...Καλά εμάς μας πήρανε χθες τα μέτρα, ως αναμενόταν, διότι «σε αυτή τη γη που την πατούμε όλοι δυο μέτρα θα να μπούμε». Και προκειμένου να... χωρέσουμε καλά και εφόσον πάνε να μας ξεκάνουν ομαδικώς, ανακοίνωσαν χθες και τα νέα μέτρα, που περιμέναμε, από τα οποία - συνοπτικώς - θίγονται και πάλι κατά τον ένα ή τον άλλο τρόπο οι μεσαίοι, μικρομεσαίοι και μικροταλαίπωροι της χώρας. Και να σημειώσουμε ότι δεν έχουν που πέρασαν παρά τέσσερις μέρες από την Κυριακή που τελείωσε το πανηγύρι των εκλογών. Στο «τσεπάκι» τα είχε τα μέτρα ο Παπακωνσταντίνου. Άλλος βγάζει λαγούς από το καπέλο του, ο Παπακωνσταντίνου βγάζει μέτρα. Έτσι. Ταχυδακτυλουργικά, άμεσα και χωρίς δεύτερη σκέψη. Ή που είναι μεγάλος οικονομικός νους ο Παπακωνσταντίνου και μεις δεν είμαστε σε θέση να το εκτιμήσουμε ή που τα είχαν έτοιμα από πριν και περίμεναν απλώς να τελειώσουν οι εκλογές. Διαλλέχτε και πάρτε. Αλλά...
...Αλλά το θέμα σήμερα δεν είναι ότι ανακοίνωσαν χθες και άλλα μέτρα. Αυτό και το περιμέναμε και το έχουμε συνηθίσει. Και όπως έλεγα και χθες οι κατάλληλα προετοιμασμένοι που έσπευσαν να προμηθευτούν το προτεινόμενο τσίγκινο σωβρακάκι οπωσδήποτε θα αντεπεξέλθουν και με περισσότερες... αντοχές και πιο «άνετα» στην όλη κατάσταση.
Σήμερα λοιπόν το θέμα μας είναι αυτή η «αξιολάτρευτη» Άγκελα. Η Μέρκελ. Την οποία, όχι εγώ (προς Θεού!), δημοσιογράφος των Αθηνών από τηλεοπτικό παράθυρο την αποκάλεσε «η γκιόσα Βερολίνου» και «στραβοπατημένο στρούντελ». Ασχολίαστο.
Και, ας πούμε, τέλος πάντων, ότι εμείς έχουμε προηγούμενα μαζί της, είμαστε προκατειλημμένοι, δεν έχουμε καθαρή κρίση, γι’ αυτό και της σούρνουμε τα μύρια όσα και την έχουμε κάνει στόχο για να πετάμε βελάκια προς εκτόνωση. Αλλά εδώ, ως προκύπτει, δεν είμαστε οι μόνοι που την αντιπαθούμε. Εδώ με τη στάση της και με τη «λογική» που προωθεί, κοντεύει να γίνει «κόκκινο πανί» για την πλειοψηφία των εταίρων και προκαλεί, γενικώς, κύματα αντιπάθειας, όπου βρεθεί και όπου σταθεί. Και, όπως σχολίαζε και κάποιος, φαίνεται να επιδεικνύει δύο πράγματα: ή να ξωπετάξει εκτός ευρώ εμάς και όποιους άλλους είναι «προβληματικοί» ή να βγάλει εκτός ευρώ τη Γερμανία, για να μην έχει να ανακατεύεται με την ενίσχυση των διάφορων άπορων και προβληματικών εταίρων. Και από τη στιγμή που η Γερμανία είναι η μεγαλύτερη δύναμη εντός Ε.Ε. και έχει τα περισσότερα φράγκα (άλλωστε γι’ αυτό τραβάει και το ζόρι), αντιλαμβάνεται κανείς ότι ο ρόλος της, είτε προς τη μία κατεύθυνση είτε προς την άλλη, είναι θεμελιώδης.
Μέχρις εκείνος ο άλλος... συμπαθής, ο Στρος Καν, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, την περιέλαβε, αλλά και ο Γιόζεφ Άκερμαν, της ισχυρής Ντόιτσε Μπανκ, για τους χειρισμούς της στο θέμα της κρίσης που μαστίζει την Ιρλανδία και γενικά την Ευρώπη, για το θέμα, που όπως έχουμε ξαναγράψει, έχει πάρει διστάσεις. Τα ποσοστά κρίσης διαφέρουν από κράτος σε κράτος. Ο οποίος Στρος Καν απεφάνθη ότι η Γερμανία μόνη της δεν μπορεί, γιατί η οικονομία της εξαρτάται από την καταναλωτική δύναμη της υπόλοιπης Ε.Ε. Έτσι, για να βάλει λίγο φρένο στην αλαζονεία της Γερμανίδας καγκελάριου, η οποία ωστόσο δεν φαίνεται να πτοείται και ιδιαίτερα και ας δέχεται πυρ ομαδόν. Ακόμα και ο Ομπάμα πιέζει να βρεθεί διέξοδος, φοβούμενος ότι η κρίση στην ευρωζώνη μπορεί να μετατραπεί σε κρίση στην παγκόσμια οικονομία. «Ξεχνώντας» ίσως ή ίσως πάλι γιατί το θυμάται καλά και οι Η.Π.Α. δεν το έχουν ακόμη ξεπεράσει, ότι η οικονομική κρίση που «βρήκε» την Ε.Ε. ξεκίνησε πριν δυόμισι χρόνια περίπου από τις Η.Π.Α.
Η Άνγκελα, ωστόσο, παραμένει σταθερά προσηλωμένη στην κοσμάρα της. Και φαίνεται όχι απλά να μην την ενδιαφέρει, αλλά να θεωρεί και ως «λύση» την εξώθηση σε χρεοκοπία χωρών της ευρωζώνης. «Χάιλ Άνγκελα. Οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν»!
