είναι δύο και τρεις ταυτόχρονα. Ακόμη, λέγεται και γράφεται ότι οι πολυσυνταξιούχοι ανέρχονται σε εκατοντάδες χιλιάδες. Όταν όμως έρχεται ο ΕΝΦΙΑ ή άλλα χαράτσια όλοι, διορισθέντες και μη, βολεμένοι και άνεργοι, μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι και πληρώνουν τα ίδια χωρίς διακρίσεις.
Η νοοτροπία αυτή του διορισμού στο δημόσιο έχει γενικευθεί και απλωθεί σε όλες τις κατηγορίες των Ελλήνων ανεξάρτητα από ηλικία, περιουσία, προσόντα ή ιδεολογία. Είτε δεξιός ή αριστερός, είτε 30 είτε 50 ετών κ.λπ. στο δημόσιο θέλει να βολευτεί. Όπως, όμως είναι γνωστό η χώρα μας τον τελευταίο καιρό περνάει μια έντονη οικονομική κρίση με πολλές και δυσάρεστες κοινωνικές συνέπειες. Εργοστάσια κλείνουν, καταστήματα απολύουν προσωπικό, οικονομική δραστηριότητα δεν υπάρχει κ.λπ. με αποτέλεσμα την κατακόρυφη άνοδο της ανεργίας.
Στην προσπάθειά τους, οι άνεργοι να αντιμετωπίσουν τη δύσκολη αυτή κατάσταση, πολλοί είναι εκείνοι που στρέφονται στη μετανάστευση. Όμως και εκεί τα πράγματα είναι δύσκολα. Οι θέσεις που προσφέρονται για προσλήψεις είναι όσες δεν τις καταδέχονται οι ντόπιοι. Εχει γραφεί στον Αθηναϊκό Τύπο πρόσφατα ότι μία Ελληνίδα, απόφοιτος Πανεπιστημίου παρακαλώ, πήγε στη Γερμανία για εξεύρεση εργασίας και το εκεί γραφείο ευρέσεως εργασίας της βρήκε δουλειά στη ρεσεψιόν οίκου ανοχής!!!
Η πολιτική μας ηγεσία βέβαια υπόσχεται στους πάντες τα πάντα. Αρκεί να τους ψηφίσουμε. Και εδώ έγκειται η δική μας επιλογή, η δική μας ευθύνη. Να μην γελαστούμε. Είμαστε υπεύθυνοι να δραστηριοποιηθούμε και να αποκτήσουμε πλεονεκτήματα. Είναι γνωστό ότι πολλοί ειρωνεύονται την αριστεία. Ας μου επιτραπεί να πω ότι η στάση αυτή εκφράζει κάποιο σύμπλεγμα κατωτερότητας.
Και ο καθένας μας οφείλει να τα παρακάμψει όλα αυτά, να αποκτήσει αυτοεκτίμηση και εμπιστοσύνη στις ικανότητές του και να φροντίσει να τις αξιοποιήσει. Οι νέοι, ιδιαίτερα, έχουν πολλές δυνατότητες: Γνώση ξένων γλωσσών, καλή γνώση της επιστήμης τους και ικανότητα της εφαρμογής των γνώσεων αυτών στην πράξη. Και ακόμη, αισιοδοξία και ηρεμία, χωρίς φρούδες ελπίδες και υποσχέσεις.
