…Και γιατί παρακαλώ να μην περάσει από… ακρόαση και ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής; Να περάσει. Να περάσει να του πάρει ο νυν πρόεδρος Αντώνης Σαμαράς, τα ακροαστικά. Να τον χτυπήσει εδώ στην πλάτη με τα δάχτυλα, να τον χτυπήσει παραπέρα, να του πει «βήξτε λιγάκι», «πάρτε μια βαθιά ανάσα», «έεετσι μπράβο, τώρα εκπνοή», να φορέσει το στηθοσκόπιο να ακούσει τι γίνεται εις το εσωτερικό του «ασθενούς», έχει κανά… βράσιμο, μήπως τούχει μείνει κανά παλιό κρύωμα, μήπως καμιά στηθάγχη, μήπως καμιά υποβόσκουσα πνευμονία από κείνες τις ύπουλες, κάτι τέλος πάντων. Και αφού αποφανθεί, αν αποφανθεί ο… ντόκτορ ότι ο «ασθενής» είναι… υγιής, να του δώσει την άδεια και να του πει: τώρα μάλιστα Κωστάκη, μπορείς να είσαι εκ νέου υποψήφιος βουλευτής! Διότι έτσι είναι αυτά τα πράγματα. ΄Η γίνεται σωστή και ολοκληρωμένη η διάγνωση ή δεν γίνεται. Διότι άμα δεν γίνεται, μπορεί να φθάσουμε και στο λυπηρό εκείνο: «η εγχείρηση επέτυχε ο ασθενής απέθανε».
Διότι, εδώ που τα λέμε και που τα γράφουμε, κάμποσους μήνες μετά τις ολέθριες για τη Ν.Δ. εθνικές εκλογές, αλλά και κάμποσους μήνες που ο Αντώνης Σαμαράς ανέλαβε τα ηνία του κόμματος, αυτό δεν λέει να πάρει μπροστά με τίποτα. Αντιθέτως τα ποσοστά του έχουν κατρακυλήσει πλέον και κάτω από το 20% (βέβαια και το ΠΑΣΟΚ πέφτει διατηρώντας όμως τη διαφορά των 8 περίπου μονάδων) και ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς, ως πρόεδρος, δημοσκοπικά τουλάχιστον, έχει χαμηλές επιδόσεις. Είναι βεβαίως δύσκολη η γενικότερη συγκυρία, είναι βαριά η «κληρονομιά» που παρέλαβε με ένα κόμμα στραπατσαρισμένο, υποτίθεται ότι δεν έχει καθαρίσει ακόμη και την μπουγάδα, γιατί βρίσκεται σε μια διεργασία αλλαγών που θα κορυφωθούν με το συνέδριο αλλά… Αλλά κακά τα ψέματα, 6-7 μήνες μετά όταν το κόμμα δεν έχει μπορέσει να σηκώσει κεφάλι και εντυπώσεις δημιουργούνται και καταστάσεις παγιώνονται.
Στην προσπάθεια του λοιπόν να αποκοπεί από το παρελθόν και τα βαρίδιά του, έχει πει, έχει ξαναπεί, ότι θα προχωρήσει σε γενικές «εκκαθαρίσεις» προφανώς ελπίζοντας ότι αυτό θα είναι και το «κλειδί» που θα αποκόψει το κόμμα από το παρελθόν και θα του δώσει μια ώθηση προς τα μπρος. Και παράλληλα δημιουργεί τους δικούς του μηχανισμούς, προσώπων και πραγμάτων ώστε να μην είναι απλώς «πρόεδρος» του κόμματος, να έχει «δικό του» το κόμμα, για να μπορεί να κάνει παιχνίδι.
Στο πλαίσιο αυτό έστειλε σπίτι του τον Παυλίδη, έλαβε «διαζύγιο» κοινή συναινέσει με την Ντόρα, και τώρα, ξεκινάει τις αξιολογήσεις μη εξαιρώντας από αυτές και τον προ ολίγων μηνών πρωθυπουργό. Συγκροτεί ειδική και… δική βεβαίως - βεβαίως, Επιτροπή αξιολόγησης, «η οποία θα απαρτίζεται από καταξιωμένα στελέχη της παράταξης» και η οποία θα κρίνει όλους όσοι επιθυμούν να είναι υποψήφιοι του κόμματος.
Τώρα γιατί, πρέπει να εκλαμβάνεται ως δεδομένο ότι η κρίση της εν λόγω επιτροπής θα είναι και αντικειμενική, αυτό είναι ένα ερώτημα στο οποίο κανείς δεν μπορεί ν΄ απαντήσει.
Πώς θα αξιολογούνται; Φαντάζομαι βάσει ποινικού μητρώου, Ε9, φορολογικής δήλωσης, προτέρου εντίμου πολιτικού βίου, συγγενικών δεσμών με διαφόρους… υπόπτους τύπους, φιλικών τάσεων που μπορεί να αποδειχθούν ολέθριες και οπωσδήποτε από το τι νούμερο παπούτσι φοράει ο καθένας και πού ψωνίζει γραβάτες. Ετσι… τελευταία μπορεί ας πούμε να είναι και το κριτήριο των πολιτικών «συμπαθειών» που θα έχει ο «χι», «ψι», «ωμέγα» υποψήφιος.
Ακροαστικά λοιπόν για όλους. Για άλλους περισσότερο, για άλλους λιγότερο για άλλους τυπικά, αυτό είναι το μόνο βέβαιο.
Γιατί βεβαίως και θα υπάρχουν διαβαθμίσεις στην αξιολόγηση. Ακροαστικά λοιπόν. Με την ελπίδα ο «μεγάλος ασθενής», δηλαδή η Ν.Δ. να επανακτήσει την… υγειά της.
