Την ακατάσχετη μετανάστευση των τελευταίων ετών, πολλών από τις πλέον βιώσιμες ελληνικές επιχειρήσεις, στην Αλβανία, στα Σκόπια και στη Βουλγαρία, έρχεται τώρα να προστεθεί (δίνοντας τη χαριστική βολή στην αιμορραγούσα ελληνική οικονομία) η μετανάστευση και του ελληνικού ζεστού χρήματος από τους φοροφυγάδες και τους κάθε λογής λωποδύτες που για χρόνια λυμαίνονται τον πλούτο αυτού του ευλογημένου τόπου.
Ιδού λοιπόν και οι αποδείξεις. Διαβάζουμε στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας «Η Σημερινή» της Κύπρου: «Στην Κύπρο καταλήγουν τα χρήματα πλούσιων Ελλαδιτών». Και στο εσωτερικό της εφημερίδας υπάρχουν και οι σχετικές λεπτομέρειες: «Η Κύπρος είναι ένας από τους τρεις κύριους προορισμούς όπου καταλήγουν τα χρήματα πλούσιων Ελλαδιτών και εταιριών, τα οποία φυγαδεύονται από την Ελλάδα. Οι άλλοι δύο προορισμοί είναι το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ελβετία. Αυτό αναφέρει ανταπόκριση του πρακτορείου Ρόιτερ από τη Σιγκαπούρη, που στηρίζεται σε σχετικό δημοσίευμα της ηλεκτρονικής έκδοσης της τοπικής εφημερίδας ‘Telegraph”. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι πλούσιοι καταθέτες, άτομα και οργανισμοί, λόγω ανησυχιών από τις συνέπειες της κρίσης που μαστίζει την Ελλάδα και από το ενδεχόμενο επιβολής νέας φορολογίας, φυγαδεύουν σημαντικά ποσά σε μεγάλα οικονομικά ή υπεράκτια κέντρα. Υπολογίζεται ότι κατά τη διάρκεια του Ιανουαρίου φυγαδεύθηκαν τρία δισεκατομμύρια ευρώ και του Φεβρουαρίου πέντε δισεκατομμύρια, με αρνητικά αποτελέσματα για τις ελληνικές τράπεζες και την ελληνική οικονομία. Κύριες τράπεζες που χρησιμοποιούνται για τη σχετική διαδικασία είναι η βρετανική HSBC και η γαλλική SOCIETE GENERALE, σύμφωνα πάντα με το ίδιο δημοσίευμα.
Πεμπτουσία και μοναδικό κίνητρο για μια καλύτερη ζωή είναι το χρήμα για τους περισσότερους νεοέλληνες δυστυχώς. Γι’ αυτό και πουλούν όσο-όσο τούτο τον ευλογημένο τόπο, την ίδια ακριβώς στιγμή που έστω και πολύ αργοπορημένα η Ελληνική κυβέρνηση μαζί με ολόκληρη σχεδόν την ελληνική πολιτική ηγεσία δίνουν την πιο δύσκολη μάχη για να κρατήσουν όρθια την Ελληνική οικονομία και κατά συνέπεια να κρατήσουν όρθια και δυνατή την μάνα Ελλάδα.
Η μάνα Ελλάδα που με το πιστόλι στον κρόταφο υποχρεώθηκε να συνομολογήσει μια συμφωνία για παροχή ευρωπαϊκής βοήθειας, η οποία κατά τα φαινόμενα εξυπηρετεί, πρωτίστως, τα συμφέροντα της Γερμανίας και των τραπεζιτών του Δ.Ν.Τ. και δευτερευόντως την Γαλλία και τα υπόλοιπα κράτη της ευρωζώνης αλλά σε καμία περίπτωση αυτά της Ελλάδας, η οποία μπαίνει σε μία νέα φάση οικονομικής υποδούλωσης. Και δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι η πρώτη και σημαντικότερη συνέπεια απ’ όλα όσα παρακολουθούμε να συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα με την ελληνική οικονομία είναι η κατάρρευση του ευρώ κατά 12% σε 3,5 μήνες, που έδωσε το φιλί της ζωής στη γερμανική οικονομία, με τις νέες παραγγελίες για τα βιομηχανικά της προϊόντα να αυξάνονται κατακόρυφα, προκαλώντας με τον τρόπο αυτό την μεγαλύτερη ανάπτυξη της βιομηχανικής δραστηριότητας στην χώρα από τον Ιούνιο του 2007. Έτσι εξηγείται και η άκαμπτη στάση της Γερμανίδας πρωθυπουργού που ρίχνει τα φαρμακερά βέλη της επί δικαίων και αδίκων. Η Ελλάδα που κατά την άποψη του κ. Πάνου Παναγιώτου, διευθυντή της Ελληνικής Κοινότητας Τεχνικής Ανάλυσης (ΕΚΤΑ), διασύρθηκε και χρησιμοποιήθηκε ως παράδειγμα και για τις υπόλοιπες χώρες του κόσμου με υψηλό χρέος, ανοίγοντας το δρόμο για τη λήψη πολύ σκληρών μέτρων και αλλού, ώστε να εξασφαλισθούν απολύτως τα συμφέροντα του έξυπνου χρήματος... Ο καπιταλισμός που αποκαλύπτεται μετατρεπόμενος σε μια ακατάσχετη κλεπτοκρατεία, που εξολοθρεύει αδιακρίτως τους πιο αδύναμους κρίκους της αλυσίδας. Απ’ όλα τα άρματα πιο βαριά είναι τα φλουριά που έλεγαν και οι σουλτάνοι.
Υ.Γ.: Και γιατί η Κύπρος να συμβάλει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σ’ αυτό το οικονομικό έγκλημα; Μα οι τράπεζες δεν ήταν και δεν θα γίνουν ποτέ ούτε κοινωφελή μα ούτε και εθνικά ιδρύματα δυστυχώς. Απεναντίας είναι οι βασικοί ένοχοι αυτής της πρωτοφανούς οικονομικής κατρακύλας. Και κάτι ακόμα: Ας μην επιχαίρουν μερικοί για τη μετανάστευση του πλούτου της μάνας Ελλάδας και στο ημικατεχόμενο νησί μας. Γιατί χωρίς Ελλάδα δυνατή, η Κύπρος δεν μπορεί να ελπίζει πουθενά και σε τίποτε, κυρίες και κύριοι...
