Το μη κοινό αποτέλεσμα, στο οποίο κατέληξε η εξεταστική των πραγμάτων επιτροπή της Βουλής για το Βατοπαίδι ήταν αναμενόμενο. Γιατί δυστυχώς σ΄ αυτόν τον επίλογο της θολούρας και της συγκάλυψης καταλήγουν, διαχρονικά, όλες οι πρακτικές διερεύνησης της πολιτικής διαφθοράς. Αποτέλεσμα αυτής, το κάθε κόμμα να εκδίδει το δικό του πόρισμα. Πέντε τα κόμματα; Πέντε και τα πορίσματα. Για να ΄ναι αποδυναμωμένα στα μάτια και στη συνείδηση του λαού. Για να περάσουν κι αυτά έτσι, κλέφτικα, όπως και τόσα άλλα.
Και ο κοινός ανθρώπινος νους διερωτάται: Δε χάθηκαν χρήματα; Δεν χάθηκε περιουσία του κράτους; Δε ζημιώθηκε η δύσμοιρη πατρίδα μας; αυτό κ.κ. πολιτικοί αυτής της χώρας δεν το διαπιστώσατε; Δεν τον είδατε με τα μάτια σας; Πιστεύω ναι. Γιατί, αν πείτε όχι, τότε, δικαιολογημένα θα σας πάρει όλος ο κόσμος με τις πέτρες. Τώρα πού δυσκολεύεστε; Πού μπερδεύετε τα πράγματα; Προφανώς στο ποιοι ευθύνονται. Ποιοι έκλεψαν και πλούτισαν σε βάρος του λαού και του δημοσίου. Αυτούς δεν μπορείτε να τους βρείτε; Γιατί; Γιατί δεν θέλετε. Γιατί δεν επιθυμείτε να ξεσκεπάσετε τις κομματικές παράγκες της συνδιαλαγής και της απάτης. Γιατί προτάσσετε το κομματικό σε βάρος του κοινωνικού και εθνικού συμφέροντος. Γιατί είστε δέσμιοι, ακόμα και σ΄ αυτές τις δύσκολες στιγμές της πατρίδας μας, της κομματικής ιδιοτέλειας. Αυτή που δεν σας επιτρέπει να δείτε τους προχθεσινούς, τους χθεσινούς και σημερινούς υπαίτιους αυτής της άθλιας κατάστασης. Που έφερε τον τόπο μας στο χείλος της καταστροφής.
Δεν γνωρίζω τι άλλο θα μπορούσε να γράψει κανείς γι΄αυτό το ανεκδιήγητο πολιτικό σύστημα. Είναι τόσο πολύ πωρωμένο κομματικά που δεν μπορεί να δει και να μελετήσει ούτε και αυτά ακόμα τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων. Που φέρνουν τους αναποφάσιστους, ως πρώτο κόμμα. Αυτό δεν τους προβληματίζει; Παρά ταύτα τα κόμματα εξακολουθούν να μιλάνε την ίδια ξύλινη γλώσσα. Περί διαφάνειας. Περί πατάξεως της διαφθοράς. Περί νοικοκυρέματος της οικονομίας. Περί μελλοντικής, ως συνήθως, προόδου και ευημερίας κ.λπ. Λόγια, και μόνον λόγια… Ψευδολογίες και υποκρισίες διαχρονικά επαναλαμβανόμενες. Χωρίς κανένα, απολύτως, πρακτικό αντίκρισμα.
Για όλα αυτά δεν φταίνε μόνον οι πολιτικοί, αλλά κι εμείς που τους ακούμε. Που ασχολούμαστε μ΄ αυτήν την πολιτική κατάντια. Την κουτοπονηριά και τον ευτελισμό του πολιτικού μας συστήματος. Αυτό που διαχρονικά στη χασούρα του ακολουθεί τον ίδιο σκοπό, περί δήθεν, καθάρσεως και υγιούς ανάπτυξης της πολιτικής. Και ο λαός τρέχει από κοντά χειροκροτώντας και προσμένοντας την άσπρη μέρα. Για να εισπράξει τελικά την απογοήτευση και απαισιοδοξία. Αυτό εισπράττει και σήμερα. Με την παρουσίαση πέντε διαφορετικών πορισμάτων για το Βατοπαίδι. Που ουσιαστικά αποδυναμώνουν και συγκαλύπτουν το μεγάλο αυτό σκάνδαλο, το οποίο αποτελεί τον ογκόλιθο της διαφθοράς και της διαπλοκής. Αυτό που θα ταράξει και θα γκρεμίσει το βρόμικο πολιτικό μας σύστημα.
Απέναντι σ΄ αυτήν την άθλια πολιτική συμπεριφορά ο λαός μας πρέπει να σταθεί κριτικά: Σε κάθε προσπάθεια υπονόμευσης της αλήθειας. Της απόκρυψης των σκανδάλων και της διασπάθισης του δημοσίου χρήματος. Και να ζητήσει με τη στάση του αυτή την «εδώ και τώρα» δημιουργία ενός κράτους δικαίου. Οπου όλοι θα πληρώνουν δίκαια το τίμημα των πάσης φύσεως ανομημάτων τους. Για να γίνουμε επιτέλους μια σύγχρονη και ευνομούμενη πολιτεία. Οπου όλοι οι θεσμοί θα λειτουργούν συνειδητά. Για να σώσουμε αυτόν τον τόπο από τον κατήφορο. Που ίσως κάποιοι να το θέλουν. Να επιδιώκουν την καταστροφή μας. Για να συλήσουν το πτώμα αυτής της χώρας. Να τη διαλύσουν. Για να την υποτάξουν στις δικές τους πολιτικές. Αυτές που θα κρατούν το λαό μας αδρανή. Χωρίς αυτενέργεια. Και χωρίς πρακτικές που ωφελούν αυτόν και τα παιδιά του.
Πιστεύω όμως ότι τελικά δεν θα τα καταφέρουν. Γιατί αυτός ο λαός ξέρει να πολεμά στα δύσκολα. Αυτό λέει η ιστορία μας. Και παρά τις μιζέριες και τρικυμίες κάποτε θα φτάσει στην Ιθάκη. Για να γαληνέψει για λίγο. Και να τραβήξει ξανά το δρόμο της δόξας και της προόδου. Αυτό όμως απαιτεί έναν αγώνα ανυποχώρητο. Ανιδιοτελή. Αχρωμάτιστο. Έναν αγώνα εθνικά και κοινωνικά χρήσιμο. Απ΄ όλους μας και από τον καθένα χωριστά.
Αυτό αποτελεί εθνική ανάγκη να το πράξουμε. Για να ηρεμήσουν και οι ψυχές των προγόνων μας. Αυτών που μας παρέδωσαν μια Ελλάδα ελεύθερη. Ποτισμένη με το αίμα τους. Αυτή την πατρίδα δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να την καταστρέψουμε. Παρά μόνο να τη στηρίξουμε με κοινωνικές και εθνικές συμπεριφορές που θα τη δοξάσουν στο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο στερέωμα.
Ας το επιχειρήσουμε λοιπόν, γιατί «οι καιροί ου μενετοί».
