Σχεδόν ένας στους δύο, άντε στους δυόμιση, αποφάσισε τελικά ποιοι θα είναι οι νέοι αυτοδιοικητικοί άρχοντες του τόπου και τι εικαστικές παρεμβάσεις θα δεχτεί ο χάρτης της Ελλάδας. Δηλαδή, με ποια χρώματα θα ξημέρωνε χθες Δευτέρα. Για μια ακόμη Κυριακή, περισσότερο και από την πρώτη, ο μεγάλος και αδιαμφισβήτητος από όλους νικητής, χωρίς «δεύτερες» αναγνώσεις και χωρίς ελαστικές ή υποκειμενικές ερμηνείες, ήταν η αποχή. Οι Έλληνες ψηφοφόροι σε μεγαλύτερο ποσοστό από την πρώτη Κυριακή δεν προσήλθαν να ψηφίσουν. Γύρισαν την πλάτη στην πολιτική και τους πολιτικούς και στον αγώνα δρόμου των κομμάτων να «εκμεταλλευτούν» το αποτέλεσμα της εκλογικής διαδικασίας κατά το δοκούν. Και παρότι η «αποχή» συναρτάται με την «παθητική αντίσταση» και κατά συνέπεια δεν θα έπρεπε να είναι η ενδεδειγμένη τακτική (αφού τελικά άλλοι είναι αυτοί που αποφασίζουν για εκείνους που απέχουν και έτσι εξάγεται το τελικό αποτέλεσμα), το μήνυμα που εξέπεμψε είναι ωστόσο εκκωφαντικό. Τόσο που κανείς εκ των πολιτικών, ανεξαρτήτως αποχρώσεως, δεν μπορεί να το αγνοήσει και να το προσπεράσει.
Από κει και πέρα, ως προς το καθεαυτό μήνυμα της δεύτερης Κυριακής, επί των ψηφισάντων, για να μην καθόμαστε και ταλαιπωρούμαστε ήρθε ο Ντομινίκ Στρος Καν του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και μας το διατύπωσε ξεκάθαρα και με σαφήνεια. Είπε ότι πρόκειται για μια νίκη του κυβερνώντος κόμματος, η οποία μάλιστα έδειξε και να τον καταπλήσσει. Διότι είπε, επίσης, ότι δεν του ’χει ξανατύχει σε χώρα που έχει παρέμβει το Δ.Ν.Τ. να έρχεται ο λαός και να επιβεβαιώνει με την ψήφο του την ορθότητα της παρέμβασης αυτής. Όμως ο ελληνικός λαός απέδειξε ότι είναι «ώριμος και μπλα, μπλα, μπλα» και με την ψήφο του νομιμοποίησε την παρέμβαση του Δ.Ν.Τ. και γενικά τα μέτρα που λαμβάνονται.
Κατόπιν αυτού μπορούμε όλοι να αναπνεύσουμε, να τρέξουμε, να προμηθευτούμε από ένα τσίγκινο σωβρακάκι, να σταθούμε σε στάση ημιανάπαυσης και να περιμένουμε το μοιραίο. Το οποίο «μοιραίο» έχει να κάνει με την ακάθεκτη συνέχιση και εφαρμογή μέτρων, τώρα μάλιστα που μάθαμε πόσο ακριβώς είναι και το έλλειμμά μας, ανακοίνωση για την οποία επίσης δεν... κρατήθηκαν οι αρμόδιοι. Ξημερώματα Δευτέρας ολοκληρώθηκε η εκλογική διαδικασία, πρωί Δευτέρας έγινε γνωστό ότι τελικά (και χωρίς άλλες ζαβολιές) το έλλειμμα είναι 15,4% και λείπουν στην κυβέρνηση κάμποσα δισ. προκειμένου να αντεπεξέλθει. Θα ξεκινήσει λοιπόν από τις ΔΕΚΟ και βλέπουμε.
Στην κυβέρνηση εκτιμούν ότι νίκησαν, όπως άλλωστε το είχαν εκτιμήσει και από τον πρώτο γύρο και στη Νέα Δημοκρατία, επίσης. Διότι, παρότι η Ν.Δ. υπέστη σοβαρότατο πλήγμα γοήτρου, και όχι μόνο, χάνοντας το Δήμο Αθηναίων μετά από 24 χρόνια, ωστόσο «έπιασαν» το στόχο των πέντε Περιφερειών ανά την Ελλάδα - οι επτά Περιφέρειες ήταν το μέγιστο - και επίσης μίκρυναν σημαντικά και τη διαφορά από το ΠΑΣΟΚ. Στην πραγματικότητα όμως, τηρουμένων των αναλογιών και συνυπολογιζομένου του γενικού κλίματος, σίγουρα θα εκτιμούσαν ότι στο δεύτερο γύρο, λόγω «συμμαχιών», μπορούν να πάνε καλύτερα, πράγμα που τελικά δεν έγινε.
Εκείνο που μπορούμε να δέσουμε «κόμπο» είναι ότι απομακρύνθηκε, προς το παρόν, ο «κίνδυνος» των πρόωρων εκλογών. Μας το είπε και ο Γιώργος Παπανδρέου. Μετά την πρώτη Κυριακή απέσυρε το δίλημμα για πρόωρες, μετά τη δεύτερη Κυριακή μας «ξεκαθάρισε» ότι η κυβέρνηση έχει μπροστά της τρία ολόκληρα χρόνια. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι θα γίνουν εθνικές εκλογές μετά από τρία χρόνια. Διότι η προκήρυξη πρόωρων εκλογών - που θα γίνουν είναι βέβαιο - δεν εξαρτάται μόνο από την πορεία των αυτοδιοικητικών, αλλά, κυρίως, από την πορεία του χρήματος τους επόμενους μήνες. Ωστόσο η πρωθυπουργική δήλωση, στη φάση αυτή, ανέβασε το Χρηματιστήριο και θα ηρεμήσει και τις «αγορές» σε σχέση με το χάλι μας.
Τα μηνύματα από όλη την ιστορία των αυτοδιοικητικών εκλογών αυτής της φοράς είναι πραγματικά πολλαπλά. Όποιος θέλει, όποιος μπορεί και όποιος έχει τα κότσια, τα διαβάζει.
