Του Κων/νου Ι. Παπακωνσταντίνου
Αμάν είπαμε. Επί επτά μήνες, ορισμένοι των ΣΥΡΙΖΟΑΝΕΛΗΔΩΝ, έγιναν πραγματικοί εφιάλτες μας. Καθημερινά παρακολουθούσαμε τις παράδοξες πρακτικές και τις αλλοπρόσαλλες θέσεις και συμπεριφορές τους. Κι όλο λέγαμε: Τώρα θα ρίξουν την πατρίδα μας στα βράχια και το χάος. Όλοι αυτοί ήσαν μαργαρίτες της Αριστεράς. Ο Τσίπρας τους επέλεξε σαν δεξί του χέρι. Μας τους πρόβαλε σαν αστέρια της πολιτικής. Μας τους επέβαλε με το στανιό. Ευτυχώς όμως έστω και την τελευταία στιγμή, ο Τσίπρας ξύπνησε από το ληθαργικό του κώμα, τους κατάλαβε και ξεκόλλησε από πάνω τους, που είχαν κολλήσει σαν το τσιμπούρι στο γιδοτόμαρο, σώζοντας την Ελλάδα από μία καταστροφή, που έντεχνα ύφαιναν οι ερίφιδες εν αγνοία της ηγεσίας, αλλά και του λαού. Τώρα πια οι εφιάλτες έφυγαν. Και ο Τσίπρας προς τιμή του, τους εξαπέστειλε στο Βασίλειο της λήθης και της λησμονιάς.
Ποιοι είναι αυτοί οι μαργαρίτες; Πρώτος και καλύτερος ο Γιάννης Βαρουφάκης, ο μετονομασθείς εσχάτως και Μπαρουφάκης. Ένα Τεξικάνικο φιντάνι. Ένας άνθρωπος, προφανώς με αξιόλογα προτερήματα, αλλά και με διαβολικές εμπνεύσεις. Στους πρώτους μήνες, μην τολμήσει να πει κάποιος κάτι σε βάρος του Βαρουφάκη. Τον είχαν θεοποιήσει. Ο Σωτήρας της Ελλάδας. Ο άνθρωπος που μας χάρισε την αξιοπρέπεια. Που έβαλε στη θέση τους, τους Εταίρους. Που θ` αλλάξει την Ευρώπη κ.ά. Ένα έμπειρο όμως μάτι, εύκολα διέκρινε στον δαμαστή του Ροντέο, έναν άνθρωπο ανερμάτιστο και αυτοαναιρούμενο. Άλλα έλεγε το πρωί, άλλα το βράδυ. Μας μιλούσε για την ανάγκη λιτότητας, δείχνοντάς μας εικόνες από τα παλατάκια του, όπου ευωχείτο μετά της απόρου συζύγου του (κόρης του Στράτου) με αστακούς και σαμπάνιες. Χωρίς να έχει γνώση των θεσμών, των νόμων και των κανόνων της Ε.Ε. με τους οποίους σοφοί πολιτικοί συνέστησαν την Ένωση, με απαράμιλλο Δονκιχωτισμό ξιφουλκούσε στον αέρα. Οι Εταίροι μας γρήγορα τον κατάλαβαν και στη Ρίγα τον εξωπέταξαν. Εκεί γνώρισε το Βατερλό του. Όταν αυτός μιλούσε στο Γιούρογκρουπ, οι Εταίροι μας χαμογελούσαν, για τις αρλούμπες του. Τελικά απεδείχθη αναξιόπιστος και επικίνδυνος. Οιηματίας, αλαζόνας και επηρμένος. Παράξενος και σαρδανάπαλος. Κρυφά απεργαζόταν τη διολίσθησή μας στη δραχμή δηλ. στο χάος.
