Του Φίλιππου Ζάχαρη (phil.zaharis@gmail.com) Σύνδεσμος Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων
Με μία λέξη, λαίλαπα. Αν και οι λέξεις πλέον έχουν χάσει το νόημά τους, μόνο αυτή η έκφραση μπορεί να χαρακτηρίσει τα νέα μέτρα της κυβέρνησης που εξήγγειλε πρωί – πρωί της Κυριακής, πριν ακόμη καλά - καλά σηκωθούν οι Έλληνες από τα κρεβάτια τους. Πρόκειται για τα χειρότερα μέτρα που πάρθηκαν ποτέ για «το καλό» της χώρας, για να μην, λέει, χρεοκοπήσουμε. Αλήθεια, ποιοι, οι ήδη χρεοκοπημένοι; Το μέλλον της χώρας προβλέπεται από σκοτεινό μέχρι αδιέξοδο. Λες και η κυβέρνηση ήθελε να τιμωρήσει όσους την ψήφισαν, λες και απευθυνόταν σε άλλους και όχι σε αυτούς από τους οποίους αξίωνε την ψήφο τον Οκτώβρη, προκειμένου «να βρει τα λεφτά» και να βγάλει τη χώρα από την κρίση, η κυβέρνηση Παπανδρέου εκτελεί στα τρία μέτρα δημοσίους υπάλληλους και συνταξιούχους που αγωνίζονται με κάθε μέσο και τρόπο να επιβιώσουν. Ποιος, αλήθεια, πιστεύει πως υπάρχουν καλές προθέσεις από την μεριά της κυβέρνησης; Ποιος πιστεύει πως αυτά τα μέτρα θα αποδώσουν τα αναμενόμενα στην καρδιά μιας εποχής που υπόσχεται νέες τραγωδίες και καταρρεύσεις στον κοινωνικο-οικονομικό ιστό; Τα μέτρα δεν άγγιξαν προς το παρόν τους ιδιωτικούς υπαλλήλους. Είναι θέμα χρόνου όμως να τα ανακοινώσει η κυβέρνηση. Είτε λίγο πριν το καλοκαίρι, είτε αρχές φθινοπώρου, οι ιδιωτικοί υπάλληλοι θα βρεθούν και αυτοί στο μάτι του κυκλώνα. Ποιος αλήθεια να επιδείξει ψυχραιμία; Πού να βρεθεί η ανοχή και αντοχή απέναντι σε αυτές τις ακατονόμαστες εξαγγελίες; Λέτε οι ηλικιωμένοι να βγάλουν τη χώρα από την κρίση; Λέτε οι δημόσιοι υπάλληλοι που σωρηδόν τοποθετούνταν τις περασμένες δεκαετίες στις αντίστοιχες θέσεις, να βοηθήσουν με την «εξαφάνισή» τους να αποτελματωθεί η χώρα; Ο πρωθυπουργός με ένα μελιστάλαχτο ύφος ομολόγησε πως δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς και πως τα εν λόγω μέτρα ήταν αναπόφευκτα. Με ένα απίστευτο θράσος πληροφόρησε τον ελληνικό λαό πως για τα επόμενα τουλάχιστον πέντε χρόνια η χώρα θα βυθιστεί στη στέρηση και τη μιζέρια, μπαίνοντας σε ένα δρόμο χωρίς επιστροφή, σε ένα σκοτεινό τούνελ χωρίς αρχή και τέλος. Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο. Με όπλα την παραπλανητική επιχειρηματολογία και την δήθεν «αδιαφορία» στο πολιτικό κόστος, ο Γιώργος Παπανδρέου ανακοίνωσε μέτρα που στην καλύτερη περίπτωση θα βάλουν λουκέτο στην αγορά και στην χειρότερη θα προκαλέσουν κοινωνική εξέγερση. Και είναι επιεικώς αστείοι οι ισχυρισμοί ότι η κυβέρνηση δεν είχε εικόνα της κατάστασης προεκλογικά. Απευθύνονται τουλάχιστον σε αφελείς όταν ισχυρίζονται ότι δεν γνώριζαν για τις λεπτομέρειες γύρω από το έλλειμμα και την τραγωδία της ελληνικής οικονομίας. Τώρα, λέει, θα γίνει «εξεταστική» για τις ευθύνες των πολιτικών προσώπων που προκάλεσαν την τραγική αυτή κατάσταση στην χώρα. Σύμφωνα όμως με αυτό θα έπρεπε να παραπεμφθούν και πολιτικοί του ΠΑΣΟΚ που συνέβαλαν τα μέγιστα στη διαμόρφωση αυτού του σκοτεινού