Γιατί τα βάζουν με τον συντοπίτη πολιτικό και υφυπουργό Οικονομικών Φ. Σαχινίδη; Επειδή του... ξέφυγε και είπε ότι το ΠΑΣΟΚ ήξερε από τότε που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, θα κατέληγε στο Δ.Ν.Τ.; Μα, πριν του... ξεφύγει και στελέχη του Δ.Ν.Τ. το έλεγαν ότι μόνοι μας πήγαμε και χτυπήσαμε την πόρτα, δεν μας το ζήτησε κανείς. Μόνο που επειδή αυτοί είναι «ξένοι» δεν τους πιστεύαμε. Μόλις πριν λίγες μέρες ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος του Δ.Ν.Τ. ονόματι Τζον Λίπσκι, επισήμανε με δηλώσεις του, για μία ακόμη φορά, ότι «δεν επιβάλαμε εμείς τα μέτρα στην Ελλάδα, το πρόγραμμα ήταν πέρα για πέρα ελληνικό». Τι λόγο είχε να το πει; Και αυτός και προηγούμενος αξιωματούχος του Ταμείου που είχε κάνει ανάλογη δήλωση. Για να μας κάνει το Δ.Ν.Τ. πιο... συμπαθές; Δεν νομίζω να ’χουν τέτοιου είδους υπαρξιακές αγωνίες οι ΔουΝουΤούδες. Τις έχουν προ πολλού ξεπεράσει γιατί είναι παγκοσμίως αντιπαθείς, το παραδέχτηκε και ο πρόεδρός του, όταν έκανε τις περί Ελλάδος αναγγελίες. Συνεπώς, δεν παίζει να έχουν τέτοια θέματα. Για να το λένε, απλώς αυτό έχει συμβεί.
Απλά, προχθές ο Φ. Σαχινίδης το παραδέχτηκε και δημόσια - και σίγουρα δεν του... ξέφυγε - χαρακτηρίζοντας το Δ.Ν.Τ. ως «πρώτη επιλογή και μόνο που υπήρχε από τις 5 Οκτωβρίου και μετά» Από τη διατύπωση αυτή μπορούμε απλά, απλούστατα να κατανοήσουμε ότι αν δεν είχαν από πριν εικόνα οι νυν κυβερνώντες (όπως ισχυρίζονται), οπωσδήποτε είχαν αμέσως μετά την κατάληψη της εξουσίας, για να ξέρουν από τις 5 Οκτωβρίου ότι το μόνο που είχαν να κάνουν ήταν ν’ απευθυνθούν στο προκρούστειο κρεβάτι του Δ.Ν.Τ. Κατά συνέπεια τα «δεν ξέραμε», «δεν γνωρίζαμε» και άλλα τινά, ως ισχυρισμοί καταπίπτουν. Και ήξεραν και γνώριζαν. Και αφού, τέλος πάντων, ήξεραν και γνώριζαν, και αφού εκεί καταλήξαμε με τους μήνες που μεσολάβησαν να επιδεινώνουν τραγικά την κατάσταση λόγω της επίθεσης των περίφημων αγορών στο ημιθανές κουφάρι της ελληνικής οικονομίας που λυμαίνονται οι καιροσκόποι, γιατί τόσος χρόνος αφέθηκε να πάει χαμένος; Για να επέλθει «κοινωνική συναίνεση» και να μην διαταραχτεί η «κοινωνική συνοχή»; Πλάκα μας κάνουν. Ή για να πείσουν κακείν - κακώς την Ε.Ε. να βάλει κι αυτή το χέρι της στην τσέπη προκειμένου να μας χρυσώσουν το χάπι;
Και πού καταλήξαμε τελικά; Καταλήξαμε να γίνουμε «ινδικά χοιρίδια», στην πλάτη των οποίων πειραματίζεται όλη η Ευρώπη. Οι εταίροι μας έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια την περιβόητη «αλληλεγγύη» και τότε μόνο αποφάσισαν να δείξουν έμπρακτο ενδιαφέρον και να βάλουν το χέρι στην τσέπη, όταν η κρίση επεκτάθηκε προς Ισπανία και Πορτογαλία και οι κλυδωνισμοί του ευρώ απειλούν ολόκληρη την ευρωζώνη. Αλλά, και όταν ακόμη έγινε αυτό, έγινε με επαχθείς όρους και με τα επιτόκια δανεισμού μας ιδιαίτερα υψηλά, και όπως είπε και ο Ντανιέλ Κουπετίζ στην Ευρωβουλή, οι Ευρωπαίοι προσπαθούν να πλουτίσουν εις βάρος της Ελλάδας. Και ερχόμαστε εμείς τώρα και λέμε ότι άμα δανειστούν και η Ισπανία και η Πορτογαλία και σ’ αυτούς «παραχωρήσουν» μικρότερα επιτόκια οι εταίροι, θα πάμε και μεις να επαναδιαπραγματευτούμε τα δικά μας. Στο μεταξύ, εμάς μας έκατσε στο σβέρκο και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που, ως φαίνεται, ήταν και η πρώτη επιλογή της κυβέρνησης να ’χουμε να πορευόμαστε στα δύσκολα χρόνια που όλα θα τα σκιάζει η φοβέρα και θα τα πλακώνει η σκλαβιά. Διότι οι προβλέψεις του Δ.Ν.Τ. για το οικονομικό μας μέλλον είναι μαύρο-κατάμαυρο, και λένε, ανάμεσα στ’ άλλα, ότι αν ο ρυθμός ανάπτυξης μειωθεί κατά μία ποσοστιαία μονάδα - σε σχέση με τα προβλεπόμενα - τότε το δημόσιο χρέος θα εκτιναχθεί στο 160% του ΑΕΠ και θα παραμείνει σε αυτά τα επίπεδα τα επόμενα 10 χρόνια. Και πώς να μη μειωθεί δηλαδή, να μην καταποντιστεί ο ρυθμός ανάπτυξης, όταν στεγνώνουν οι τσέπες, στεγνώνει η αγορά και αναπτυξιακός ορίζοντας δεν φαίνεται πουθενά... για πουθενά.
Να ’μαστε καλά, να χαιρόμαστε τις μανούβρες και τις επιλογές μας, που στο λαιμό να τους κάτσουν!
