* Χρυσούλα Χρ. Μότσιου-Τσάνα Διδάκτωρ Θεολογίας Α.Π.Θ.
Όταν ο άγιος Άγγελος εμφανίσθηκε στον δίκαιο Ιωσήφ, για να του εξαγγείλει το υπερφυσικό μυστήριο της Γεννήσεως του Χριστού, του αποκάλυψε και το όνομα του παιδιού: «και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν, αυτός γάρ σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών» (Ματθ.α΄21). Ιησούς σημαίνει Σωτήρ.
«Το παιδίον» που γεννήθηκε στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας δεν ήταν ένας απλός άνθρωπος, αλλά Θεός και άνθρωπος, όπως τον προανήγγειλαν οι Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης: «Παιδίον εγεννήθη ημίν, Υιος καί εδόθη ημίν... και καλείται το όνομα αυτού μεγάλης βουλής άγγελος, θαυμαστός σύμβουλος, Θεός ισχυρός, εξουσιαστής, άρχων ειρήνης, πατήρ του μέλλοντος αιώνος»(Ησ.Θ΄6).
Στη διαδρομή της Ιστορίας σπουδαίες προσωπικότητες θέλησαν να βοηθήσουν τον άνθρωπο να βγει από την τραγικότητά του. Φιλόσοφοι, πολιτικοί, διδάσκαλοι, επιστήμονες και εφευρέτες. Κανείς όμως δεν μπόρεσε να τον λυτρώσει από την αμαρτία, τη φθορά και το θάνατο. Μόνον ο Θεάνθρωπος Κύριος μπορούσε να νικήσει τους τρεις μεγάλους εχθρούς μας, τον διάβολο, την αμαρτία και τον θάνατο και να μας επανενώσει με τον Θεό.
Ο Κύριός μας ενανθρώπισε για τη σωτηρία του κόσμου, αν και γνώριζε ότι θα ερχόταν «εις τα ίδια» και «οι ίδιοι» δεν θα τον δέχονταν (Ιωαν.α΄ 11). Αλλά, όταν οι άνθρωποι δεν δέχονται τον Κύριο ως Σωτήρα και Λυτρωτή τους, οι συνέπειες για την ανθρωπότητα είναι τραγικές και καταστροφικές. Αυτές τις συνέπειες βίωσε ο άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, Επίσκοπος Αχρίδος, ο οποίος έζησε τις φρικαλεότητες και των δύο παγκοσμίων πολέμων και εξορίσθηκε στα στρατόπεδα του Νταχάου από τους Ναζί. Έγραφε χαρακτηριστικά για την αποχριστιανοποιημένη Ευρώπη και τον άθεο πολιτισμό της: «Οι αιρετικοί λαοί της εποχής μας έδωσαν εις τον Χριστόν και Κύριον την τελευταίαν θέσιν εις την τράπεζαν του κόσμου τούτου, ως εις έσχατον επαίτην, ενώ εις τας πρώτας θέσεις ετοποθέτησαν τους μεγάλους των άνδρας, τους πολιτικούς, τους λογοτέχνας, τους μυθοποιούς, τους επιστήμονας, τους κεφαλαιούχους, ακόμη και τους τουρίστας και τους ποδοσφαιριστάς... Ο Χριστός απεμακρύνθη από την Ευρώπην όπως κάποτε από την χώραν των Γαδαρηνών, όταν οι Γαδαρηνοί το εζήτησαν. Μόλις όμως Αυτός έφυγεν, ήλθε πόλεμος, οργή, τρόμος και φρίκη, κατάρρευσις, καταστροφή. Επέστρεψεν εις την Ευρώπην ο προχριστιανικός βαρβαρισμός ...μόνον ότι ήτο εκατόν φορές φρικωδέστερος» (Αρχιμ. Ιουστίνου Πόποβιτς, «Ορθόδοξος Εκκλησία και Οικουμενισμός» σελ. 234, 252).
Τα ίδια επαναλαμβάνονται και στις ημέρες μας. Η κοινωνία μας όλο και περισσότερο απωθεί τον Σωτήρα Κύριο από τη ζωή της. Κάποιοι θέλουν να αφαιρέσουν από τις δημόσιες υπηρεσίες τα Χριστιανικά σύμβολα, τον Τίμιο Σταυρό και τις άγιες εικόνες, θέλουν κα καταργήσουν ή να υποβαθμίσουν το μάθημα των θρησκευτικών, στοχεύουν στην αποχριστιανοποίηση της πατρίδας μας. Τον Χριστό ως μοναδικό Σωτήρα του κόσμου εξορίζει από τη ζωή μας και ο διαθρησκειακός και συγκριτικός Οικουμενισμός, ο οποίος «μεταίρει τα αιώνια όρια, α οι Πατέρες έθεντο» και επιδιώκει την ενότητα των ανθρώπων, των ομολογιών και των θρησκειών, χωρίς τον Χριστό και την Εκκλησία Του, που είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία.
Ωστόσο, ας μην ξεχνάμε, ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός ήλθε Σωτήρας για όλους, και γι΄ αυτούς που τον δέχονται και γι΄ αυτούς που επιμένουν να τον απορρίπτουν. Όμως οι αρνητές Του ας διδαχθούν από την πρόσφατη ιστορία της Εκκλησίας στην κομμουνιστική Ρωσία. Αν και πολεμήθηκε με απερίγραπτη μανία, η Εκκλησία σήμερα λαμπρύνεται με νέφος μαρτύρων, ενώ οι διώκτες της «απώλετο μετ΄ ήχου»(Ψαλμ, Θ΄ 7).
Ο Κύριός μας είναι Κύριος της ιστορίας των ανθρώπων. Όσο κι αν διώκεται θα παραμένει «το Α και το Ω, ο πρώτος και ο έσχατος, αρχή και τέλος» (Αποκ. Κβ΄, 13) και «της βασιλείας αυτού ουκ έσται τέλος» (Λουκ. Α΄,33).
Έρχεται και φέτος ο Κύριος, για τη σωτηρία όλων μας. Ίσως να φαίνεται ότι και σήμερα οι πολλοί τον απορρίπτουν. Όμως υπάρχουν και αυτοί που με θεϊκό πόθο ετοιμάζουν την ψυχή τους να τον υποδεχθούν, στολίζοντάς τη με αρετές. Αναμεσά τους και πρώην πολεμιοί Του, που έγιναν φίλοι Του, όπως κάποτε ο Απόστολος Παύλος.
Ας ετοιμάσουμε και εμείς τον οίκο της ψυχής μας, για να υποδεχθούμε τον Κύριο ως Σωτήρα και Λυτρωτή μας. Ας απαγκιστρωθούμε από τις μάταιες γήινες απολαύσεις και ας Τον δοξολογήσουμε για την σωτηρία που μας χάρισε με τη θεία Ενανθρώπισή Του και τη θεία Οικονομία Του. Αμήν!
