Με αφορμή την κρίση και τα ελλείμματα, επιταχύνονται οι προαποφασισμένες εδώ και χρόνια ανατροπές που οδηγούν στην πλήρη εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Υγείας-Πρόνοιας.
Βασικό βήμα σ’ αυτή την κατεύθυνση αποτελεί η έναρξη της ολοήμερης λειτουργίας των Νοσοκομείων ως επιχειρήσεις, με κριτήριο την αύξηση των εσόδων από την πώληση υπηρεσιών στους ασθενείς- πελάτες. Αυτό γίνεται:
1) Για να ελαχιστοποιηθεί η κρατική χρηματοδότηση προς τα δημόσια νοσοκομεία. ΄Ηδη στον προϋπολογισμό του 2011 οι δαπάνες για την Υγεία μειώνονται κατά 2,1 δισ. ευρώ!
2) Για να λειτουργούν τα νοσοκομεία σαν αυτόνομες οικονομικές μονάδες που θα εξασφαλίζουν έσοδα πουλώντας υπηρεσίες υγείας.
Δηλαδή, όσοι έχουν χρήματα θα μπορούν να απολαμβάνουν τις υπηρεσίες υγείας που έχουν ανάγκη. Πρόκειται για πολιτική άθλια, επικίνδυνη και αδίστακτη.
Έτσι τα έσοδα που θα έχουν τα δημόσια νοσοκομεία θα πρέπει να εξασφαλίζουν μέρος των λειτουργικών εξόδων του Νοσοκομείου, την αγορά νέου εξοπλισμού, την πληρωμή μέρους των εφημεριών, τις αμοιβές των επικουρικών γιατρών - νοσηλευτών, τις υπερωρίες κ.ά.
Όποια Νοσοκομεία δεν φέρνουν αρκετά έσοδα, απλά δεν θα πληρώνονται οι εργαζόμενοί του, θα κλείνουν ή θα συγχωνεύονται τμήματα, ακόμα και ολόκληρες νοσοκομειακές μονάδες.
Παραδείγματα τέτοιων αρνητικών εξελίξεων έχουμε από άλλες χώρες της ΕΕ όπου οι αντίστοιχες αναδιαρθρώσεις έχουν ήδη εφαρμοστεί, με αποτέλεσμα να κλείνουν κλινικές ( π.χ. Γαλλία).
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αλλά και η ΝΔ και το ΛΑΟΣ, εκβιάζουν το λαό ότι αν δεν δεχτούν τις νέες περικοπές και μέτρα, θα γίνει στάση πληρωμών.
Στην ουσία όμως η στάση πληρωμών έχει ξεκινήσει προ πολλού και στον τομέα της Υγείας. Τι άλλο είναι οι δραστικές περικοπές στη χρηματοδότηση των νοσοκομείων και οι ανάλογες στα ασφαλιστικά ταμεία που προβλέπει ο νέος προϋπολογισμός; Δεν είναι στάση πληρωμών οι περικοπές στις αποδοχές των υγειονομικών οι οποίες θα ενταθούν με το «ενιαίο μισθολόγιο»;
Στάση πληρωμών δεν είναι οι εφημερίες που θα πρέπει να πληρώνονται όχι από το κράτος αλλά από τα έσοδα που θα προέλθουν από την πώληση υπηρεσιών στο πλαίσιο της ολοήμερης λειτουργίας;
Με την καθημερινή προπαγάνδα για σπατάλες και διαφθορά με αυθαίρετα και στημένα πολλές φορές στοιχεία, με το «νοικοκύρεμα» των δημόσιων νοσοκομείων, επιδιώκουν να αδρανοποιήσουν τα λαϊκά στρώματα, ώστε να περάσουν ανώδυνα οι άγριες περικοπές στις δημόσιες παροχές Υγείας. Επιδιώκουν να πληρώσει ο λαός τις συνέπειες της κρίσης, τα χρέη του δημόσιου τομέα της Υγείας, που δημιούργησε η επιχειρηματική δράση στην Υγεία, τα μονοπώλια για τα οποία το κράτος εξασφάλισε απλόχερη χρηματοδότηση, κίνητρα, φοροαπαλλαγές κ.λπ. Έτσι ρυθμίζει την εξόφληση των υπερτιμολογημένων προμηθειών των 5 δισ. ευρώ στους επιχειρηματίες, ενώ προσφέρει και τη διαχείριση 3 δισ. ευρώ από τις προμήθειες των δημόσιων νοσοκομείων σε ιδιωτική εταιρία. Επιδοτεί τους επιχειρηματίες μέσω του ΕΣΠΑ, για να φτιάξουν νέες επιχειρήσεις ( π.χ. Κέντρα Αποκατάστασης) και δεν αγγίζει τις φοροαπαλλαγές τους.
