Δημοσιεύθηκαν στον Τύπο οι διαδικασίες ανάδειξης των υποψήφιων αιρετών της Αυτοδιοίκησης του κόμματος του ΠΑΣΟΚ, για τη Θεσσαλία, που μόνο απορία και εύλογα ερωτήματα μπορούν να προξενήσουν στον παρατηρητή του κλίματος του δημόσιου βίου και των πολιτικών εξελίξεων. Μάλλον κλαυσίγελο θα έλεγα γιατί είναι πραγματικά να κλαίει κανείς και να γελάει μ’ αυτό τον περίφημο «Καλλικράτη». Πρώτο δείγμα της κυριαρχίας του καλυτέρου αποτελεί η κομματική ομπρέλα υπό την προστασία της οποίας καλείται να λειτουργήσει η τοπική και περιφερειακή αυτοδιοίκηση. Ο «Καλλικράτης» «καλλίων κρατεί», πρέπει να έχει τις ευλογίες του κόμματος για να είναι και ο καλύτερος! Ανάγκη πρώτη και καλύτερη η ενίσχυση της κομματοκρατίας και δευτερευόντως της αποκεντρωμένης εξουσίας!
Το σχέδιο αυτό θα μπορούσε να εξελιχθεί σ’ ένα crass test μιας λιγότερο κομματικής αυτοδιοίκησης, σαν μια καινοτομία στο πολιτικό σύστημα που σίγουρα θα χρεωνόταν θετικά στα πεπραγμένα του ΠΑΣΟΚ. Δεν καταλαβαίνω γιατί το κυβερνών κόμμα θέλει να φορτωθεί τη δυσαρέσκεια του λαού, για τα σκληρά οικονομικά μέτρα, στις εκλογές ανάδειξης των αρχόντων της τοπικής αυτοδιοίκησης τον προσεχή Νοέμβριο. Μήπως σκοπεύει να διεξάγει ταυτόχρονα και τις εθνικές εκλογές;
Θα έπρεπε να αφήσει τις τοπικές κοινωνίες να αποφασίσουν οι ίδιες για τα πρόσωπα που θα επιλέξουν για να διαχειριστούν τις υποθέσεις τους. Ίσως κάτι καλό να προέκυπτε σ’ αυτή τη δύσκολη περίοδο που διέρχεται ο τόπος. Όμως ο κομματικός πατριωτισμός καλά κρατεί και δεν επιτρέπει αυτού του είδους την πολυτέλεια. Όμως αλλαγή αντιλήψεων και πρακτικών δεν μπορεί να υπάρξει με παλιές κομματικές συνταγές.
Από μια πρώτη ανάγνωση του περίφημου «Καλλικράτη» προκύπτει ότι αυτός αποτελεί μια μικρογραφία της κεντρικής συγκεντρωτικής και αναποτελεσματικής διακυβέρνησης με συνέπεια όλα όσα βιώνουμε σήμερα και όσα μας επιφυλάσσει το μέλλον. Ο κ. πρωθυπουργός διακηρύττει σε όλους τους τόνους ότι πρέπει να τεθεί τέρμα στο μεταπολιτευτικό μοντέλο πολιτικής στάσης –συμπεριφοράς και δημόσιου ήθους που οδήγησαν την χώρα σε πλήρη ανυποληψία και την κοινωνία σε κατάρρευση. Δεν τολμά να κατονομάσει τον άκρατο κομματισμό ως το βασικό υπεύθυνο όλων αυτών των δεινών.
Γιατί τάχα πρέπει ο Περιφερειάρχης να προέρχεται από το κυβερνών κόμμα; Είναι σίγουρο ότι θα εκλεγεί; Κι αν δεν εκλεγεί τι πρόκειται να συμβεί; Στα πέντε χρόνια της θητείας του είναι βέβαιο ότι θα κυβερνά το κόμμα του;
Η απάντηση είναι εύλογη. Όσο χρόνο κι αν διαρκέσει η θητεία του στη θέση της εξουσίας ή της αντιπολίτευσης θα πρέπει πρωτίστως να προωθεί τις θέσεις του κόμματος, είτε αυτό είναι στην κυβέρνηση είτε στην αντιπολίτευση και δευτερευόντως τα συμφέροντα της Περιφέρειάς του, για να αποδεικνύει συνεχώς την αφοσίωσή του στο κόμμα και τις επιταγές του.
