* Της Χριστίνας Σιναπαλίδου Καφετσούλη Προέδρου Ομίλου UNESCO ν. Λάρισας
«Θα δηλώσουμε την αλληλεγγύη μας, και τον θαυμασμό μας για τους ανθρώπους της συνείδησης: άνδρες και γυναίκες, νέοι και γέροι, όλων των εθνικοτήτων και από διαφορετικά υπόβαθρα οι οποίοι αγωνίζονται και μιλούν για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι ένας τίτλος που κάθε ένας από εμάς μπορεί να κερδίσει. Δεν είναι ένας ρόλος που απαιτεί επαγγελματικά προσόντα. Είναι η μέριμνα για τους συνανθρώπους μας. Η κατανόηση ότι είμαστε όλοι ίδιοι και έχουν όλοι το δικαίωμα σ’ όλο το φάσμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η δέσμευση για να δει αυτό το ιδανικό να γίνει πραγματικότητα».
Navi Pillay, Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα
Ορισμένοι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι γνωστοί, αλλά οι περισσότεροι δεν είναι. Δραστηριοποιούνται σε κάθε μέρος του κόσμου, εργάζονται μεμονωμένα και σε ομάδες, στις τοπικές κοινωνίες, στην εθνική πολιτική όσο και διεθνώς. Είναι όλων των ηλικιών και έχουν διαφορετικά υπόβαθρα και επαγγέλματα. Πολλοί από αυτούς είναι άτομα με ιδιαίτερα προσόντα που έχουν ειδικές δεξιότητες, όπως δικηγόροι, δημοσιογράφοι, γιατροί, αρχιτέκτονες, εκπαιδευτικοί: πολλοί άλλοι έχουν μικρή ή καθόλου εκπαίδευση, αλλά όλοι έχουν από κοινού την θεμελιώδη πεποίθηση ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να προστατεύονται και να προωθούνται.
Καθένας μπορεί να προχωρήσει και να μιλήσει για τα δικαιώματα του ανθρώπου, δεν έχει σημασία ποιοι είναι ή από πού είναι. Ο καθένας από εμάς έχει τη δύναμη για να κάνει τη διαφορά. Οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ενεργούν κατά των διακρίσεων, συχνά με μεγάλο προσωπικό κίνδυνο τόσο για τους ίδιους αλλά και τις οικογένειες τους. Αποτελούν αντικείμενο αναγνώρισης και επιδοκιμασίας για την Ημέρα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, 10 Δεκεμβρίου 2010.
Οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μιλούν κατά των καταχρήσεων και των παραβιάσεων συμπεριλαμβανομένων των διακρίσεων, του αποκλεισμού, την καταπίεση και τη βία.
Υποστηρίζουν τη δικαιοσύνη και προσπαθούν να προστατεύσουν τα θύματα που δέχονται παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους. Απαιτούν υπευθυνότητα των δραστών και διαφάνεια της δράσης στις κυβερνήσεις. Με τον τρόπο αυτό, συχνά θέτουν σε κίνδυνο τη δική τους ασφάλεια, καθώς και των οικογενειών τους.