τοπίου γύρω από την οικονομία. Θα θελήσουν άραγε να τους θίξουν; Πέρα από αυτά όμως, αυτό που είναι πιο τραγικό, είναι το γεγονός ότι ο κόσμος καλείται «να βγάλει το φίδι από την τρύπα», επειδή οι ιθύνοντες του πολιτικού στερεώματος πέταξαν εξαρχής στον κάλαθο των αχρήστων ότι είχε να κάνει με την διαφάνεια και την καταπολέμηση της διαφθοράς. Μέχρι και τα γνωστά «παπαγαλάκια» των μεγάλων ΜΜΕ έχασαν τη φωνή τους με την εξαγγελία των νέων μέτρων. Δεν περίμεναν ότι τα «αφεντικά» τους θα τους διέψευδαν σε τέτοιο βαθμό. Σκύβουν τώρα όλοι στον λαό και σπεύδουν να τον παρηγορήσουν. Με τσιτάτα και προτάσεις του τύπου «ας κοιτάξουμε τώρα την ανάπτυξη!» (sic) προσπαθούν να καταλαγιάσουν τις αντιδράσεις που αναμένονται με μεγάλο ενδιαφέρον. Όμως οι αντιδράσεις είναι δεδομένες. Από τη στιγμή που καταργούνται κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών, την ώρα που πετάγονται στον κάλαθο των αχρήστων κατοχυρωμένα δικαιώματα, όταν με λίγα λόγια η επιβίωση γίνεται εφιάλτης επειδή έτσι αυθαίρετα κάποιοι μας οδήγησαν στο χείλος της οικονομικής αβύσσου, οι αντιδράσεις δεν θα είναι ούτε και θα μπορούσαν να είναι ελεγχόμενες. Υπάρχει κόσμος, κε Παπανδρέου, που δεν έχει στον ήλιο μοίρα και φυσικά αδυνατεί να σκεφτεί για τα όποια σενάρια ή ανταλλάγματα κάτω από τραπέζι. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν μετρούν τώρα τα περισσευούμενα, αλλά το εισόδημά τους έχει πληγεί από παλιά. Αυτοί όλοι – και σας διαβεβαιώνω πως δεν είναι λίγοι – απλά θα βγουν στο δρόμο για επαιτεία. Και επειδή κανείς δεν θα έχει να τους δώσει ή θα κλέψουν ή θα γίνουν αυτόχειρες. Ποιος ενδιαφέρεται για αυτούς και όλους τους άλλους που βρίσκονται στο παρά πέντε της φτώχειας; Η μήπως έχετε κάποια μέτρα να αντιπροτείνετε για αυτούς; Σιωπή, εφιαλτική σιωπή. Τα μέτρα εξαγγέλθηκαν ετσιθελικά, με ότι αυτό συνεπάγεται για τις συνθήκες διαβίωσης τα ερχόμενα χρόνια. Ουδείς έχει σταθμίσει τις παρενέργειες από την εξαγγελία τους αναφορικά με την ανεργία, τις απολύσεις και το όργιο της «μαύρης εργασίας» που θα επακολουθήσει. Ουδείς νοιάζεται πλέον για τους νέους και την τρομακτική ανασφάλεια που τους διακατέχει. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια πραγματική λαίλαπα. Ο πολιτικός κόσμος σκάρωσε αυτά που σκάρωσε επί χρόνια και τώρα μας καλεί να υπακούσουμε, με αστείες δικαιολογίες και ψευδή επιχειρήματα. Πρωί - πρωί την Κυριακή διάλεξαν να καρατομήσουν τον ελληνικό λαό. Επέλεξαν την ώρα να δηλώσουν πως μια νέα εποχή ανατέλλει, γεμάτη αβεβαιότητα και αδιέξοδα. Χωρίς κανέναν ενδοιασμό και ενοχές. Χωρίς αναστολές και φόβο για τις επερχόμενες αντιδράσεις. Όλα «για το καλό της χώρας» και την έξοδο από την κρίση που μεθοδικά επί σειρά ετών δημιούργησαν και τώρα ψάχνουν τρόπους να καλύψουν τις ευθύνες τους. Ντροπή και επιεικώς αποδοκιμασία του τρόπου που προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν τον ελληνικό λαό. Ντροπή για την ψευδολογία και το μέγεθος της εξαπάτησης. Με μια λέξη, αίσχος!