Η αποκεντρωμένη διοίκηση δεν πρέπει να υπακούει στη λογική της κομματικής ιδιότητας ή της επανεκλογής των αρχόντων η οποία θα καθοδηγεί και καθορίζει τη λήψη των αποφάσεων. Αν αυτό συμβεί θα έχουμε μια από τα ίδια για την αποκεντρωμένη διοίκηση. Η διαπλοκή, η διαφθορά, το ρουσφέτι, η αυθαιρεσία και η αναποτελεσματικότητα θα κυριαρχήσουν παντού. Αυτό που πρέπει να γίνει για την αποφυγή δυσάρεστων καταστάσεων είναι η ενίσχυση των μονίμων επιτελικών οργάνων (τεχνοκρατών) με αυξημένες αρμοδιότητες στη λήψη των αποφάσεων και περιορισμός των αρμοδιοτήτων των αιρετών ώστε να δημιουργηθεί πλέγμα σύγκρουσης συμφερόντων προς όφελος των πολιτών. Με άλλα λόγια να φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη.
Οι αρμοδιότητες στη λήψη των αποφάσεων παραχωρούνται μονομερώς στον περιφερειάρχη ο οποίος έχει το μαχαίρι και το πεπόνι. Όπως εύστοχα παρατήρησε ο κ. πρωθυπουργός, στο υπουργικό συμβούλιο ότι, τα υπουργεία αποτελούν φέουδα των υπουργών, έτσι ακριβώς οι Περιφέρειες θα αποτελέσουν φέουδα των περιφερειαρχών. Ο περιφερειάρχης θα διορίζει τους αντιπεριφερειάρχες και θα συναποτελούν την εκτελεστική και περιφερειακή επιτροπή. Στις συνεδριάσεις θα παρίσταται και ο γενικός γραμματέας αλλά χωρίς δικαίωμα ψήφου! Αν θέλει θα καλεί και τους διευθυντές! Πλήρης κυρίαρχος ο περιφερειάρχης- φεουδάρχης.
Το σχέδιο «Καλλικράτης» αποτελεί μια χρυσή ευκαιρία να οργανωθεί ολόκληρη η Δημόσια Διοίκηση, Κεντρική και Περιφερειακή σε νέες βάσεις με κύριο χαρακτηριστικό την ενίσχυση των μονίμων και έμπειρων στελεχών της δημόσιας διοίκησης. Δεν είναι δυνατόν να διοικούν και να λαμβάνουν αποφάσεις καθοριστικής σημασίας άνθρωποι που δεν έχουν το όμμα της εμπειρίας σε διοικητικά ζητήματα και δεν έχουν συντάξει ούτε μια αίτηση στη ζωή τους. «Άρχεσθαι μαθών άρχειν επιστήσει» Αισχύλος. Για να μάθεις να διοικείς θα πρέπει πρώτα να μάθεις να διοικείσαι ο ίδιος.
Ο Καλλικράτης, καλή του ώρα, πριν συνεργασθεί με τον Ικτίνο για την ανέγερση του Παρθενώνα εργάστηκε πρώτα σε μεγάλα έργα της αρχαίας Αθήνας: Στην ανοικοδόμηση του ναού της Απτέρου Νίκης, στα Μακρά Τείχη της πόλης και στην ανοικοδόμηση των Περιφερειακών τειχών των Αθηνών. Μετά δεκαέξι αιώνες «καλείται» από τους απογόνους του στην ανοικοδόμηση των Περιφερειών της Ελλάδας. Θα τα καταφέρει; Ίδωμεν!
