Είναι που τους την... έφερε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κι αλλιώς... Κι αλλιώς, έχουμε κάθε λόγο ν’ αμφιβάλουμε αν και κατά πόσο θα επέλεγαν τις περικοπές ή θα σφύριζαν αδιάφορα. Γιατί άμα κάθε χρόνο οι βουλευτές ομόφωνα (ή σχεδόν) συμφωνούν για αύξηση των βουλευτικών τους αποζημιώσεων και λοιπά συμπαρομαρτούντα, φέτος η «θυσία» που θα μπορούσαν να κάνουν θα ήταν να μην αποφασίσουν αυξήσεις των μισθών τους. Και πού να τολμήσουν δηλαδή; Θα τους έπαιρνε ο κόσμος με τις πέτρες! Σε κάθε περίπτωση όμως μπορούσαν να αρκεστούν στη μισθολογική καθήλωση και να προβούν σε μειώσεις, αλλά...
...Αλλά ήρθε ο Κάρολος Παπούλιας και τους τη χάλασε τη δουλειά. Και τους πρόλαβε και τους ανάγκασε να συρθούν πίσω από τη δική του απόφαση, μπορούμε εμείς να υποθέσουμε, έτσι γιατί έχουμε και μία προκατάληψη έναντι των εθνοπατέρων.
Ζήτησε λοιπόν ο Πρόεδρος να μην εξαιρεθεί η Προεδρία της Δημοκρατίας από τις δημοσιονομικές περικοπές. Αυτό έγινε προχθές. Οπότε βγήκε χθες ασθμαίνοντας και ο πρόεδρος της Βουλής, Φίλιππος Πετσάλνικος, και ανακοίνωσε περικοπάς για τον ίδιο ως «θεσμό», για τη Βουλή ως... κτίριο και για τους βουλευτές ως περιπατητές του ιδίου κτιρίου.
Τώρα εδώ που τα λέμε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε από πέρυσι ξεκινήσει τις περικοπές στα πολλά-πολλά και στις πολλές-πολλές χλίδες που πάνε «πακέτο» με το αξίωμα. Αν θυμάστε και η επέτειος της Δημοκρατίας πέρυσι γιορτάστηκε εντελώς «σεμνά και ταπεινά» για να θυμηθούμε και τη γνωστή και ατυχήσασα έκφραση του Κ. Καραμανλή. Ούτε φανφάρες, ούτε βραδινές δεξιώσεις με κοσμοπολίτικο αέρα, φρου-φρου, αρώματα και τουαλέτες, ούτε τίποτα. Πρωινός και συμμαζεμένος ήταν ο εορτασμός. Και απ’ ό,τι διαβάζουμε, πέραν του ότι έχει κόψει τις δεξιώσεις, έχει περιορίσει σχεδόν στο μισό τις υπερωρίες των υπαλλήλων της Προεδρίας. Δηλαδή ο άνθρωπος δεν περίμενε να ανακοινωθούν προχθές τα μέτρα για να λάβει τα... μέτρα του. Ξεκίνησε προ πολλού βλέποντας πού οδεύει η κατάσταση. Για το πρακτικό της υπόθεσης σήμερα, λέει, η αποζημίωση του Προέδρου της Δημοκρατίας ανέρχεται στο ποσό περίπου των 18.000 ευρώ το μήνα (πολλά δεν είναι όμως έτσι κι αλλιώς;), ενώ οι συνολικές δαπάνες της Προεδρίας για φέτος έχουν προϋπολογιστεί στα 5.850.000 ευρώ. Και αυτά πολλά τα βρίσκω, έτσι κι αλλιώς, αλλά τέλος πάντων, αυτοί που τα έχουν ορίσει όλο και κάτι παραπάνω θα ξέρουν.
Εν πάση περιπτώσει, το μήνυμα που πέρασε ο Πρόεδρος είναι ένα και προφανές: «Δεν μπορούμε κύριοι να ζητάμε από τον κοσμάκη να βάζει το χέρι του βαθιά στην τσέπη, να κάνει θυσίες, να στραγγίζεται οικονομικά και να χάνει τα κεκτημένα του και μεις να σφυρίζουμε αδιάφορα. Εμείς πρώτοι πρέπει να δώσουμε το παράδειγμα». Αυτή ήταν η έννοια του τηλεφωνήματος προς τον ταλαίπωρο Παπακωνσταντίνου, από τον οποίο και ζήτησε να μειωθούν οι αποδοχές του.
Ε, μετά, είπαμε. Ήθελε δεν ήθελε (και είναι σίγουρο ότι πολλοί βουλευτές δεν ήθελαν) βγήκε και ο Πετσάλνικος και είπε τι θα κόψουν και οι βουλευτές. Αλλά, όπως είπαμε και πριν και να αντιτίθενται κάποιοι ή και όλοι δεν τολμούν να πουν κουβέντα έτσι που είναι η κατάσταση. Κάνουν τη δυσαρέσκεια «γαργάρα» και ό,τι έχουν να πουν το λένε από μέσα τους, εκτός πια... Εκτός πια κι αν τους δούμε με τίποτα πλακάτ να διαδηλώνουν έξω από τη Βουλή για την εις βάρος τους αδικία. Και αυτό ποικίλλει.
Τώρα πάλι εμείς υποτίθεται ότι πρέπει να αισθανόμαστε καλύτερα επειδή κόβει ο Πρόεδρος και οι βουλευτές (όχι αυτοβούλως) τις αποδοχές τους; Μήπως στη δική μας τσέπη θα πάνε αυτά που φεύγουν από τη δική τους; Όχι. Αλλά όσο να πεις ψυχολογικά βοηθάει. Είναι μια παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του, όπως και να το κάνουμε.
