Του Δημητρίου Νταφούλη
Μέχρι σήμερα ο λαός γνώριζε πως οι σοφοί της αρχαιότητας πρόγονοί μας Ελληνες, ήταν επτά και αυτούς τιμούσε και τιμά καυχόμενος για την προσφορά τους στη χώρα και σε όλη την Οικουμένη.
Ουδείς τόλμησε ποτέ να αυτοαναγορευθεί σοφός ή να αποδεχθεί τον τίτλο του σοφού και μοναδικού κατόχου της γνώσης και να προσμετρηθεί με την ομάδα των γνήσιων σοφών.
Επτά τους βρήκαμε όλοι μας αλλά σήμερα στην "οδό της προόδου", που διανύει ο λαός και η χώρα, όπως ακούσαμε και διαβάσαμε, φαίνεται να προστίθενται και άλλοι δώδεκα. Όσοι και οι Θεοί του Ολύμπου!!!
Πρόκειται για την ομάδα των σοφών που με την έρευνά τους για το ασφαλιστικό και τη γνωμοδότησή τους επιχειρούν την εξόντωση των συνταξιούχων και όσων θα συνταξιοδοτηθούν.
Αν, λένε, ήσουν νοικοκύρη , δουλευτής, με πρόγραμμα στη ζωή σου, αποταμιευτής του γλυκού καρπού της εργασίας και της δημιουργίας και όχι σπάταλος και απέκτησες σπίτι και άλλα αγαθά, να μην παίρνεις σύνταξη. Εχεις να ζήσεις λένε. Να πάρουν εκείνοι που δεν απέκτησαν τίποτα γιατί γλέντησαν τη ζωή τους και τη βίωσαν σύμφωνα με τη φιλοσοφία τους και δεν επιτρέπεται να πεινάνε. Ισότητα λοιπόν στη φτώχεια. Με χρήματα δηλαδή των άλλων, γίνεται το κράτος "καλός Σαμαρείτης!".
Και οι πολιτικοί μας; Πού είναι η ευαισθησία για τα "περήφανα γηρατειά" και η διάταξη του νόμου που προβλέπει τη χορήγηση σύνταξης για μια αξιοπρεπή διαβίωση του συνταξιούχου;
Ποιος όρισε την ομάδα των 12 σοφών και ποιος είναι ο μισθός από την εργασία τους;
Μα, αν είναι έτσι, με το "κόψε, κόψε" κυβερνιέται η χώρα, προς τι τότε τα διδακτορικά και οι πανεπιστημιακοί τίτλο των σπουδαγμένων υπουργών και άλλων;
Αυτό είναι άραγε το "αρχιτεκτονικό" σχέδιο όπως ελέχθη του αρμόδιου υπουργείου;
Η επιτροπή των σοφών του 2015, με όσα προτείνει αποτελεί μεγίστη "ύβρι" με τη σημασία της λέξης που οι γνήσιοι σοφοί της αρχαιότητας έδιναν. Είναι "ύβρις" κατά του πολιτισμού μας τόσων αιώνων .
Γιατί τότε να μας φταίνε οι ξένοι;
Η σωφροσύνη, η αγάπη, η σύνεση και η μετριοφροσύνη είναι αγαθά του πνεύματος που φαίνεται να λείπουν από τον άνθρωπο σήμερα. Μια είναι η οδός της σωτηρίας για τη χώρα και τον λαό μας. Να "έλθουμε εις εαυτόν!", να βάλουμε τάξη στην αταξία ώστε να μπορούν τα παιδιά μας να ονειρεύονται ένα καλύτερο αύριο.
Οι πολιτικοί μας, οφείλουν να δείξουν τον δρόμο. Ας αποφασίσουν.
