* Του κ. Βασίλη Χολέβα, φαρμακοποιού – προέδρου του Δ.Σ. του Συνεταιρισμού Φαρμακοποιών Λάρισας (ΣΟΦΛΑ)
Αγαπητέ συμπολίτη θέλω πρώτα από όλα να σου διαβεβαιώσω ότι ο φαρμακευτικός κλάδος λυπάται βαθύτατα για την ταλαιπωρία που σε βάζει, γιατί, για να σου χορηγηθεί η φαρμακευτική αγωγή σου εξ αιτίας των κινητοποιήσεών μας, δυσκολεύεται η πρόσβασή σου προς αυτή, αφού περιορίζεται σε λίγα σημεία διάθεσης φαρμάκων, δηλαδή, αυτά των εφημερευόντων φαρμακείων. Στο όνομα όλων των συναδέλφων μου σου ζητώ μια μεγάλη συγγνώμη. Στη συνέχεια θα προσπαθήσω εξηγώντας το γιατί αυτής της κινητοποίησης ελπίζοντας να πετύχω την κατανόησή σου. Με το που κατατέθηκε στη Βουλή το περίφημο «μνημόνιο συνεννόησης οικονομικής πολιτικής» το νέο και ελπίζω πρόσκαιρο οικονομικό μας «σύνταγμα», και συγκεκριμένα στις σελ.12 και 13 του παραρτήματος IV του μνημονίου στο υποκεφάλαιο «Για την ενδυνάμωση του ανταγωνισμού στις ανοιχτές αγορές» πληροφορηθήκαμε με έκπληξη ότι, η κυβέρνηση θα προτείνει νομοθεσία για την άρση των περιορισμών σε κλειστά επαγγέλματα - σε εφαρμογή της οδηγίας για την απελευθέρωση των υπηρεσιών, γνωστή και ως οδηγία Μπόλκεσταϊν.
Μεταξύ αυτών αναφέρει επί λέξει:
- του φαρμακευτικού επαγγέλματος, σχετικά με τον περιορισμό του αριθμού των φαρμακείων και το ελάχιστο περιθώριο κέρδους.
Βέβαια η κυβέρνηση έχει την εξουσιοδότηση από τη δεδηλωμένη και το σύνταγμα της χώρας να ρυθμίσει σε ό,τι έχει σχέση με την άσκηση της φαρμακευτικής στην Ελλάδα, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν υποχρεώνεται σε αυτό από την περίφημη οδηγία EC/123/2006 “περί απελευθέρωσης των υπηρεσιών» στην Ε.Ε. όπως προσχηματικά αναφέρεται στο περίφημο μνημόνιο μια και στο άρθρο 2(22)της οδηγίας αυτής ορίζεται ρητά ότι:
Η εξαίρεση των υπηρεσιών υγειονομικής περίθαλψης από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας θα πρέπει να καλύπτει τις ιατρικές και φαρμακευτικές υπηρεσίες που προσφέρονται από επαγγελματίες του τομέα της υγείας σε ασθενείς για την αξιολόγηση, διατήρηση ή αποκατάσταση της υγείας τους, όταν η άσκηση των εν λόγω δραστηριοτήτων επιφυλάσσεται αποκλειστικά σε νομοθετικώς κατοχυρωμένα επαγγέλματα στο κράτος μέλος στο οποίο παρέχονται οι υπηρεσίες.
Επομένως η αντίδραση του κλάδου δεν μπορούσε να ήταν άλλη παρά αυτή του αγώνα. Το χειρότερο από όλα ήταν η δικαιολογία που δόθηκε σε εκπροσώπους του κλάδου από αρμόδια κυβερνητικά χείλη ότι τάχα «από λάθος κάποιου υπαλλήλου μπήκε το φαρμακευτικό επάγγελμα στο κείμενο αυτό» και επειδή αυτή τη δικαιολογία δεν την έδιναν με μια γραπτή απάντηση αυτό συνέβαλε ώστε ο κλάδος να αποφασίσει τη συνέχιση των κινητοποιήσεων Δευτέρα και Τρίτη 10 και 11 Μαΐου .
«Κλειστό επάγγελμα»
«Έντεκα χιλιάδες φαρμακεία σε σύνολο 11.000.000 κατοίκων, παγκόσμιο ρεκόρ σε ποσοστό φαρμακείων ανά 1000 κατοίκους, 5000 κατοίκους/ φαρμακείο μ.ο. στη Ευρώπη, σε ένα κατ’ ευφημισμόν κλειστό επάγγελμα που προστατεύεται με ενιαία τιμή πωλήσεως-κάτι που συμβαίνει σε όλο τον κόσμο-και με απόδοση μικτών κερδών 23,8 επί του τζίρου». Τα παραπάνω ισχυρίζονται οι επαΐοντες «φίλοι» του χώρου οι οποίοι θέλουν να ενθαρρύνουν τον κοινωνικό αυτοματισμό εναντίον των φαρμακοποιών, λέγοντας ότι είναι ένα κλειστό επάγγελμα, πράγμα που μπορεί να γίνει με σχετική ευκολία στην τωρινή συγκυρία γι’ αυτό προτείνουν μείωση του τζίρου του φαρμάκου κατά 35%.
Το σύνθημά τους «Αποφασίστε αγαπητοί φαρμακοποιοί λιγότερα κέρδη κατά φαρμακοποιό ή λιγότεροι φαρμακοποιοί ή και τα δύο».
