Μ’ αρέσει που μας έλεγαν από την κυβέρνηση ότι δεν θα επιβαρυνθούν τα μεσαία και κυρίως τα χαμηλά στρώματα από τα μέτρα που λήφθηκαν, λαμβάνονται και θα λαμβάνονται - σας διαβεβαιώ, παρότι δεν είμαι οικονομολόγος.
Και άιντε να καταπιούμε τις μειώσεις ή τις καθηλώσεις των μισθών, να καταπιούμε τις συντάξεις και να προσπαθήσουμε κάπου εκεί να ψάξουμε να βρούμε και ν’ αναγνωρίσουμε την κοινωνική ευαισθησία της κυβέρνησης. Αλλά τον ΦΠΑ πώς θα τον καταπιούμε δηλαδή, και πώς να πούμε ότι δεν επηρεάζει άπαντες, ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης και βεβαίως και τους χαμηλόμισθους και τους χαμηλοσυνταξιούχους και όλους τους οικονομικά αδύνατους γενικώς.
Αφού ακριβαίνουν τα πάντα. Από το γάλα και το γιαουρτάκι του συνταξιούχου, από το είδος πρώτης ανάγκης, όπως είναι το λάδι, μέχρι τις πάνες των μωρών που θεωρούνται είδος πολυτελείας. Λες και μπορούν τα μωρά χωρίς αυτές. Όλα τα αναγκαία είδη - για τα μη αναγκαία δεν γεννάται θέμα - παίρνουν τον ανήφορο. Και τι έχουμε; Έχουμε το εξής ακόλουθο και καταπληκτικό: οι μισθοί δεν αυξάνονται, αντιθέτως στο δημόσιο μειώνονται, οι συντάξεις καθηλώνονται ή εμμέσως μειώνονται και όλα τα προϊόντα αυξάνονται. Δηλαδή πόσο να χάσει πια αυτός ο έρμος ο Έλληνας; Είναι ν’ αναρωτιέται κανείς.
Και ενώ εμείς εδώ έχουμε... σφίξεις πάσης φύσεως, οι Ευρωπαίοι εταίροι μας το χαβά τους. Αυτό που μας δίνουν μέχρι τώρα είναι η... ευχή τους και αυτή δεν φαίνεται να λειτουργεί και πολύ καλά. Και επειδή δεν μπορούν να συμφωνήσουν περί οικονομικής στήριξης και επειδή τα έχουν «στυλώσει», κυρίως οι Γερμανοί, που δεν θέλουν να δώσουν, τώρα ανέλαβαν μια πιθανή τέτοια απόφαση για τη Σύνοδο Κορυφής την 25η Μαρτίου. Και επειδή και ο Παπανδρέου, που δεν ζητάει μεν λεφτά αλλά θέλει, δεν βλέπει προκοπή, συνεχίζει τον «εκβιασμό». Θα αποφασίσουν οι εταίροι στις 25 του μηνός θα αποφασίσει και η Ελλάδα», δήλωσε χθες, αφήνοντας πάντα ανοιχτή την προοπτική του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, για να τους πατήσει στον κάλο και ν’ αλλάξουν στάση.
Η πλάκα είναι ότι μερικοί - μερικοί των Ευρωπαίων εταίρων όχι μόνο δεν θέλουν να μας δώσουν φράγκα, αλλά δεν βλέπουν να υπάρχει και πρόβλημα δανεισμού για την Ελλάδα, όπως αυτό συμβαίνει στην παρούσα φάση. Σου λένε, άμα μια κοτζάμ Γερμανία δανείζεται με 3 και τοις εκατό επιτόκιο, που τέλος πάντων είναι και η οικονομική δύναμη της Ευρώπης, γιατί η Ελλάδα, που είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης, να μη δανείζεται με 6,2% ή 6,3%. Απλά πράγματα! Όχι ότι αυτή είναι μια προσέγγιση από την οποία απουσιάζει τελείως η όποια εταιρικότητα και φυσικά η όποια κοινωνική ευαισθησία. Γιατί είναι σαν να μας λένε ότι οι Έλληνες πολίτες θα τρώμε τις ΦΑΠες μας και θα κάνουμε τις θυσίες που μας καλούν να κάνουμε και αντίκρισμα δεν θα ’χουμε. Απλώς θα βάζουμε διαρκώς πλάτη για να πληρώνονται τα αδηφάγα επιτόκια της υπερχρέωσής μας. Και φυσικά αυτός είναι ένας κύκλος που αρχή μπορεί να έχει, αλλά σίγουρα δεν έχει τέλος.
Και στο μεταξύ εμείς εδώ «ντουμ σπίρο»... σπέρνουμε φρούδες ελπίδες ότι θα γυρίσει ο τροχός και ξέρετε τι θα κάνει ο... φτωχός! Ευτυχώς βρέθηκε χθες εκείνος ο Ούγγρος ο πρωθυπουργός, που πήγε και τον είδε ο Γιώργος, και δήλωσε ότι μεθαύριο στη Σύνοδο θα πει ότι η Ελλάδα χρειάζεται στήριξη. Πολύ τον ευχαριστούμε (και δεν ξέρουμε και ουγγρικά να του το πούμε), αλλά... Αλλά τι να μας κάνει κι αυτός; Φτωχός συγγενής είναι, επίσης. Χώρια που η Ουγγαρία δεν ανήκει και στη ζώνη του ευρώ και χώρια που για να λύσει το δικό της οικονομικό πρόβλημα έχει ήδη δανειστεί από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Εκεί που καταπώς δείχνουν τα πράγματα θα καταλήξουμε και μεις αν δεν βάλουν το χέρι στην τσέπη οι εταίροι.
Ε, μέχρι να συμβούν όλα αυτά για να μας κρατάνε σε εγρήγορση εδώ στο εσωτερικό συνεχίζουν να μας πλακώνουν στις ΦΑΠες και επειδή είμαστε και «καλοί» χριστιανοί γυρίζουμε και το άλλο μάγουλο για να το ευχαριστηθούμε. Και πονάαααειει! Δεν σας λέω τίποτα.
