Ένα γρήγορο οδοιπορικό, της Μεγάλης Εβδομάδας, των Παθών του Χριστού, είναι χρήσιμο για κάθε χριστιανό. Να ξαναζήσει μέρα με τη μέρα, στιγμή προς στιγμή, το Θείο δράμα και να πάρει το μήνυμα της Θέωσης του Χριστού.
- ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ: Ερχόμενος ο Κύριος προς το εκούσιον Πάθος, μας καλεί με την Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή να τον ακολουθήσουμε. Να πάθουμε μαζί του, για να ζήσουμε μαζί του. Η επίσκεψή του στα Ιεροσόλυμα, σηματοδοτεί την άνοδό του προς τον Ουράνιο Πατέρα. Το έργο της άρσης της αμαρτίας του ανθρώπου, μπαίνει στην τελευταία πράξη. Ο αμνός του Θεού πορεύεται τον δύσκολο δρόμο, για ν’ ανοίξει τις πύλες της γνώσης για μας.
- ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ: Η ανύψωση της γυναίκας. Σήμερα πρωταρχική θέση στο δράμα έχει η γυναίκα. Ανίσχυρη η αμαρτία. Βραβευμένη η αγνότητα. Προεξάρχει η Παραβολή των Δέκα Παρθένων και το τροπάριο της Κασσιανής. Μην ανησυχείτε. Υπάρχει ελπίδα και σωτηρία για όλους μας. Γνωστός ο διάλογος της Κασσιανής, με τον Θεόφιλο.
«Εκ γυναικός ερρύει τα φαύλα», της λέει ο Αυτοκράτορας, εννοώντας την Εύα. Και η Κασσιανή απαντά: «Εκ γυναικός πηγάζει τα κρείττονα» εννοώντας την Παναγία. Η γυναίκα ανυψώνεται. Εξισούται με τον άνδρα. Από υποθήκη για την πτώση (Εύα), γίνεται σκεύος του Θεανθρώπου. Ο φορέας της σωτηρίας.
- ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ: Ο Χριστός ταπεινός, νίπτει τους πόδας των μαθητών. Άκρα ταπείνωση. Απόλυτη ταύτιση προσφοράς. Τη Μεγάλη Τετάρτη τελείται σ’ όλες τις Εκκλησίες το Μυστήριο του Ευχελαίου. Η θεραπεία ασθενειών σώματος και ψυχής, επιτελείται με την επάλειψη του Αγίου Ελαίου. Το Ευχέλαιο είναι άμεσα συνδεδεμένο με το Μυστήριο της Μετάνοιας. Και τα δύο καθαίρουν τον άνθρωπο από τις αμαρτίες.
- ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ: Περίλυπος ο Χριστός μέχρι θανάτου. Ο Ιούδας αποχωρεί από τον Μυστικό Δείπνο, για να σφραγίσει την προδοσία. Ο Χριστός απευθύνει σοφές συμβουλές και συστάσεις στους μαθητές. Πηγαίνει στον κήπο της Γεθσημανή για να προσευχηθεί, με τους μαθητές του. Για μια στιγμή δειλιάζει μπροστά στην αναμενόμενη Σταύρωση: «Παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο Πάτερ». Και συνεχίζει: «Αλλ’ όχι ως εγώ θέλω».
Η αγωνία του μεγαλώνει. Αισθάνεται μόνος. Τα βάζει με τους μαθητές του, που αποκοιμήθηκαν. «Ούτε μίαν ώραν δεν μένετε ξάγρυπνοι μαζί μου». Δέχεται το φιλί της προδοσίας. Ευθαρσώς λέει στον στρατιώτη, «Εγώ ειμί όν ζητείτε».
- ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Οι πένθιμοι ήχοι. Οι καμπάνες ραγίζουν την καρδιά μας. Μαζί του, πρωταγωνιστές του δράματος ο Πιλάτος, ο Άννας, ο Ηρώδης. Το μεγάλο Συνέδριο αποφασίζει. Ο Δικαστής νίπτει τας χείρας του.
«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την γήν κρεμάσας». Σήμερα ολοκληρώνεται η προσφορά της αγάπης. Η αγάπη, η ταπείνωση, η συγχώρεση, αποτελούν την πεμπτουσία της θέωσης του Χριστού.
Πάνω στον Σταυρό, στον Γολγοθά, υποδεικνύει στον Ιωάννη δείχνοντας την Παναγία: «Αυτή θα είναι από δώ και πέρα η μάνα σου». Το Μεγαλείο του αναφαίνεται τη στιγμή, που σώζει τον ληστή και τον καλεί στον Παράδεισο.
- ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ: Η λάμψη, που καταυγάζει. «Ω, γλυκύ μου Εαρ. Πώς σε κηδεύω, του λέγει η Παναγία και πώς θα είσαι μέσα στον τάφο», «Μη θρηνείς Μητέρα. Αναστήσομαι γάρ και υψώσω εν δόξη, απαύστως ως Θεός, τους εν πίστη και πόθω Σε μεγαλύνοντας».
- ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ: Κοσμοϊστορικό και ανεπανάληπτο γεγονός. Η σφραγίδα της λύτρωσης. Η δικαίωση του αγώνα από την ενανθρώπιση του Θεού, στη Θέωση του ανθρώπου. Ο άνθρωπος καλείται να λυτρωθεί από την αμαρτία και να πάρει το δρόμο της Σωτηρίας. Είναι αυτεξούσιος. Αυτός καλείται να αποφασίσει.