Αγαπητέ συμπολίτη οι φαρμακοποιοί δεν έχουν αντίρρηση σε μια τέτοια εξέλιξη. Το αντίθετο συμβαίνει μάλιστα και η όποια καθυστέρηση στην προοπτική αυτή, οφείλεται στην αργοπορία έκδοσης του νέου δελτίου τιμών από το αρμόδιο υπουργείο, που προκαλεί μία οριζόντια μείωση των τιμών των φαρμάκων κατά 27% και αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα τη μείωση των κερδών του φαρμακείου έως και 50%. Με τον τρόπο αυτό συμμετέχουν, στη σημερινή συγκυρία της οικονομικής κρίσης, οι φαρμακοποιοί ώστε τα ασφαλιστικά ταμεία να καλύψουν με λιγότερη χρηματοδότηση τις ίδιες ανάγκες σε φάρμακα των ασφαλισμένων τους.
Αλλά ας επανέλθουμε στην οδηγία για την απελευθέρωση των υπηρεσιών. Θα θυμάσαι συμπολίτη ότι η οδηγία αυτή στην εισηγητική της μορφή είχε σαν προτεραιότητα την αρχή της χώρας καταγωγής αρχή που προσπαθούσε να εισαγάγει ένα κοινωνικό ντάμπινγκ. Θα θυμάσαι την εταιρία με τον Πολωνό υδραυλικό που θα προσέφερε τις υπηρεσίες του στη Δυτική Ευρώπη με μεροκάματο και ασφάλιση πολωνική. Μετά από τις αντιδράσεις που ξεσήκωσε στη Δύση η αρχή αυτή αντικαταστάθηκε από την αρχή της ελευθερίας παροχής υπηρεσιών σύμφωνα με την οποία τα κράτη μέλη θα πρέπει να σέβονται το δικαίωμα των παρόχων υπηρεσιών να παρέχουν υπηρεσία σε άλλο κράτος μέλος εκτός από αυτό που εδρεύουν.
Κι εδώ κρύβεται το μυστικό. Είδαμε παραπάνω οι φαρμακευτικές υπηρεσίες εξαιρούνται από την οδηγία EC/123/2006. Έτσι στις περισσότερες χώρες της Ε.Ε. (εκτός από την Αγγλία και την Ολλανδία) δεν υπάρχει αμοιβαιότητα (βασική αρχή της οδηγίας) όσον αφορά στην ελευθερία παροχής φαρμακευτικών υπηρεσιών. Για να το καταλάβουμε καλύτερα επί παραδείγματι το ελληνικό συνεταιριστικό κεφαλαίο των φαρμακοποιών δεν μπορεί να έχει στην ιδιοκτησία του φαρμακεία ή εταιρίες φαρμακείων με τη μορφή της Α.Ε. στην Ιταλία, στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, στη Γαλλία, στο Λουξεμβούργο, στη Γερμανία κ.ο.κ. μια και εκεί υπάρχουν όχι μόνο χωροταξικά και πληθυσμιακά κριτήρια για κάθε φαρμακείο αλλά και η ιδιοκτησία του φαρμακείου είναι αποκλειστικό προνόμιο του έχοντος την άδεια λειτουργίας φαρμακοποιού και αυτό για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας, άποψη που συμμερίστηκε και το δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων με τη C-531/06 ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ Eυρ. Kοιν. (τμήμα μείζονος συνθέσεως).
Τότε θα με ρωτήσεις αγαπητέ συμπολίτη γιατί επιχειρείται και μάλιστα με πρόσχημα την οδηγία Μπόλκεσταϊν η εισαγωγή στη χώρα του «ανταγωνισμού» στο φάρμακο .
Σε πληροφορώ αγαπητέ συμπολίτη ότι η παραπάνω απόφαση του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου προκλήθηκε από προσφυγή σε αυτό στη μάταια προσπάθεια να σπάσει το μονοπώλιο της ιδιοκτησίας του φαρμακείου από το φαρμακοποιό στην Ιταλία από μεγάλη εταιρία πολυεθνικού κεφαλαίου καθώς και από τη θυγατρική της Doctor Morris στη Γερμανία. Γνωρίζεις τώρα ότι ο στρατηγικός στόχος της CELESIO, αυτό είναι το όνομα της πολυεθνικής εταιρίας, είναι να σπάσει το μονοπώλιο της ιδιοκτησίας του ευρωπαϊκού φαρμακείου από το φαρμακοποιό.
Καταλαβαίνεις τώρα συμπολίτη γιατί οι φαρμακοποιοί έχουν βάσιμες υποψίες ότι από το «λάθος ενός δημοσίου υπαλλήλου» μπορεί να γίνουν θύματα ενός επιχειρηματικού ντάμπινγκ, που βρίσκοντας τον αδύνατο κρίκο στις χώρες της Ε.Ε. στη σημερινή συγκυρία τη χώρα μας, η Celesio να πετύχει το στόχο της.
Θα έρθει λέτε να επιχειρήσει στο 0,03% της παγκοσμίου αγοράς του φαρμάκου. Ασφαλώς όχι . Στην αρχή θα δουλέψει και με ζημία σαν αντάλλαγμα της πολιτικής απόφασης που προωθεί το στόχο της σβήνοντας κυριολεκτικά από το χάρτη το σύνολο των ελληνικών φαρμακείων. Αυτό κι αν δεν είναι ντάμπινγκ.
Ελπίζω τώρα να καταλαβαίνεις συμπολίτη ότι όσο η κυβέρνηση δεν ξεκαθαρίζει τη θέση της σ’ αυτή την προοπτική και δεν διορθώσει γραπτά το «λάθος του δημοσίου υπαλλήλου» τόσο οι φαρμακοποιοί θα συνεχίσουν τις πολύμορφες κινητοποιήσεις τους. Άλλωστε δεν έχουν τίποτα να χάσουν, έτσι κι αλλιώς με την προοπτική αυτή τα χάνουν όλα.