Απεκαλύφθη, απεπέμφθη και ησυχάσαμε από έναν εφιάλτη. Δεύτερος μαργαρίτης, η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Η μόνη, που μέσα σε επτά μήνες, μάζεψε τους περισσότερους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς. Ζωή η Αβίωτη. Η δικτακτορίσκος (Τσίπρας). Το φάντασμα της Αιδηψού. Ο νέος Φ. Κάστρο, για τους μακροσκελείς και νυσταλέους λόγους της. Γεμάτη οίηση και υπεροψία. Έτοιμη να πυροβολήσει όποιον τολμούσε να την αμφισβητήσει. Ο Τσίπρας την έστεψε πρόεδρο της Βουλής. Εκείνη τον πρόδωσε με την αχαριστία της. Απεδείχθη η χειρότερη πρόεδρος της Βουλής. Δεν εκπροσωπούσε το σύνολο των βουλευτών, αλλά μόνο το κομματικό της μαντρί. Έκανε την επιτροπή χρέους, με μέλη άγνωστα, ανεπαρκή και κομματικούς κεκράκτες. Με πρόεδρο την ίδια, έβγαλε με το ζόρι την απόφαση πως το χρέος είναι άδικο και παράνομο και γι` αυτό δεν θα το πληρώσουμε. Ε, ρε κούνια που την κούναγε. Προπέτης και ιταμή, τα έβαλε με έναν αξιωματικό, που τελούσε στο ακέραιο το καθήκον του. Και μ` ένα παιδί στο βενζινάδικο, που δεν μπορούσε ν` αλλάξει το λάστιχο του αυτοκινήτου της. Μικροπρεπής και ευτελής. Ευτυχώς πήρε κι αυτή το δρόμο της λησμονιάς.
Τρίτος μαργαρίτης ο Λαφαζάνης (λήμ.: Ψεύτης και ανυπόληπτος). Αν έχει κάνει λαφαζανιές. Ένθερμος λάτρης της σταλινικής θηριωδίας. Της κομμουνιστικής αερολογίας περί καταλήψεως του Νομισματοκοπείου και συλλήψεως του Στουρνάρα, για να μας ρίξει αξημέρωτα στη δραχμή. Απόφοιτος της Μεγάλης του Γένους Σχολής, των κομμουνιστικών σχισμάτων, διχασμών και εμφυλίων. Από παιδί στις γιάφκες, στις κομματικές ραδιουργίες, στις κομμουνιστικές ίντριγκες. Ο άνθρωπος με πλήρη άγνοια των διεθνών συνθηκών και κανόνων. Πήρε σβάρνα τις πόρτες της Μόσχας και του Πεκίνου για ζητιανιά και γύρισε πίσω όχι μόνον με άδειες τσέπες, αλλά και με ντροπή και καταισχύνη. Ο εκλεκτός του Τσίπρα. Αλλά προδότης και αναίσχυντος στον μέντορά του.
Να πούμε για τον Μητρόπουλο; Πού είναι η ηθική της Αριστεράς; Επειδή τον απέκλεισαν από το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ για οικονομικές ατασθαλίες, που εκκρεμούν στη Δικαιοσύνη, θύμωσε σα μικρό παιδί. Και τι είπε; Αφού ο Τσίπρας με αδικεί, φτύνω όσα έλεγα ως τώρα και συνιστώ στον λαό να μην ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ. Να απέχει των εκλογών ή να ψηφίσει Λαφαζάνη. Βρε καρεκλοκένταυρε, τόσο γρήγορα ξεχνάς τις πεποιθήσεις σου; Την ιδεολογία σου με την οποία χρόνια τώρα μας πιπίλιζες; Πού είναι τα πιστεύω σου; Πού είναι τα ηθικά σου ανακλαστικά;
Για σκεφθείτε φίλοι μου ποιοι άνθρωποι μας κυβερνούσαν και πού θα μας οδηγούσαν. Αρρωστημένα μυαλά. Ιδεοληψίες επικίνδυνες. Αρνητές του χρέους προς την Πατρίδα. Χαλκευτές της δυστυχίας μας.
Ευτυχώς ο Τσίπρας τους μάντρωσε στο Πάνθεον των ασήμων, εκεί όπου νυχθημερόν θα ονειρεύονται, την και πάλι αποτυχούσα, εγκαθίδρυση μιας Λαϊκής Δημοκρατίας. Άντε γεια...