Αυτή η πολιτική υποθηκεύει και υπονομεύει άμεσα το επίπεδο υγείας του λαού ακόμα και την ίδια τη ζωή του. Μάλιστα αυτό συμβαίνει σε συνθήκες που η αντιλαϊκή πολιτική καταδικάζει μαζικά τους εργαζόμενους στην ανεργία, τη φτώχεια, σε δουλειά ως τα 70, δηλ. σε συνθήκες που επιδρούν άμεσα στην επιδείνωση της σωματικής και ψυχικής υγείας των εργαζομένων.
Απέναντι σ’ αυτή την κατάσταση που διαμορφώνεται, οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να υποκύψουν στους εκβιασμούς και τις απειλές που επιδιώκουν την υποταγή τους στα νέα βάρβαρα μέτρα.
Η χειρότερη χρεοκοπία για το λαό είναι να ζει σε εποχή αλματώδους επιστημονικής προόδου γενικά και στην Υγεία και ταυτόχρονα να αποδέχεται σιωπηλά την πολιτική που θεωρεί «αντιοικονομική» παροχή τα ειδικά παπούτσια των διαβητικών που καθυστερούν τον ακρωτηριασμό. Να δέχεται ότι είναι είδη «πολυτελείας» η φυσικοθεραπεία, ο οδοντίατρος, η λογοθεραπεία, τα διορθωτικά γυαλιά κ.ά. Να αυτοπεριορίζουν οι έγκυες και οι χρόνιοι πάσχοντες τις επισκέψεις τους στο γιατρό μέχρι να βρεθούν σε κίνδυνο.
Όλα αυτά αποδεικνύουν πως η ασκούμενη πολιτική, τα κόμματα που τη στηρίζουν και το κοινωνικο-οικονομικό σύστημα που υπηρετούν ο καπιταλισμός, έχουν χρεοκοπήσει, έχουν φθάσει στα όριά τους και πρέπει να ανατραπούν.
Ο μόνος αναγκαίος και ρεαλιστικός δρόμος που υπάρχει για τα λαϊκά στρώματα είναι αυτός που θα μετατρέψει τη σημερινή αγανάκτηση και οργή σε οργανωμένο, αποφασιστικό αγώνα ενάντια στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής.
Το δικαίωμα για δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας για όλους δεν μπορεί να κατακτηθεί με ευχολόγια που επαναλαμβάνουν μονότονα οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ ή στα πρωτοβάθμια σωματεία. Απαιτεί αποδέσμευση από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.
Η Δημόσια δωρεάν Υγεία είναι αίτημα κενό περιεχομένου χωρίς τον αγώνα για την κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία- Πρόνοια, στο φάρμακο. Σήμερα περισσότερο από ποτέ γίνεται ακόμη πιο επιτακτική η ανάγκη να συσπειρωθούν οι εργαζόμενοι στα ταξικά σωματεία. Να δυναμώσει η συγκρότηση του ενιαίου μετώπου πάλης της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων της πόλης και της υπαίθρου, των αγροτών, των γυναικών και της νεολαίας, ώστε να ορθωθούν εμπόδια στα νέα βάρβαρα μέτρα. Να αλλάξει ριζικά ο συσχετισμός δύναμης υπέρ των ταξικών εργατικών δυνάμεων, της αντιμονοπωλιακής συμμαχίας, για να υπάρξει ένας άλλος δρόμος ανάπτυξης, της λαϊκής εξουσίας που θα μετατρέψει τα μονοπώλια σε κοινωνική-λαϊκή περιουσία και θα διασφαλίσει κεντρικό πανεθνικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο στην οικονομία υπέρ των λαϊκών αναγκών.
Λαμπρούλης Γιώργος
Μέλος της Ν.Ε. Λάρισας του ΚΚΕ,
Δημοτικός Σύμβουλος
