Αργά την Παρασκευή, κυκλοφόρησε η είδηση ότι η Ελλάδα μάλλον προσφεύγει στον λεγόμενο «μηχανισμό στήριξης». Τι όμως μπορεί να σημαίνει αυτή η προσφυγή για την πραγματική οικονομία και το Χρηματιστήριο; Ο μηχανισμός στήριξης αποτελείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και κάποια διμερή χρηματοδότηση από κράτη - μέλη της ΕΕ.
Ο πρώτος από τους τρεις αυτούς παράγοντες που θα ενεργοποιηθεί θα είναι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ). Παρότι τυπικά μπορεί να μας δανείσει ως το 50% των 20 δισ. των αναγκών του Δημοσίου (6 φορές τη συνεισφορά μας), πρακτικά μπορεί να καλύψει πολύ περισσότερα, ως και το σύνολο του ποσού αν κρίνουμε από τη σχετικά πρόσφατη πρακτική του ΔΝΤ (Λετονία, Τουρκία κλπ.).
Η εμπλοκή του ΔΝΤ στη διαδικασία σημαίνει ότι θα ζητηθούν μέτρα «ισοπέδωσης» συντάξεων (μόνο 12 μήνες), φορολογικών συντελεστών (κατάργηση αφορολόγητων και «προοδευτικών συντελεστών φορολόγησης»), Φ.Π.Α. (αύξηση Φ.Π.Α. όπου υπάρχει χαμηλός τώρα συντελεστής), κατάργηση ειδικού φορολογικού καθεστώτος για κατασκευαστικές και ναυτιλιακές εταιρίες, μείωση αμυντικών δαπανών, τεκμαρτή φορολόγηση για τη «μεσαία τάξη», κατάργηση πάσης φύσεως αναπτυξιακών νόμων, μη ανανέωση 200.000 «συμβασιούχων» δημόσιου και δημοτικών επιχειρήσεων και πάγωμα μισθών για 3 χρόνια.
Τα μέτρα αυτά με τη σειρά τους αν εφαρμοστούν αναμένεται να οδηγήσουν σε αναδιανομή πλούτου και μείωση επενδύσεων, με αποτέλεσμα βαθιά μακρόχρονη ύφεση. Ο δανεισμός από το ΔΝΤ θα είναι με όρους βραχυπρόθεσμων δανείων καθώς θα είναι βραχυπρόθεσμης λήξης με συνολική διάρκεια 3 περίπου ετών.
Η «παρακολούθηση» του δανεισμού από την Ε.Ε. και η λήψη δανείων από τρίτες χώρες (π.χ. Γερμανία και Σουηδία) σημαίνει ότι πέραν των αντιαναπτυξιακών αυτών μέτρων θα επιχειρηθεί να επιβληθούν και άλλα μέτρα (π.χ. κατάργηση 13ου μισθού, κατάργηση συλλογικών διαπραγματεύσεων, αποζημίωση χωρίς απολύσεις, «απελευθέρωση» αγορών) που δημιουργούν πρόσφορο έδαφος στο να γίνει η Ελλάδα απλώς μια χώρα φτηνού εργατικού δυναμικού για πολυεθνικές εταιρίες, με υψηλή όμως ανεργία, λόγω της μείωσης των αυτοαπασχολούμενων.
Για το χρηματιστήριο, οποιοσδήποτε και αν είναι ο τρόπος κάλυψης των αναγκών του δημοσίου, από την αγορά ή από το ΔΝΤ-φτηνά ή ακριβά, όταν εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση θα αποκατασταθούν τα επιτόκια στην αγορά ομολόγων και θα υπάρξει ραγδαία βραχυπρόθεσμη άνοδος στις τιμές στην αγορά μετοχών.
* Ο Κωνσταντίνος Βέργος, PhD είναι διευθυντής τμήματος Ανάλυσης ΚΥΚΛΟΣ ΑΧΕΠΕΥ και πρόεδρος Ένωσης Πιστοποιημένων Αναλυτών (ΕΕΠΑΜΑ)
