Του Χρήστου Τσαντήλα
ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ βεβαίως σήμερα, την επέτειο του ΟΧΙ, αλλά μήπως ταυτόχρονα θα πρέπει να κλαίμε και για την επέτειο του ΝΑΙ; Βρισκόμαστε σε σημείο ιστορικού προσδιορισμού και βγαίνουμε σήμερα στους δρόμους μαζί με τα παιδάκια που κρατούν τα εθνικά σημαιάκια, για να καμαρώσουμε γι' αυτά τα ιδανικά που πολέμησαν και τίμησαν οι Έλληνες πριν 75 χρόνια και μας έκαναν υπερήφανους, ενώ ταυτόχρονα θρηνούμε γι' αυτά που χάσαμε την τελευταία πενταετία και μας κατέστησαν παράδειγμα προς αποφυγήν για όλους τους λαούς...
ΓΙΑ σκεφθείτε κάπως, πώς ακριβώς θα εισπράξει σήμερα παρακολουθώντας τις κορυφαίες εκδηλώσεις απόδοσης τιμής στους ήρωες του έπους του '40 και εθνικής υπερηφάνειας, ένας αλλοδαπός, ας πούμε Ευρωπαίος, ευρισκόμενος να παρακολουθεί στην τηλεόραση, ή και στους δρόμους των μεγάλων πόλεων, αν ζει εδώ, τις παρελάσεις για τον εορτασμό του μεγάλου ιστορικού ΟΧΙ του Μεταξά; Τι άραγε γιορτάζουν αυτοί, θα σκεφτεί… Την ανάμνηση του ΟΧΙ, που είχε ως αποτέλεσμα την καθυστέρηση του άξονα στην επεκτατική πορεία του, το ελληνικό έπος του '40, που έγινε και προς όφελος και όλων των άλλων λαών, ή την από ψυχής έκρηξη, συναισθηματικής μόνο αντίδρασης, στη σημερινή άνευ όρων παράδοση της χώρας, σ' εκείνους που μας υποδούλωσαν με τα μνημόνια; Σ' εκείνους που κάποτε υψώσαμε ανάστημα και διδάξαμε στην υφήλιο τι πάει να πει λεβεντιά και πόσο ακριβά κοστίζει… Άλλος πόλεμος τότε, άλλος σήμερα θα πει κανείς. Οι διαφορές όμως είναι στα όπλα. Τότε με τις σφαίρες τώρα με το χρήμα!
Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ των επετείων της ελληνικής λεβεντιάς (και διαθέτουμε πολλές τέτοιες ένδοξες σελίδες στην ιστορία μας) και της πεισματικής αντίστασης στα δύσκολα χρόνια που περνά ξανά το έθνος, αν μη τι άλλο, είναι «φάρμακο ζωής» καθώς αναζωπυρώνει το συναίσθημα, δημιουργεί ψυχική υγεία και όλα αυτά μαζί δίνουν ελπίδες στην …ελπίδα για έξοδο από τα αδιέξοδα. Παράλληλα μεταφέρουν στις νέες γενιές τα μηνύματα ηρωικών περιόδων που κινδυνεύουν να ξεχαστούν - και αυτό θα ήταν η απόλυτη καταστροφή για τους Έλληνες.
ΕΣΤΩ και έτσι, οι Έλληνες πατριωτικά και σήμερα θα δοξάσουμε τους δοξασμένους μας προγόνους, τους ήρωες του έπους του '40, που μάχονταν για την ελευθερία της πατρίδος στα χιονισμένα βουνά της Ηπείρου, εκείνους που μετά από 75 ολόκληρα χρόνια διασώζουν, μέσα από το συναίσθημα, την τιμή και την υπόληψη του λαού. Με την ελπίδα ότι όσο πιο σύντομα, θα το πράξουμε και εμείς... Ας δούμε σήμερα με πιο συναισθηματικό και ελπιδοφόρο μάτι τις παρελάσεις. Ας καμαρώσουμε τη νέα γενιά που διατηρεί ζωντανούς τους ήρωες του '40.
